Mikail, kendini kaybetmiş şekilde İçindeki şeytanı susturamayarak Sevgi'yi, kendine doğru çekerek yumulmuştu Sevgi'nin, dudaklarına... Sevgi, dudaklarının üstündeki baskıdan kurtulmak isteyerek Mikail'i, itince bu hareketinin karşılığında Mikail, onu biraz daha kendine doğru çekmesine, sebep oldu . Mikail'in dil'inin dudağını zorlamasıyla, tutmakta zorlandığı dudağını, açmak zorunda kaldı... Mikail, dil'ini koparırcasına emiyordu. Dil'ini bırakıp dudaklarını emmeye başlayınca Sevgi, dudaklarının acıdığını hissederek dudakları Mikail'in, ağzında; "Bırak canımı yakıyorsun! " diyordu. Mikail, onu duymuyor Sevgi'yi,öpmeye devam ediyordu. İlk yayın tarihi : 06/01/2016

İlk gördüğüm an kaçmalıydım o karanlık mavilerden ama ne kadar kaçarsam o kadar kapılıyordum büyüsüne. Hapsediyordu beni hırçın dalgaları, boğuluyordum demek istesem yanılırım çünkü derine indikçe nefes alıyordum. Farklıydı, Tehlikeliydi, Esrarengizdi, Maviydi karanlık mavi, O DEMİR ÇAĞLAR dı. Beni kendi karanlığına çekip aydınlığı bulmaya çalışan adam. Ya birlikte gömülecektik karanlığa yada o çıkacaktı sadece aydınlığa. Benim aydınlığım onun karanlığında yok olurken beni de yok ediyordu. Ölecektim veya ölecektik. Hangisini seçmeliyim ? Kendimi feda edebilecek kadar güçlü müyüm hep beraber göreceğiz....

•TAMAMLANDI• •Gençkurgu #3 ~ Farz et ki sen siyahsın. Sana elimi uzatsam tutar mısın ? Yoksa önce kim olduğuma mı bakarsın ? Eğer beyazsam bırakır mısın beni ? Düşer miyim uçurumdan ? Masum ve iyi olduğum için kaybeder miyim ? Gider mi ellerimden yaşamım,hayallerim,gençliğim ? "Kimsin sen ?" Kimim ben ? Beyaz mıyım siyah mı ? Beyaz gibi masum muyum yoksa siyah kadar bencil mi ? Ben beyaz kadar masum değilim. Onun kadar saf,temiz de değilim. Ama siyah kadar acımasız hiç değilim. Onun kadar zalim,bencil değilim. "Kırmızı." Kırmızı kadar saf,temizim ama kusurluyum da. İçimde beyazın da özelliklerini taşıyorum siyahın da. Ama ruhum beyaza daha yatkın. Onun masumluğunu,zarifliğini taşısam da siyahın kinini,korkusunu da taşıyorum. "Peki biz kimiz ?" Biz kırmızının siyahla bütünleşmesini,onun için yaşamasını,küçük kalbinin onun için atmasını anlatıyoruz. Siyah için korkmasını,endişelenmesini ve kendini siyaha çekişini anlatıyoruz. Biz siyahın da zaman zaman kırmızılaşabildiğini anlatıyoruz. Peki biz kim miyiz ? "Kırmızının Siyah Hali"

Ne kadar daha içimde tutabilirdim ki hislerimi? Nereye kadar inkar, görmemezlik? Kendime itiraf edemediğim gerçeklerin içinde boğuluyorum sanki. Tek ihtiyacım olan bana uzatılan bir el. Bağırmak istiyorum avazım çıktığı kadar fakat yapamıyorum. Boğazımda düğümlenmiş sözler çıkmıyor dışarı. Ama önemli değil, biz konuşmadan da anlaşırız.

