✾ ''Bugünün geleceğinin hayalini bile kuramazdım,'' diye fısıldadı kız, gökyüzündeki yıldızlara umut dolu gözleriyle bakarken. ''Böyle bir şeyi aklımdan bile geçiremezdim,'' diye devam etti. Sonrasında komik bir şey hatırlamış gibi kendi kendine güldü. Ve böylece Canberk'in gözleri bir kez daha aklından gitmeyen dudak kıvrımlarına doğru saplandı. ''Ne kadar uyumsuzuz...'' dedi. "Sen ve ben.'' Gözlerini karanlığın içine kaçırdı Canberk. Ve, ''Sonunda fark ettin değil mi?'' diye sordu rahatsız gözlerle. ''Kendin gibi bir çiçeğe aşık olman gerekirdi.'' ✾ Keşke hayatın geri sarma seçeneği olsaydı. Ama asıl en büyük keşke, kaybedilmeden sevilseydim.

"alfa'ya en uygun eş benim," dedi paige gururla. "çevremizde -elbette- bir omega yok," gülümsedi. "ve omega güdülerine sahip tek beta da benim, yani, tabii ki beni seçeceklerdi." louis zorlukla yutkundu ve bakışlarını kaçırdı. tamam, omega olduğunu kimse bilmese daha iyiydi. öyleydi, değil mi? ya da; au. louis sadece yeni bir hayat istiyor; kuzeninin neredeyse-eşi olan alfayı çalmak değil.

Sonbaharda dökülen yaprakları biliyorsun, değil mi? Aslında başlangıçta hepsi harikadır, o kadar yeşil ve canlı gözükürler ki, onların buruşup çirkinleşebileceğine inanamazsın. Fakat o yapraklar dökülür, sonra İlkbahar geldiğinde yeniden eski hallerine dönerler. Kısır döngü gibidir. Dökülmelerini umursamazsın; çünkü zaten eski hallerine döneceklerdir, değil mi? Bir şekilde dönerler. Aklına hiç, ağacın hastalık kapabileceği, yok olabileceği gelmez. Sen her geldiğinde, ilkbahar gibi hissettiriyor. Ama sonra.. Dökülüyorum, Zayn. Eski halime döneceğimi biliyorsun ama ya yok olursam? Sen gelmeden önce, sonbaharın yalnızlığı beni yok ederse? *** Merhabalar! Bu benim wattpad'de yayınladığım ilk hikayem, ve çok heyecanlıyım aslında. Bu tanıtım amaçlı değil de, daha çok hikayenin adıyla bağdaştırabilmeniz için yazdığım bir kesit. Her neyse, okuduğunda beğenen kaç kişi var bilmiyorum fakat oy verip yorum yapmayı unutmazsanız, çok çok memnun olurum. Tanımasam da -ki tanışmamız size bağlı :D- sizleri çok seviyorum. İyi okumalar!

“Ben Zayn,” dedi sonunda. Gözlerimi irice açarak bana uzattığı ele baktım. Ne yapmak istiyor olabilirdi? Boğazımı temizleyip, bir şekilde ona iyi görünmeye çalıştım. “Ben de, Effie.” Anlam veremediğim elini boşta bekletmek yerine uzanıp, kucağımda birleşmiş ellerimden tekini tuttu. “Seninle oynayabilir miyim?”

Ever wondered what it would be like to be in someone else's shoes instead of being in yours for the day? Would you do anything just to have a completely different life than you do now? This is exactly how I feel. Meet Hallie. A 18 year old girl struggling through life to family problems and of course bullying problems. Hallie grew up to fast, having to find a job at 15 to help support her mum. The past three years have been difficult, will it get easier? or will it affect her much more than it already has?

“Birincisi-” “Harika, bir de maddelemiş.” gözlerimi devirdim. Beni önemsemeden, devam etti. “Birincisi, kimse bilmeyecek.” “Hah, ben de insanlara piçin tekiyle düzüştüğümü anlatmak için ölüyordum.” Sen bilirsin, der gibi omuz silkti. “İkincisi, duygusal hiçbir şey istemiyorum,” yüzünü buruşturmuştu. “Onlar olmayacak, tamam mı? El ele tutuşmam, asla dudaktan öpüşmem. Şu ağlama şeyleri beni her zaman hasta eder, bu arada.” şüpheyle yüzüme baktı. “Bir de bana aşık olmazsan, sevinirim.”