"Dahası sen bir rüyasın," dedi çocuk, "neden kendine yardım etmeyi denemiyorsun?" Emily herkes kadar sıradan biri olduğunu düşünüyordu. Herkes kadar sıkıcı ve alışılagelmiş bir adı, sürekli rastlayabileceğiniz türden bir görünüşü ve bisiklet sürmek gibi yavan hobileri vardı. Ne var ki bu genç kız bir gece yarısı yatağından zıplayarak uyandığında hiçbir şeyin bir daha asla aynı olmayacağından habersizdi. O artık kendini uykuların çok ötesinde ve hayallerin ulaşamayacağı kadar muhteşem bir dünyada bulmuştu. Fakat Emily'nin bu rüyadan uyanıp hiçbir şeyin göründüğü kadar harika olmadığını fark etmesi uzun sürmeyecekti. "Hayatlarımızı bir rüyayla karşılaştıranlar haklıymış. Uyanık uyuyor, ve uykuda uyanıyormuşuz." -Montaigne

''Bay Oh, sizce de ölmek için harika bir gün değil mi?'' Sehun elindeki iğneyi seruma enjekte ederken gülümsedi. ''Bugün ölmek için fazla güzelsin,'' İğnenin tamamını enjekte ettikten sonra gözleri kapanmaya başlayan güzele döndü. ''Her zaman olduğu gibi.''

''Notalar kırılgandır , dikkatin dağılırsa sana öfkelenirler.'' Tüm hakları saklıdır.

Bazı efsaneler anlatıldı. Bazıları toza yada altına dönüştü. Ama sen beni asla unutmayacaksın. Beni yüzyıllarca unutma. -Fall Out Boy / Centuries Kapak için Klamin'e kucak dolusu teşekkürler ve sevgiler :3 Bu hikaye benim Kayıp Yazarım olan Klamin'e ithaf edilmiştir.

Yazdığınız kitap karakteriyle, gayet normal bir günde karşılaşsaydınız ne yapardınız? Raeni bu durumun karmaşıklığı içinde kimse ona inanmazken inanıp kendisi gibi olan birini bulunca Sarı Defter'in içinde yazanlar giderek daha da gerçek gelmeye başlıyor. Sarı Defter kimse onlara inanmasa da hayallerine inanmaya devam edenlerin, aradan ne kadar zaman geçse de hala arkadaşlıkları aynı kalanların, bir gülümsemenin bir gülümseden çok fazlası olabileceğini bilenlerin, hikayesini arayanların hikayesi.