Ephesus Yayınları aracılığıyla raflarda! Ben Bora Ateş... Ateş grubunun lideri... Sizi müzik grubumun hikâyesine davet ediyorum. Fakat dikkatli olun, buralar fazla sıcak... *Tüm hakları bende saklıdır!

KAPALI/CLOSED Kendi çapımda yapıyorum, profesyonel olduğumu iddia etmiyorum. İstekler KÜNYE bölümünden alınmaktadır. Sıra konusunda saygılı olmanız benim için çok önemlidir. Kapağınızın yüklenmesi için belirli bir süre vadetmiyorum. Kendinize popüler davranmanız dileğiyle! KURULUŞ TARİHİ: 23.09.2017

Beliz; O, annesinin belirgin iziydi. Kalbinde istenmeyen lekeydi. Gurur; O ailesinin soyadıyla şanslı bir adamdı. Yakışıklı değildi. Aksine, dişi telli, gözlüklü, kilolu ve garip biriydi. Bu iki farklı hayat altı aylığına bir anlaşma yaparsa ve bilmedikleri duyguya kapılırlarsa ne olurdu? KAPAK TASARIMI: GAYE BARIŞ'a aittir.

Toprak ve Rüzgar... Hayatlarını aileleri yüzünden mahvetmeye ve feda etmeye çalışan bir çift. İntikam ateşiyle yanıp tutuşan bir adam. Veeee İntikam yüzünden aşkından bile vazgeçemeyen bir kadın. Hayat onları kötü bir oyunla karşılaştırdı ve onların tek çıkış yolları birbirleri. Ama nerden bilebilirlerdiki intikam ateşinin hayatlarının dönüm noktası olduğunu. Ya aşkı seçip mutlu olucaklar. Ya da aileleri için intikam oyununu seçip sonsuz olaylara sürüklenecekler. "-İntikam almak için uğraşmam. Benim en büyük intikamım bensizliktir. Bensiz kaldığın her gün senin zaten bitişindir."

Ölümün sıcak nefesi ensesini okşarken günahın harlanan ezgisi balçıkla sıvanmıştı. Babasının gölgesi ve esareti altında yaşama tutunan, sol yanındaki acılarıyla perçinlenip, kozasındaki duvarları tırnaklarıyla kazıyan bir kız. Avuçlarında kırık kanatları, ruhuna satır satır işlenen bir aşk. Tüm hayatının çetrefilli yollarında düşe kalka yaşarken, lisenin ona getireceklerinden habersizdi. Nefretin soylu nefsi yaşamın içinden kopup gelen vaveylaydı. Ruhunun dibini günahlarıya boyamış, cehennem azabıyla yanmıştı. Kaçınılmaz sonun şafağında öfkesini ve nefretini harlarken planlarında olmayan tek şey ruhu yaralı bir kızın pençelerindeki tutkuyla bezenmiş ihtirastı. "Ruhumu ruhuna diktim. Bir daha ne sen çözebildin o ilmikleri ne de ben."

Vampir içinde #1-15.12.2016- Vampir içinde #4-15.06.2017- Vampir içinde #2-15.06.2018- Vampir içinde #3-15.06.2019- Vampir içinde #3-15.06.2020- Başlangıç-21.08.2016- (DÜZENLEMEDE) Yanlış seçilen Erkek Vampir Lisesi... .... "Sen kimsin ve odamda ne arıyorsun?" "Şey burası benim odam,siz yanlış geldiniz galiba.." "Benim değil de senin yanlış geldiğin kesin..." ... "Sen benimsin yani sen benim Doğuşumsun" "Sen de benim Dolunay'ımsın" ... Saflığının ödülünü alan bir kız mı yoksa her şeyi boşuna yaşamış bitik bir kız mı.. Karar sizin.... Facebook : Erkek Vampir Lisesinde Tek İnsan Kız

sadist de denebilirdi elbette fakat ruhu beden olsaydı, o kendisine çocuk denilmesini tercih ederdi.

Kalbine imkânsızlığın sarmaşıklarını sarmış, beynine kalın duvarlar örmüş meftundu o. Acımasız değildi. Çaresizlik bileğinde bir zamanlar kelepçeydi. Notalardan dökülen nağmelerdi ruhunda gezinen çocuğu yaşatan tüm olumsuzluklara inat. Her şeyin karanlık bir gecede başlamasının ardından verilen yeminle zamanda sürüklenmiş Batuhan Karayel ve ölümün pençesinde nefes alan, ruhu defalarca ailesizlikle katledilmiş beyninde 'Herkes öldürebilir sevdiğini ' cümlesinin ardına saklanan Rüya Taşkın'ın kaderi hayatın sunduğu sürprizle birleşir. Ölümle savaşan bedenini ayakta tutan kalbini aşkın avucunda ve yabancısı olduğu acının diklerinin üstünde bulan genç kız, kulaklarına ulaşan kalp ritimlerinin eşliğinde huzurun kozasını ördüğü yeni hayatında, kaçınılmaz sonu olan ölümün kollarında ailesine kavuşmak ve doya doya aşkı yaşamak arasında çaresiz kalır. Batuhan, ansızın gerçekleşen olayın ardından bir anda kendini yeminini bozmamak için okyanusta yaşam savaşı verirken, intikamla kuşattığı kalesini zincir vurduğu kalbine karşı ayakta tutabilecek miydi? "Senin adını kendi kanımla yazdım ben bu kalbime."

Bir masum kızla tehlikeli bir mafyanın zorla evliliği. Hayat bazen insanın ummadığı anda karşısına sürprizler çıkarır. Tabi bunların hepsi iyi yönde olucak diye bir şey yok. Bazen bu sürprizler bizi mutlu eder, bazende açı çektirir. Aslında her kes kendi hikayesinin baş rol oyuncusu değil mi dir. Hayal kendi hikayesini yazmaya çalışırken hayatın ona yaptığı bu kötü sürprizle başa çıka bileçek mi?