''Gittiniz, beni bıraktınız sandım.'' O an dudaklarından kırık bir tebessüm peyda oldu, bakışları koyulaşmıştı. ''Öyle bir ihtimali bir an önce at kafandan. Çünkü...'' dediğinde yanıma yanaştı. Nefesi yüzümde geziyordu. ''Biz seni hayatımıza nakış atılmış ince iplerinden bir şekilde tuttuk.'' Nefesimi burnumdan aldığımda ciğerlerime kokusu yayıldı. Yanıma biraz daha yanaştı. Bende konuşsam dudaklarımız birbirine değecekti. ''Birbirine dolanmış iplerin, yaşadığımız hayata düğüm attığımız en güzel şey oldu...'' Kehribarları gözlerimi delip geçerken hızlı atan kalbimin onunda duyduğundan emindim. ''Bu yüzden seni bırakıp gitmek imkânsızın da imkânsızı. Anlıyor musun?'' Cümleleri kalbime dokunduğunda unutamayacağım bu sesi bu kelimesi kalbimin derinine bir not bırakmıştı. "Seni bırakıp gitmek imkânsızın da imkânsızı." Kapak Tasarımı: gimme_art

*Asker Kurgusu* Güneş Milan Aksu, annesinin günlüğünü okuyarak babası hakkında herhangi bir bilgiye ulaşarak onu bulmak ister. Fakat günlüğü okurken babasının bordo bereli bir asker olduğunu üstüne bir de bir abisi olduğunu öğrenir. O da babasını bulabilmek için babası gibi bordo bereli olur.

(Bu isimle yazılmış ilk kitaptır.) Girdiği depresyon sonucu gittiği bir barda birlikte olduğu adamdan hamile kalan Hira, hayatında bir çocuğa yer vermek istemeyen Emir Asaf Dağlı. Peki ya iki sene sonra ikisinden bir parça olan Yusuf sayesinde yeniden yolları kesişirse? "Şimdi ben 23 yaşında bir anneydim. Oğlumsa henüz iki yaşında hayat savaşına başlamıştı. Lösemi tanısı konmuştu. Tek çarem ise hiçbir sorumluluk almayacağını iddia eden Emir Asaf Dağlı'ydı. Benim değerlerim uymamıştı oğluma. Belki babasının uyar umuduyla evinin kapısındaydım. Yapmam dediğim her şeyi bir bir yaptırıyordu hayat bana."

İnsanın en masum olduğu dönemi çocuk olduğu zamanlardır, öyle değil mi? Doğru. Fakat eksik. İnsanın en acımasız olduğu dönem de çocuk olduğu zamanlardır. Kimi çocuk sevgiyle arkadaş edinir, oyunlar kurardı. Kimisi ise tek bir korku salmasıyla etrafına toplardı kendi tebaasını. Ben ve benim gibi çocukların sevgi cumhuriyetine karşı, zorbaların korku imparatorluğuydu aslında durum kısaca. Diyelim ki bir zamanlar çocuktuk. Biz de, onlar da. Lisede de mi çocuktuk? Türlü türlü oyunlar kurarken de mi çocuktuk? İnsanların hayatlarında unutamayacağı anılar bırakırken, hafızalarından kazıyarak silmek istemelerine rağmen bunu başaramıyor oluşlarının sorumlusu olurken de mi çocuktuk? Tuvalete kilitlerken, okulun önünde alay konusu ederken, yapmadıkları şeylerle suçlarken ve hatta manipüle ederek kendilerinden bile şüphe etmelerini sağlarken de mi çocuktuk? Değildik. Ne biz ne de onlar. Bunu inkar edecek insanın vicdanı sorgulanmazdı zaten.

✨️Tamamlanmıştır... Hayatı boyunca kimseyi sevmemiş, tek derdi vatan, bayrak ve ülkesi olan asker ile hiç sevildiğini hissetmemiş, kalabalık içinde yalnızlığı hisseden bir doktorun hikayesidir. Asker & Doktor kurgusudur. İçerik, konu ve kapak bana aittir.

