Otelde Yaşanan Bu Maceraya Hazırmısın ?

Çok eski zamanlardan kalma bir yatılı okul... Bilirsiniz o zamanların, ağır şartlar, katı kurallar ve işkence içeren aklınıza gelebilecek her türlü zulüm yapılmaktaydı. Çoğu öğrenci bu zulme katlanamayıp, intihar edenler mi dersiniz, bu işkenceler sonucu dayanamayıp ölenler mi dersiniz... Ve o zamanlar da bedenler çürüyüp kaybolsa da ruhlar hep o okulun çevresinde bedenlerini aramaktadır. Bu okul birçok ölümle sonuçlanan vakalardan sonra mühürlendi. Taa ki aradan 150 yıl geçip, okulun düzenlenmesi gerekene kadar... Eski halinden hiçbir eser yoktur. Duvarları yıkık dökük, merdivenleri eskimiş pencere pervazları rüzgardan nasibini almış... Ama bir şey değişmemiş. Ruhlar... Tıpkı bıraktığınız yerdeler...

"O sesi sen de duydun mu?" Karanlık koridorda yönümü bulmak için duvarlardan yardım alırken korkuyla sormuştum bu soruyu. "Burası otel" demekle yetindi ,benim aksime fazla rahat davranıyordu "burada sesler olması fazlasıyla normal." Cevabı üzerine durdum "Bu otelin tek ziyaretçileri biziz Deamon, hatırlasana!?" Karanlık koridorda durmamla birlikte tüm ses kesilmişti. Bana sonsuz gibi gelen birkaç saniyeden sonra Deamon rahatsız edici bir gülümsemeyle cevap verdi "Görmüyor musun?" etrafı gösterdiği eli hiç durmadan titriyordu "herkes burada" gülmeye devam ediyordu "hepsi bizim için burada" gelip suratımı tuttu ve kafamı etrafa bakmam için yukarı kaldırdı, sonra büyük gülüşü aniden soldu "sadece biz yokuz." Usulca suratımı bıraktı ve koridorda uzaklaşırken defalarca kez tekrarladı "Sadece biz yokuz."

Annie onun için planlanmış olan hayatı yaşamakta ... Bunu annesi ve babası gittiğinde teyzesiyle beraber kalmak zorunda olduğu zaman öğrendi . Teyzesinden hep korkmuştu , fakat bu sefer gerçekleri görebiliyordu ...

Ölüme doğru giden bu lanetli yolda Poyraz neler yapabilirdi ki ? ©Tüm hakları saklıdır.Hiçbir şekilde başka amaçlar için kullanılamaz, çoğaltılamaz ya da ticari amaç güdülerek iznim dışında basılamaz ve başka ortamlarda paylaşılamaz.

Aç gözlerini ve gerçeği gör

''Şimdi sen seç Güneş'' Babama boş gözlerle baktım. ''Neyi baba?'' ''Hayatımızın her yerinde olan bir şey seç istiyorum'' Aklıma tek bir şey geliyordu. ''Kamera, buldum baba kamera istiyorum''

İki kız...İki erkek. Hayatları alt üst edecek kaçamaklar,sırlar,kötü alışkanlıklar... Her gerçeğin içince bir yalan,bazen ise yalanların içinde olan gerçek! Kötü ve gizemlerle dolu ruh halleri. Sonu hayretle biten bir hikaye düşünün. Ve,sonra onu unutun. Bu hikayede ölümden bir parça adeta! ©Tüm hakları saklıdır.

Henüz 12 yaşındaki bir çocuk babasının annesini öldürdüğüne tanık olursa ne olur? Ben söyleyeyim. Yıllardır içindeki nefreti bastıran Edward akıl almaz bir katile dönüşür ve Cesetten kendi evine eşyalar yapar. Peki ya sonrasında?..