Bitap düşmüş bir şekilde çırpınmayı kesen bedenimi Polat hızla harlı bir şekilde yanan şöminenin önüne itti. Yere ellerimin ve dizlerimin üstüne düşerken o da hızla yanıma çöktü. Hafif bir itişti, yerde beyaz kürkten bir hayli kalın ve yumuşak bir kilim vardı, sert itse bile bunun sayesinde canım acımazdı. Yine de yaşadığım şokla alt üst olmuş gibiydim. Polat'ın bu davranışı benliğime buzlu su etkisini yaşatırken sözleri kalbime bin bir duyguyu aynı anda yaşattı. Başını saçlarıma yasladı, konuşmadan önce kokumu derin bir nefesle içine çekti. Bir eli usul usul saçlarımı okşarken diğeri acıtarak tuttuğu kolumu okşuyordu. "Şu alevlere bak Melek! Kalbim bu alevlere ev sahibi. Zaman aleyhime işliyor, Hayalimle bende ölüyorum, nefeslerim sayılı, ona bir şey olursa bende yaşayamam. Yangınlardayım kimse bilmiyor! Kimse umurumda değil ama senin bile bunu görmemen beni deli ediyor! Sana muhtacım ama kendim için değil kızım için. Ben sana kalbimi tüm samimiyetimle açtım şüphe etme bundan sakın. Seni sevdiğimi söylerken hiç olmadığım kadar dürüsttüm, bize bir şans ver diyorum ama duymuyorsun! Daha ne yapmam gerekiyor?" "Yakıyorsun Melek ama görmüyorsun. Gözlerine baktıkça mavilerinde boğuluyorum. Sana dokunmamak için kendimi zor tutarken masumiyetin ellerimi bağlıyor. Dilinden çıkan her bir cümle zehir olsa kana kana içerim meleğim ama sana yalvarıyorum gitme. Beni yeniden yalnız bırakma. Yıllar sonra yeniden sevmişken, yeniden inanmışken bunu ikimize de yapma aşkım. Sevgimden şüphe etme, ettiğin anda gözlerimin içine bak, orada sana ait olan dünyayı göreceksin zaten. Eğer inatla gitmek istersen yine göndermem. Kendi rızanla kalmazsan üzgünüm ama bu defa hiçbir zaman tanımanı istemeyeceğim Polat'ı tanıyacaksın. Çünkü asla izin vermem. Gitmene asla izin vermem..." 🍷 Bütün hikayelerim noterden onaylıdır ve herhangi bir

Aşık mıyım bilmiyorum... sadece... bildiğim, emin olduğum tek bir şey var, onunla kavga etmeyi, başkasıyla gülmeye değişmem...

Hanzade nişanlısı tarafından terk edilmişti... Hem de çirkin bir kız uğruna! Lâkin kızın sahip olduğu servet çirkinliğini bastırmış olmalıydı ki ellerinde bir düğün davetiyesiyle kalakalmıştı... Genç kız ne güçlü bir karakterin ne de çarpıcı bir güzelliğin bu dünyada yeterli olmadığını bu sayede anladı. Hayat acımasız mıydı? Öyleyse o da öyle olacaktı. Yapılacaklar listesinin başında eski nişanlısından intikam almak vardı lâkin öncelikle zengin olması gerekiyordu. Ve ne yazık ki bir otelde resepsiyon görevlisi olarak çalışmak ona ihtiyacı olan zenginliği veremiyordu. Başka bir plan kafasında hızla oluşmaya başlamıştı. Zengin sevgili yapmalıydı! 🍷 "Ben senin gözlerinde saklamayı beceremediğin tutkuya, ilk görüşte tutsak oldum Hanzade..." -Çakır Cihanşah Tutku dolu bir aşk hikayesi... 🍷 Uyarı!!! Kitap aşırı cinsellik içerir! LÜTFEN! 18 yaşından küçükler okumasın! Okumayı göze alıyorsanız da daha sonra saçma sapan mesajlar atmayınız rica ediyorum!!! Başlama tarihi: 14.08.2019 Yayınlama tarihi: 05.06.2020