~ WATTYS 2023 BÜYÜK ÖDÜL KAZANANI ~ Yüzyılda bir kez yaşanan ve ruhlar dünyasının kapılarının açıldığı Dhura gecesinde Aris isimli bir erkek çocuk dünyaya gelir. Yıllardır kemikleşmiş inanca göre Dhura gecesi doğan çocuklar lanetlidir ve öldürülmeleri gerekir ancak Aris bir şekilde hayata tutunmayı başarmıştır. Ne var ki Aris, sahip olduğu yeteneklerden dolayı gittiği her yerde parmakla işaret edilip lanetli olduğuna inandırılmaktadır. Kısa bir süre içinde sevdiği birçok şeyi kaybeden Aris, gerçekte kim olduğunu bulmaya çalışırken yüzyıllardır pusuda bekleyen karanlık da harekete geçmek üzeredir. Dünyanın düzenine karşı Seçtik karanlığı Bedenimiz ölümsüz oldu Ruhumuz karanlığa karıştı Yemin ettik ışığı yok etmeye Agnarf ebediyen hüküm sürebilsin diye Rahmuara uyanacak Zal'gath'ın ellerinde Güneş bir daha hiç doğmayacak Çok yakında bizim devrimiz başlayacak Üç kitap halinde yazmayı planladığım "Bir Zamanların Krallığı" adlı serinin ilk kitabıdır. © Kitabın tüm hakları tarafıma ait olup çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

"Saçların uzunmuş.." dedi ama tereddütü epey açıktı adamın. Ama bugün denilenden sonra yanlış anladı kız, adamın bundan rahatsız olduğunu düşündü nedense, daha yeni görüyordu Giray saçının hepsini. Tam olarak olmasa da düğünleri bile olmuşken saçını açmaktan çekinmemesi gerektiğini düşünmüştü, helaldi artık sonuçta... Aynadan onunla göz göze gelince sordu aynı tereddütle, "Keseyim mi yani?" Giray kaşlarını çattı kızın tavrıyla, ilk tanıştıklarında her lafıyla bir kasırga koparacak kadar kesin olan Dilrûba artık her daim kırılgandı.. Artık evli olduklarında, kocası sıfatı taşıdığından mıydı bu tavrı? Bazen düşünüyordu, ona yardım edeyim derken bastırmış, ya da ezmiş miydi hiç? Boyun eğmeye mahkum mu hissettirmişti? Düşündüğüyle kendine olan öfkesini atamadan sordu kıza, "Niye kesecekmişsin?" "Dökülür belki. Aynı odada olacağız ya.." yutkundu, boğazını tazeledi ama sözlerini tazeleyemedi, ne diyecekti ki? Bilemedi Dilrûba.. "Dağılır her yere." Giray rahatsız olurdu belki kendisinden parçaları her yerde görürse.. Onun konuyu açmamasını uzun bir süre aynı odada kalacaklarına yormuştu çünkü.. Gözlerini kızdan ayırmadan yaklaştı Giray. Bakışları onun uzun saçlarını okşasa da eli çekindi, mahrum kaldı bu tatlı zevkten, "Dökülsün.." dedi yumuşakça, Ben toplarım senin ardından.' dedi içinden, 'Bir de saklarım, kimseler göremez, benim mahremim olur..' 'Senin gibi...' Saçlarını tutarak hafifçe tebessüm etti Dilrûba, "Salık gezmem o zaman, fazla dökülmez.." dedi ama saç değildi tam olarak kastettiği. Hayatında bana dair pek bir iz bırakmam, rahatsız, olmazsın diyordu.. Şu akşamdan itibaren herkes biliyordu evli olduklarını... O yüzden sanki iki gün önce değil de şimdi kıyılmış gibiydi nikâhları.. Öyle hissediyordu. "İstediğin gibi gez, nasıl rahat eder, nasıl istersen.."

