"Ey Kur'ân'ı taşıyan! Seni özel kılmıştır Rahmân. Lütuf ve cennet taçlarıyla, Tarifsiz bir huzur ve güzel rızıklarla. Ey durmaksızın bu yüce zikri ve vahyi tertil eden! Ne mutlu sana, bu dünyaya veda edeceğin gün, Büyük bir mağfirete nâil olacaksın. Ey Kur'ân ayetlerini okuyan! Kalabalıkta ve bir başınayken, Gökler seninle sevinç içinde övünüp durur Ve kâinat (tilavetinle) mest olur. Ey Kur'ân'ı taşıyan!" |٢٨.٤.١٧|

Bir bataklığın içinde ruhumu kaybetmeye adım adım yaklaşmamın, Kendi kişiliğimi hiçe sayarcasına ayaklarımın altında ezişimin, Alazlanarak benliğimi yok etmemin hikayesiydi bu. Peki, ben bunları engelleyebilir miydim? Kaybolmaktan kurtulabilir miydim? Yanıp kavrulmamak için... Direnmeliydim. Lâkin bu, iki tarafı keskin bir oktu. Her türlü yanıp kavrulacaktım. ~Alya (Göklerin kızı) . . . Not: Prolog bölümündeki mektup 40.bölümde geçiyor.

Bismillah.. 6 yıllık tıp öğrenimimde edindiğim tecrübelerden , düşülen hatalardan ve bunlara önerdiğim çözümlerden , Ümmetimin diğer üniversiteli müslüman gençlerine yol gösterebilmek , bi nebze olsun onları çağın üniversitedeki fitnelerine karşı aşılayabilmek niyetiyle , yazıyorum. Yanlışım varsa benimdir,doğru söylemişsem Allah'tandır.. Vesselam. Not: Bölümler tamamlandıkça eklenecektir. Not: Bahsedilmesini istediğiniz kısımlar olursa mesaj yollayabilirsiniz.