AŞEKA İZ

İnkar edemem. Sen benim yıkılmış şehrimin sahil kenarıydın. Sığındığım o anı. Hatırladığımda hissettiğim o emare, gözlerimde dans eden harelerin sahibi... Ama şimdi ayak bileğime vurulan prangalar ve acıma boyun eğdiğimde yüzüme düşen saçlarımdan önümü göremiyorum. Önümde hep sen olurdun. Seni göremiyorum... Hatırlar...