🖤♾️ "Bir daha gelme!" Dedi fısıltıdan ibaret buruk sesiyle. "Sakın ola bir daha bana dokunma da!" Kendisi ne kadar öfkesini ortaya seriyorsa, Mirhan'da mimik oynamıyor öylece gözlerine bakıyordu. "Geleceğim..." dedi kısık fakat vurgulu bir kararlılıkla Mirhan. Bakışları dudaklarına inip tekrar gözlerine çıktı. "Dokunacağım da." diyerek sürdürdü kararlılığını. Hatta kendinden fazlasıyla emin bir şekilde,"Bir kere aldım, yine alacağım." dedi büyük yemin verir gibi."Yine biz olacağız..." Burnundan verdiği soluğu alaylı bir şekilde havaya karıştı, her kelimesi bir meydan okuma gibiydi."Hangi yüzle söylüyorsun bunları?" Eli de ağır ağır kalbinin üzerine gitti. "Sen şurama, onca acımın tam üzerine bir de evlat acısı yerleştirdin ya...Ben o gün, senli olan bütün anıları tek celsede çöpe attım... Gök kubbe yere inip ikiye yarılsa, biz diye bir şey olmayacak artık." Dila ♾ Mirhan 29/04/2021

***TAMAMLANDI*** GELECEK SERİSİ-1- *ROMANTİK-DRAM* Kocasından sürekli dayak yiyen, ama ailesi 'Bir daha bu eve kefeninle gelirsin ancak!' dediği için baba ocağına dönemeyen, kocasının eline bakan çaresiz bir kadın, Kiraz Akal. Yaşadığı şehirde hukuk şirketi sahibi; şefkatli, merhametli, cesur ve koca yürekli avukat, Kerem Kavaklıoğlu. Bu iki zıt kutbun yolları kesişirse ne olur? İhtiyaç tutkuyla bir anlaşma yapar mı mesela? Peki bu anlaşma aşk'ın eline geçerse, o zaman ne olur? Bu macerayı en az benim kadar merak ediyorsanız, buyurun. Hoş geldiniz...

Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

Bir kız hala ayakta ve hayatta ama eksik. Bir aile birlikte ama mutsuz. Bir hikaye başladı ama sonsuz... 15.10.2020 Tüm hakları bende saklıdır. Alıntı ve çalıntı durumunda yasal işlem başlatılacaktır.

'KÜFÜR VE YETİŞKİN UNSUR İÇERİR!' Genç kız titreyen ve terleyen ellerini üstündeki gelinliğin eteğine sürdü. Lakin sürdükçe daha beter oluyordu sanki. Kalbi göğsünden çıkıp fırlayacakmış gibi atıyor ve ağzı dili kuruyordu. Yirmi altısında olan adama nasıl kadınlık yapacaktı bu on yedilik hali ile? Tüm yalvarmaları, yakarmaları hiçbir işe yaramamıştı yazık ki. Evlenmesi için yaşı büyütülmüş ve şimdi de evli idi genç kız. Hem de kasabanın köklü ve zengin ailesi olan Karaman'lıların en büyük oğlu Karan Karaman'la evlenmişti. Kapı açılınca bu sefer kalbi ağzında atıyordu sanki. Bu gece her şey değişecek ve Leyla artık eskisi gibi olmayacaktı. Derhal ayağa kalktı ve yanında duran adamın ayakkabılarına dikti gözlerini. Katiyen başka yere bakamazdı, korkuyordu çünkü. "Kaldır başını hele hatun." diyen güçlü sesi işitince titremesi arttı genç kızın. Lakin Leyla kaldırmadı başını ve ağlamaya başladı. Karan şaşırdı bu eyleme. Bu hatun niçin ağlıyordu ki? "Ne oldu niçin ağlıyorsun?" Hıçkırıklara boğulan Leyla cevap veremedi kocası olacak adama. Karan ise giderek sinirlenmeye başlıyordu. Nesi vardı bu kızın böyle? "Cevap versene hatun, neyin var ne oldu?" Leyla karşısında duran adamın yavaştan sinirlendiğini tahmin ediyor ve korkusu giderek artıyordu. "Be..." dedi hıçkırıklarının arasından. "Ben... İstemiyorum." dedi ve bir cesaret kafasını kaldırıp adama baktı. Adamın yüzü o kadar sert ve bir o kadar kusursuzdu ki, Leyla istemsiz yutkundu. Böylesini ilk defa görüyordu yalan değildi. "İstemiyor musun?" diye sordu Karan. Ürkek hatunu korkutmuşlardı belli ki. İstemiyorsa dokunmazdı elbette bu gece. Lakin hep dokunmayacağı anlamına gelmiyordu. "Ben zorla evlendirildim. Yaşımı büyütüp nikahı öyle kıydılar. Ben on yedi yaşındayım. Yalvarırım dokunma bana." ***

Aşiyan 3 Serilik bir kitaptır ve tüm seri tamamlanmıştır. ... "Sen benim evimsin Gülfem, şu tenin.." derken elini boynumda dolandırdı. "Sadece benim. Başkasının el sürmesine izin vermem. Sen buraya girdiğinden beri.." dedi elimi kalbinin üzerine koyarak. Avuçlarımın altında güçlü şekilde atan kalbini oldukça net hissettim. Sıcacık elini buz gibi elimin üstüne biraz daha bastırdı. "Başkasına böyle attıysa namerdim." Dedi erkeksi gür sesiyle. "Buralar hep senin." Dedi tekrar kalbinin üzerine bastırarak elimi. "Sen benim!" ..... Siddet, Küfür ve yetişkin içerikli sahneler bulunmaktadır. Rahatsız olanların başlamaması önemle rica olunur :)

