Bu zaferle dibe çöküşün hikayesidir. Orası sevinçlerini, üzüntülerini, aşklarını, yorgunluklarını, anılarını ve acılarını sakladıkları yer. Hadi sizde Sıla'nın başına gelenlere ortak olun. Keyifli okumalar!

~Hayat;Sana bazen iyiliği , bazen kötülüğü getirir. Ama bunların sonucuna katlanacak kişi sen olursun.Doğru yolu bulman için , mutluluğun için hayatın zorluklarına katlanmalısın.~ Ona bakmaya çalışırken sessizde olan telefonumun ekranı yandı . Bir mesajdı. Bilinmeyen Numara: Ben sana kısa giyinme demedim mi? NEEEE!? diye bağırdım içimden. Gözlerim fal taşı gibi açılmıştı. 'Beni mi izliyo be bu ? Asya: Sen beni mi takip ediyosun? Sapık mısın nesin? Bilinmeyen Numara: Evet hiç işim gücüm yok sapıklık yapıyorum sana. Beğenemedin mi ? Asya: Bak bak ! Ne kadarda zeki. Pis sapık. Bilinmeyen Numara: Düzgün konuş kızım benimle. Asya: Niye? Naparsın? Döver misin? Kendi kendime sessizce kıkırdıyordum. Ama birden yanımda ki tanımadığım çocuk kolumdan tuttu. Benim gözlerim bileğimdeyken o kafasını kaldırıp bana döndü...Arel?!... -Sen...Senin ne işin var burda? Bırak kolumu. -dedim Kolumu çekip şaşkın şaşkın bakmaya devam ettim. -Ne arıyorsun benim okulumda? -Bizim okulumuz diyecektin heralde? -NEE! Ne bizinden bahsediyosun sen?-fısıldamamıza hocanın bakışıyla ara verdik. Hâlâ ona sinirli ve şaşkın gözlerle bakıyordum. Ama beyfendi salak salak sırıtıyordu. Sonra gözleri bacaklarıma kaydı ve yüzündeki sırıtma ifadesi yerini öfkeye bıraktı. -Ben sana kısa giyinme demedim mi? -dedi. -Bende sana seni ilgilendirmez demedim mi? -dedim onun bana dediği tavırla ve önüme döndüm. Birden bacağımı cimcikledi. O anın şokuyla biraz yüksek sesle -AAAh! -diye inledim. ...Arel'e baktım. Kafasını sıraya gömmüş sırıtıyordu 'Pislik'.

İşte bu hikayede ilkler, aşktan ümidin yitirildiği anları, kimi zaman tuhaf ve komik halleri bulacaksınız. Daha önce okumadığınız, bildiğiniz aşk hikayelerinden çok farklı bir aşk hikayesi...

Başlangıç: 18.06.2007 - Gökyüzü sessizce yırtıldı. Renkler, karanlığı delip geçti. Ve o gece, Vxonya'nın kapısı aralandı. - KEHANETİN YANKISI Tözdiyar: Vxonya Serisi - İlk Kitap

Bazen bi kayık alıp açılmak istiyorum denizin sonsuz mavisine.Yanıma sadece 2 şey alacağım.Kalem ve kağıt.Aklımda 2 şey olacak.Sen ve hayallerim.Yazacağım durmadan.Seninle hayallerimde yaşayıp kağıda dökeceğim tüm yaşanmışlıklarımızı.

Hepimizin bulmakta zorlandığı kayıp cümleleri olmuştur. Ben bu cümleleri sizler için bulup ortaya çıkaracağım. Şiirlerimde kendinden bir şeyler bulacağına eminim. Aşk acısı mı çekiyorsun ? Ne duruyorsun gelsene..