Gözlerime baktı sadece... Öylece, hissiz, bomboş bir bakıştı. Hiçbir şey söylemedi. Ne git dedi ne de kal. Ne özgürsün dedi ne de tutsaksın... Gerçi, ona göre tutsak olan oydu. Bu evliliğe tutsak edilmişti... Sükûta erse de dili biliyordum ki beni engellemeyecekti. Tıpkı yıllar önce o hiçbir şey demeden çekip giderken benim de sustuğum gibi, şimdi susma sırası ondaydı. "Hiçbir şey istemiyorum senden. En kısa zamanda boşanırız, sen yoluna ben yoluma. Ne gözün gözüme ne de gölgen gölgeme... Tıpkı yıllardır olduğu gibi bilmezden gelirsin beni, unutursun... Başka kadınlarla gününü gün edersin, hatta biriyle evlenirsin bile. Bende senin adını bile anmam bundan sonra. Birbirimizin hayatında zaten yoktuk, varlığını bir gün olsun hissettirmedin bana... Sana dair sahip olduğum tek şey soyadındı." Hiç çekinmeden gözlerine baktım bu sefer. Derin derin, son kez zihnime kazırcasına... Okşarcasına ve veda edercesine... "Yakında ondan da kurtulacağım zaten. Hoşça kal Yaman Mert Bayrı." Sonra ne mi oldu? Kadın gitti, adam pişman oldu. Ama çok geç kalmıştı. Kadın sabırla onu beklerken adam başka duraklarda soluklandı, kadın giderken ise nefes nefese ardından baktı. Ve... Devamında ne mi oldu? Bilmem? Gelin bir bakın... ❌Tüm hakları Nehir'in çeyiz sandığında saklıdır! Çalınma durumunda Neriman hanımın gazabına uğrarsınız benden söylemesi!❌

Asya, bakışlarını devasa malikâneden ayıramazken derin bir nefes aldı. Buraya gelirken tek bir amacı vardı. Ailesinin intikamını almak! Kurtoğlu ailesi Türkiye'nin sayılı zenginlerindendi. Sahip oldukları sınırsız topraklar, sayısız mülkler, dünya çapında isim yapmış fabrika ve holdinglerin soylu sahipleri... Sosyetenin gözde ailesi! Herkes onları böyle tanıyordu ancak Asya madalyonun karanlık yüzünü daha dört yaşındayken kendi gözleriyle görmüştü. Bir avuç toprak uğruna annesini, babasını, daha üç aylık kardeşini katleden soysuzlardı onlar!! Planı gayet basitti aslında. Hizmetçi rolüyle içlerine girecek, kaleyi yavaş yavaş içten çökertecekti. Yoluna çıkan her kim olursa olsun fark etmeksizin acıması olmayacaktı! Onlar üç aylık kardeşine bile acımamışlardı. Ancak genç kızın ezemeyeceği bir şey vardı. Karşısına beklenmedik bir anda çıkan kişi ve en önemli isim... Savaş Kurtoğlu... ? Bir kırgınlık var ruhumda... Bir hüzün, alışılmışlığın dışında, Bir müzik şimdi kulaklarımda; Sessiz ve kelimesiz... Bir yorgunluk çökmüş ayaklarıma, Koşar adım, hareketsiz, Gönlümde bir şey var ama Kalbim habersiz! Sabahlar güneşsiz, Geceler kifayetsiz, Gün biterken SENsiz ve nefessiz...

Gerçekte Tanrı olan bir Kral. Köle olarak satılan masum bir kız. İki farklı dünya, iki ayrı hayat ve ortak bir kader... "En zoru da aşka tutsak olmakmış sevgilim..."

Şekil değiştirebilen bir ruh. Kurt adam Nathan... Tek amacı babasını bulmak olan masum bir genç kız, Elizabeth... Ve bu iki farklı ruhu sonsuza dek birbirine bağlayan bir lanet... Mühür... 🍁 Gözlerim onun öfkeyle parlayan mavi derinliklerinde kaybolurken kalbim adeta kulaklarımda atıyordu. Nefes alışverişlerimiz birbirine karışmış, öfkeyle kasılmış yüzüyse sanki her saniye biraz daha yaklaşıyordu yüzüme. Dudakları dudaklarıma çok az bir mesafe kala duraksadı. Teninden gelen toprağın ve çimenin hayran olduğum o enfes kokusunu alabiliyordum. Derin bir nefesle ciğerlerime sadece ona özel olan mistik kokuyu çekerken gözlerime daha da sert bakmaya başladı. Dudaklarıma doğru "Mühürlenmek için çok yanlış birini seçtin Elizabeth. Emin ol çok... ama çok pişman olacaksın." diye fisıldarken bütün bedenim titredi. Aynı anda gökyüzünü aydınlatan şimşeğin sesi ormanda yankılanarak korkuttuğu kuşların sesini bize getirdi. Beni titreten şey neydi? Nathan'ın cümlesi miydi? Yoksa bana olan tuhaf bakışları mı? Asıl sorulması gereken şey başkaydı sanırım. Beni titreten duygu neydi? Korku muydu yoksa tutku mu? Ve cevabı gecikmeden geldi. Tutkuydu. Tutkuyu en derinlerimde hissettirense geri çekilmeden önce tüy kadar hafif bir dokunuşla dudaklarıma kondurduğu öpücüğün sahibi olan Nathan'dı. 🍁 Not: Bütün hikayelerim noterden onaylıdır ve herhangi bir çalınma söz konusu olursa yasal işlem başlatılacaktır!