Çaresizlikle titreyen ellerimle açtığım kapıda aslında hayatımın bitişiydi. 'Öp bakalım ben Sadet YAKUPOĞLU, Haşim babannesi 'dedi . En az dedemin yaşlarında olan bu kadının kibri her hareketinden her bakışından belliydi. Bakışlarından beni fazlasıyla hor görmüştü çünkü torunu her kızın başına gelebilecek bir mucizeydi tabi hesaba katılmayan ben hariç, içimdeki yıkılan tüm umutların hayallerin ağırlığıyla eğilip sessizce öptüm elini , yanı başındaki kadın ona nazaran daha sevecen gelmişti gözlerime yada ben öyle ummak istedim. 'Maşallah su gibisin' dedi o adamın babannesinin yanı başında oturan kadın ,anlamlandıramadığım bir parıltıyla taçlandırdığı gülüşüyle 'Ben AFife , Haşimin annesi' dedi gülen yüzüyle ,galiba ifadem onunda yüzündeki gülüşleri kırmış geçirmişti. Elini uzattığında dar ağacına giden ölüm mahkumları gibi sessizce eğilip onunda elini öpmüştüm. Geri adımlarla uzaklaşırken tüm haşmetiyle odayı dolduran Sadet hanım dı sessizliği bölen 'Gelin hanım bi kahve yap da adet yerini bulsun!' dediğinde imasını anlamıştım. İçimde yıkılan her şeyin acısıyla, tüm tırnaklarımın etleri bir bir parçalıyordum kahveleri yapmaya giderken. Hikaye tamamen kurgusaldır.

On yıl boyunca ölü bir adama âşık olmak... Hiçbir karşılık beklemeden, yalnızca toprağını öpmek... Ona en çok ihtiyacın olduğu anda mezarına sarılmak... Can verirken giydiği kanlı gömleği saklayacak kadar çok sevmek... Genç kadın bu acıların hepsini yaşamıştı. Sevdiği gittiğinde, kalbi en derinden sarsılmıştı. Hiç kimsesi kalmamış gibi hissetmiş, sevdiği adamın yokluğuna sarılmıştı. Ta ki; o silahı kafasına dayayana kadar... Alisa işte o gün yeniden doğmuştu. Defalarca rüyasında gördüğü, gözlerine bakmaya doyamadığı o adam tam karşısındaydı. Kadın yıllarca ölü bir adamı sevmişken, şimdi o adam tam karşısında duruyordu. Asıl hikâyeleri işte şimdi başlıyordu... *** © TÜM HAKLARI ŞAHSIMA AİTTİR. HERHÂNGİ BİR KOPYALANMA, ÇOĞALTILMA VE ÇALINMA DURUMUNDA YASAL İŞLEM BAŞLATILACAKTIR.

Buse, ıssız bir yolda karşılaştığı uzun boylu simsiyah gömleğinin içinde muhteşem gözüken adamın sert bakışlarının onu etkilemesini istemiyordu. Hem de ilk konuşmalarında azarlanmayı beklemiyordu. Adama sana ne demek istese de onun yardımına ihtiyacı olduğunu biliyordu. Yine de kendini tutamamıştı. İlk temasında hissettiği duyguları unutmalıydı. Cenkay, kendini sorgularken karşılaştığı kadına önyargılı davranmak istememişti. Ancak bir ceza avukatı olarak geçmişte yaşadıkları yüzünden temkinli olmuştu. Kadını bıraktıktan sonra kadına olan tavırlarına kızsa en doğrusu bu demişti. Merve, üç yıl boyunca platonik sevdiği adamın onu hiçbir zaman fark etmeyeceğini bilerek uzaktan sevmeye devam ediyordu. Öyle bir an gelmişti ki konuşmaya bile cesaret edemediği adamla ilk görüştükleri gece birlikte olmuştu. Bu yaşına dek edindiği bütün değerleri çiğnediği için pişmandı. Birkaç saatlik mutluluk sevdiği adamın onu kovmasıyla sonlanmıştı. Onu kovan adamı değil ama kendini asla affetmeyecekti. Tüm suç iradesiz davranan kendindeydi. Ali Buğra, Merve'nin onu sevdiğini anladı. Annesinden kaynaklı asla evlilik düşünmüyordu. Ancak Merve'nin masumluğu onu etkiliyordu. O geçinemeyen aileleri boşamasıyla ünlü aileden zengin bir avukattı. Onun için iyi yürekli masum kadın yoktu. İstekleri için bütün iğrençlikleri yapacak kadınlar vardı. Hayatının en güzel sevişmesinden sonra duyduğu iki kelimeyle asla bırakmayı düşünmediği kadını nasıl kovduğunu anlamadı. Beş dakika geçmeden pişman olmuştu. Ama son pişmanlık fayda etmiyordu. Cenkay&Buse ve Ali Buğra&Merve çiftlerimizin zorlu aşklarını okumaya ne dersiniz? Wattpad'te bu isim ile yayınlanan ilk ve tek hikayedir... Kopyalama yada çalınma durumunda adlı mercilere başvurup yasal işlem başlatılacaktır....

❝El bebek, gül bebek değil; el bebek, öl bebek.❞ Karanlık örgütün kurduğu düzen için doğmuş bir kız çocuğuyken ona verilen en büyük ceza sevgisizlikti. Kaderini kabullendi ve kartını oynadı. O kim miydi? Hisar Alatav. Hayır, sil. His Alatav. Karanlık düzenin kıyameti olmak üzere. O ise Bronz. Karanlık örgüte başkaldırıp kartları yeniden dağıtan adam. Ona Bronz derler. Onların tohumları el bebek gül bebek değildi; el bebek öl bebekti.