"Sen de şu filmlerde ki kötü çocuklardan olmalısın" dedim. Güldü; "İnan bana o çocuklar fazla iyi" Kölelik unutulmuş bir kavramdı ama onlar için değil... Derin yaşadığı küçük kasabada hayata tutunmaya çalışan ve tüm zorlukların üstesinden gelmek için uğraşan genç bir kızdı. Ancak onun için en büyük zorluğun kasabaya gelen yeni çocuk olduğunu henüz bilmiyordu. Ama öğrenmek üzereydi. Rüzgar Ateş, Derin'in en büyük zorluğu olacaktı... --&-- Anne baban sana güçlü erkeklerle uğraşmaman gerektiğini söylemedi mi küçük kız? " dudaklarını kıvırdı. "Hayır öğretmedi. Güçlü erkekleri alt edebilirim" "Öyle mi dersin?" Dedi iddaya girmek istercesine. " öyle ayrıca etrafta güçlü bir erkek göremiyorum. Sadece yağmurdan kaçan bir şeker var." Dedim gözlerimi başından aşağıya süzerek. " üstelik tatlı bile değil" dedim. " Tadına bakmadan emin olma derim" dedi gülümseyerek. --&-- Ama biz insanlar böyleydik işte. Sonunun mezarlığa çıkacağını bildiğimiz yolu elimizde umutlarla yürürüz. Sonrasında yaşanılan her şeyi kuru bir toprağa gömer, göz yaşlarımızla sular bu kez acılarımızla o yoldan geri döneriz. Üzerinden belli bir zaman geçtiğinde ise gömdüğümüz hatıraları anımsar en güzel çiçekleri bırakırız yaşanmışlığa. Sonumun böyle olduğunu bile bile yürüyecek miydim bu yolu. Sonu hüzündü hüsrandı ama bu adam neden bu kadar güzel kokuyor. Düşüncelerimi etkiliyor sıcak göğsü beni sarmalayan kolları.

⭐WATTYS2017 KAZANANI⭐ "Her şey telefonuma gelen bir mesaj ile başladı. Ve sonrasında devam etti." ... "Umarım bu geceki hediyenden memnun kalırsın. Daha seninle işim bitmedi Hazan. Senin yüzünden benim hayatım mahvoldu. Şimdi sıra sende." ..................................................... -Peki ama bu mesajları atan kim?Hikayede bulunan birisi mi? Yoksa adını ilk defa duyacağımız biri mi? Hazan'ı bu kadar iyi tanıdığına göre ya kendini iyi sakladı hikayede ya da daha önceden hiç karşımıza çıkmadı? ...................................................... Kulaklarıma tiz bir çığlık gibi dolan sesin tüm hayatımı değiştirebileceğini nereden bilebilirdim ki? "Sonunda karşılaştık Hazan." ...................................................... Olaylar hiç de göründüğü gibi olmayabilir! ...................................................... -Geçmişin ritmini yakalamaya çalışan kalp hastası bir kız. -Genç Kurgu'da #3 ... 16.12.2017 Kapak Tasarımı: @dowofficial (@stellaevade) ©Tüm hakları saklıdır.