İlerliyordu. Bahçeye çıkmıştı sonunda. Etrafa göz gezdirdi ve çimlerin arasında bir karaltı gördü. Yaklaştı. Korkarak karaltıya yaklaştı. Ve eğilip karaltıya baktığında onun Emreden başkası olmadığını gördü. Mavimsi gözleri yarı açık yerde yatan adam biraz önce sarıldığı adamdı. Dolmuş olan gözlerindeki yaşlar yanaklarından aşağı doğru süzülmeye başladı. Sevdiği adamın yüzüne eğildi. Şaşkındı. Olamazdı bu. Yemyeşil gözlerinden akan yaşlar sevdiği adamın gözlerine düştü. Sanki ikisi de ağlıyordu. Kim yapmıştı bunu ? Neden yapmıştı ? Bağırdı. Avazı çıktığı kadar bağırdı Bade, "EMREEEEEE..!!!!!" ♡♡♡ Yıllar sonra karşılaştığı o çocukluk aşkı.. Ve onun nişanlısı olmasına rağmen aralarında geçen Yasak Aşk.. Genç bir öğretmen kadın için oldukça ağır olan hayat.. Bunlarla başa çıkmaya çalışan eşsiz güzellikteki kadın, Bade..

Hedef #1 Wattpad Aracılığıyla Yayınlanan Bu Hikayede, Bildiğiniz ya da Bildiğinizi Sandığınız Şeyler Yok. İnanmıyor Musunuz? Aksini düşünüyorsanız; Miğfer'i henüz okumadınız sanırım. Pekala, geç kalmış sayılmazsınız. Hadi ne duruyosunuz, böyle buyrun! - Kapak tasarımı tarafıma aittir. Günler battı. Geceler doğdu. Kızıl Diyar, Yeşil Zehire boyun eğdi, Aşmah Çölü'nün en masum varlığı, Çorak Toprakların Kraliçesi oldu. Ordusu, Şifakök'ün sevgili engerekleri, Rihamen Mağaraları'nın gökkuşakları, Ve Gazel Bozkırları'nın kobralarıydı. Mermerden konağında canı sıkıldığında, Beyleri ovalarından sürer, İmparatorları kalelerinden ederdi. Dudakları büyüyle kapanır, Ölümle açılırdı. Kızıl Diyar usul usul zehirlenmekteydi. Derken Şaman Atalar bir araya geldi, Yaşam umuduyla Surahna'nın Çocukları, Günler ve gecelerce ona yalvardılar. Totemlerin Atası Surahnaçço'yu Dikmeleri söylendi rüyalarında, Tılsımlar ve efsunlarla bezediler, Şifakök'ün kıyısına, oracığa inşa ettiler. Geceler bitti. Günler doğdu. Yılanların Kraliçesi artık bir esirdi, Zehri ormanından taşamıyordu, Kızıl Diyar böylece rahata erdi.

"Arkanı dön." dedi, döndüm ve gözleri gözlerime saplandı. Hayallerimde bile birlikte olamadığım o vardı, ben vardım, birbirine kilitlenmiş göz bebekleri vardı. Ve o müzik, bitmesin diye hemen başa sardığım... Akrebin ağır, yelkovanın ise işinin acele olduğu o anın hiç bitmemesini istedim. Zaman bizim için durmalıydı ve zaman bizim için limana zincir vurmuştu. Kendisinin bile kıramayacağı bir zincirdi bu. Ve işte o müzik.., Gözlerinde, aklında aşkı resmedebilirsin. Birbirimizden ayrı düşmüş olsak bile, gizleniyor olsak bile aşk sensin. "Sen nasıl...geldin buraya?" sesim titriyordu. Gözyaşlarımı tutan tek şey ise adhezyon kuvvetiydi. Rüzgârın alıp götürdüğü bu özlem, umarım hislerimide alıp sana götürür. Aşk "an" dır... Gittiğin o gün, o an...Unutamıyorum. Sürekli aklıma geliyor. '' "Kalbimdeki tozlar" diye bir Çin deyişi vardır, bilir misin? Seni o kadar özlüyorum ki kalbimi tozlar kapladı manasına geliyor. Gece... Yoksa, ben seni özledim mi?'' Ve akreple yelkovana dolanıp onların hareket etmemesini sağlayan o şarkı, Aşk "an" dır. Gittiğin o gün, o an...

Bu kez savaş psikiyatrik! Bir kadının kendi içinde yaşayan dört karakter ile savaşı... Bu kez savaş kendinle!