Hasret köyden uzakta bir dere kenarındaki küçücük evinde hem hayatla hem de annesiyle mücadele eden başı dik, dili sivri bir kızdır. Yaşadığı yerin yazı kurak, kışı çorak, baharı biraz rahattır. Ama babası olmadığından evin direği sürekli gıcırdar. Annesinin zoruyla gittiği bir düğünde gözü bir Külhanbeyine çarpar, ama başı diktir, pek yüz vermek istemez. Düğün boyu bakışırlar, tek kelime etmezler. Adam da pek bir hoşuna gitse de Hasret bunca bakışı hayra yormaz, yine de içi kıpraşır. Beyaz gömleğine, yanık tenine, kara kaşına, üstünden ayrılmayan kara gözüne... Sonra nasıl olduysa düğünün gecesinde evine gitmiş, saçılmış dökünmüşken penceresinden bir ses işitir, akşamki adamı daha görmeden tanır. Penceresinin köşesine siner, perdesinin arkasına saklanır. Sesini duyar adamın, sonra sesini duyurur. Onca yıllık Hasret bir toz olur bir duman. Sonrası dere kenarı, dut ağaçları, üzüm bağları.. Geçmişten gelen bir Köygöçüren lafı, Hamza'nın Görgülü belası... ..... Tarihi bir hikayedir.

Eli açıkta olan bacağımı okşamaya başladığında elimle elini tutup geri ittim. Bir anda belimden tutup beni kucağına oturttu. " Bir daha benim olanı benden saklama Alya." " Yoksa? " " Kadınım olman sana bir şey yapamayacağım anlamına gelmiyor. Şansını zorlama." ... Belimden tutup beni doğrulttuğunda burun buruna gelmiştik gözleri kısa bir süreliğine dudaklarıma kaydı. Yutkunup aynı öfkeyle gözlerimin içine baktı. Saçlarımı eline dolayıp hızla geriye çektiğinde ağzımdan acı dolu bir çığlık çıktı. Saç diplerimde hissettiğim acı her geçen saniye artarken ellerimle onu itmeye çalışıyor bırakması için bağırıyordum. Soğuk dudakları boynuma değdiğinde kafasını ittirmeye çalıştım. Sıkıntılı bir nefes verip saçlarımı daha hızlı çekerek beni yatağa bıraktı. "Giancarlo." Sesini duyduğumda odanın ortasında sırtı bana dönük bir şekilde duruyordu. Gözyaşlarımı silip beni görmese de ona ters ters baktım. Ama tekrar dolan gözlerim görüş alanımı kapatıyordu. Omzunun üzerinden bana baktı. Buz mavisi gözleri ne ara mavinin en koyu halini almıştı bilmiyorum ama lacivert gözlerinde gördüğüm ifade ağlamamı bile kesmişti. "Bana sen kimsin diye sordun ya adım Giancarlo. Beni tanımadığın için bu yaptığını görmezden geliyorum. Eğer bir daha kaçmaya kalkarsan bukadar anlayışlı bir adam olmam Alya. Bu seni ilk ve son uyarışım." #wattpad de LA MİA DONNA isimli ilk ve tek kitap. 🥀 Kitabımın tüm hakları saklıdır. İzinsiz (ç)alanların hakkında yasal işlem yapılacaktır. ⚠

Hala okuyan varsa etkileşim bırakırsanız sevinirim çünkü ona göre yeni bölümleri yayınlayacağım. Kurgu, 3 Şubat 2017'den başlayıp gelecek ve geçmiş arasında köprü kuran bir dizi olaylar serisidir; Hera bir cuma günü okul çıkışı bitik düşen vücuduyla eve dönüp yatağında dinlenirken, annesinin uzun süren ısrarlarından sonra o bitik vücudunu yataktan kaldırmak zorunda kalır ve markete gitmek için evden çıkar. Her şeyin normal olduğunu sanarak yürürken ayağına esrarengiz bir taş takılır. Tabi Hera, yıllar önce gezegenine gök taşı olarak düşen ve değeri oldukça yüksek olduğunu bilmediği fakat gözüne estetik gelen taş yüzünden; 2 yıl sonra kendisi ile beraber yakınındakilerinin başına gelecek olayları bilmeksizin taşı eve götürmek amacıyla yerden kaldırır ve yanına alır. Böylece bilim kurgu- polisiye romanımız başlar.