"Annem... Annem defalarca yalvarmıştı." dediği sırada sanki o güne gitmişcesine gözleri dalmıştı. Anımsadığı hatıralar canını öylesine yakıyordu ki. Öfke ve nefret dolu bakışlarını tekrar ayakta duran genç adama yönelterek konuştu. "KONUŞ DEDİM SANA! KONUŞ! NEDEN YAPTIN! NEDEN AÇTIN O KAPIYI! NEDEN ÖLDÜRDÜN TÜM AİLEMİ! NEDEN KENDİNDE GEBERMEDİN O GÜN!" dedi adeta haykırarak. Kendisine ısrarla cevap vermeyen adama daha da yaklaştı. "Seni ellerimle öldüreceğim. Sen o gün hiç kimseye acımadın. Ben de... Ben de sana acımayacağım! " Yerden doğrularak zorlukla kalkmaya çalıştı. Gözleri genç adamın belindeki silaha odaklanmıştı. Yiğit ne yapmaya çalıştığını anlamış olsa da engel olmadı. Belinden hızla çekilen silah şimdi genç kadının narin parmakları arasındaydı. Elleri titriyordu korkudan mı yoksa adama olan öfkesinden mi bilmiyordu. Nemli gözleri grimsi gözlerle buluştuğunda elindeki silahı yavaşça doğrulttu. Namlu şimdi tam Yiğit' i hedef almıştı. Eğer isteseydi o silahı elinden alabilirdi ama istemedi. Hayatını mahvetmekle kalmayıp daha da beter bir hale getirmişti. İçindeki nefret bir nebze olsa soğuyacaksa onu durdurmayacaktı. "Bana iki can borcun var! Bana tam tamına iki can borcun var! Birini kızımıza sayıyorum diğerini ise sen ödeyeceksin!" dedi ve tetiğe bastı. Küçük bir çocukken yapılan tek bir hata peşine milyonlarca pişmanlığı takıp adım adım geliyordu, genç adamın üzerine. DEMREN- Okun ucuna geçirilen sivri demir parçası. Hiç olmadığı kadar hızlıydı. Yayından çıktığı an saplanacağı bedenin hayatını değiştireceğinden habersizdi belki de.

Ellerini göğsünün üzerinde bağlamış,sessizce bavulumu hazırlamamı izliyordu.Acı çekiyordum,hemde daha önce hiç çekmediğim kadar. "Eminmisin?"diye sordu. O ana kadar bütün serin kanlılığımla gözyaşlarımı tutmuş,bir damla gözyaşı akıtmamıştım.Ama bu soru,tamamen dağıtmıştı beni.Kirpiklerimi kırpmadan dökülüyordu yaşlar. Kendimi engelleyemiyordum.Yanına yaklaşıp burnunun dibine kadar girdim.Gözlerinin içine bakarak,"Şimdi neden bunu soruyorsun?Sen beni istemiyorsun ki!"dedim. Gözlerini kapattı."Beni hiç kalbine sordun mu?"diye cevap verdi ve gözlerini açtı. "Kalbime sormama gerek yok,aklımı kullanabiliyorum."dedim ve bavulumu alıp kapıya yöneldim. Tam yanından geçerken, "Bu kapıdan çıkarsan,bir daha geri dönemezsin."dedi. Olduğum yerde durdum, birkaç saniye bekledim,yüzüne bile bakmadan "ELVEDA"deyip dışarıya çıktım.

WATTYS 2017 KAZANANI✓✓ "Nefrete KURBAN Edilmiş Bir Aşk, Sizce Galip Gelebilir Mi?" Bir tarafta Toprak'a doğrultulmuş bir silah diğer tarafta ise Rüzgar ile evlenmek.... Bu nasıl bir ikilem. Bu nasıl bir çaresizlik. Korkuyorum , hem de çok fazla. Bir seçim yapmam gerekiyor ama biri diğerinden daha hafif değil. Biliyorum hangisini seçersem seçeyim yine yanacak olan benim. Biliyorum bu hikayenin tek kurbanı benim. Deniz bir karar vermek zorundaydı ve bunu acilen yapmalıydı.. Abisi Toprak için kendi hayallerinden kendi hayatından vazgeçebilecek miydi? Ne kadar korkarsa korksun fedakarlık sırası artık kendindeydi ve Deniz şeytanın inine bile bile girecekti... İntikam, nefret, gözyaşı ve bunlar altında ezilen bir AŞK... Her duyguyu iliklerinize kadar hissedebileceğiniz bir hikaye... "Acı" ya karşı dayanıklı değilseniz eğer bir sonraki sayfayı çevirmek sizin için kolay olmayacak ama yine de her sayfada "Umut" arayacaksınız....