Şeytan koca bağrını bir kadına açtı, eline taze çığlıklarıyla cehennemi ve cenneti inleten iki bebek verdi. Birini kurban etmek için diğerini yaşatmak. Sonra iki bebeğe konulacak tek bir isim verdi. Ancak bu sadece isim değildi; bu günahtı. Birinin hakkı için öbürünü harcayacak kadar yüklü bir günahtı. Küçük bebeklerin kaderlerini değiştirecek kadar acı dolu, kötülüklerinin kefaretlerini onların süt kokan ağızlarındaki hıçkırıklarından alacak kadar ıstırap dolu bir günahtı. Yıllar sonraysa bir adamın ellerinde çözülecek kadar feryat dolu, yüreklerine bulanan hüsran dolu bir günah. * Başlama Tarihi: 18/07/2020 Wattpad'da Behice'nin Torunu/ Yıkım adlı ilk ve tek kitaptır.

"Sen..." dedi. Sesi tonlarca acının kefareti gibi omuzlarıma düştü. "Sen bu şehre hiç gelmemeliydin! " - Wattpad'da 'Yolculuk İstanbul' adlı ilk ve tek kitaptır!

"Benimle bir anlaşma yapmanı istiyorum," kaşları söylediklerimle havaya kalkarken heyecanla titremeye başlayan ellerimi ısıtmak isteyerek birbirine sürttüm. Böyle bir cümleyi beklemediği şaşkın suretinde ki mimiklerinden belli oluyordu. "Ne anlaşmasıymış bu?" diye sordu, yüzünün aldığı ifade sesine yansımıştı. Derin bir nefesi boğazımın derinliklerinden, sıklaşmaya başlayan kalp atışlarımın yörüngesinde, ihtiyaçla sızlayan ciğerlerime gönderdim. Yapabilirdim, yapmak istiyordum! "Kendini bana aşık ettirmeni istiyorum!" Kaskatı kesilirken yukarıya kalkan kaşları büyük bir ahenkle aşağıya doğru indi. Ağzımdan çıkan bu cümle beynimle beraber bütün vücuduma etkisini göstermiş, infilak edilmeye hazır bir bombaymış gibi şiddetli ve yüklü hissediyordum. Yerimde mıhlandım, kara gözlerinin tesiri altında ki bedenimi zapt etmeye çalışırken, sık sık nemli havaya karışan nefes seslerimden başka bir şey duyulmuyordu, ta ki kuşkulu ses tınısını kulaklarımın en derininde hissedene kadar... "Karşılığında ne olacak?" o an mantığımın yitirilmiş kalıntıları silahlarını kuşanırken, zihnimin verdiği bu savaşın karşısında kimin olduğunu dahi anlamayacak kadar bulanıktım. Dilimle kurumuş dudaklarımı eziyet edici bir yavaşlıkla ıslattım, aklımdan geçen kelimeleri can yakıcı titrek nefesimle ona aktardım. "Sende bana aşık olacaksın!" * * * UYARI: KİTABIN BÜTÜN HAKLARI KENDİ ŞAHSIM ADINADIR. EN UFAK ÇALINTI SÖZ KONUSU OLDUĞUNDA HER TÜRLÜ HUKUKİ YOLLARA BAŞVURULACAKTIR!

16 Mayıs 2021 güncellemesi: Bölüm yorumlarında fazlasıyla spoiler olabilir, eğer hoşlanmıyor ve keyif alarak okumak istiyorsanız yorumlara bakmayın. Bütün Sokak Nöbetçileri'nin gözleri benim üzerimdeydi, benim gözlerim ise onun turkuaz rengi gözlerinden ayrılmıyordu. Hepimiz yine bir amaç uğruna toplanmıştık. "Sokak çocuklarını her gördüğünüzde saçlarını okşayın," dediğimde gözlerim onun kumral saçlarına kaydı, alnına bir tutam saç düşmüştü ve her zamanki gibi dağınık, özensizdi. "Onları sevin, gülümseyin. Bir gün o çocukların büyüyeceğini ve karşınıza çıkacağını unutmayın." Hafifçe tebessüm ettiğimde canım hiç olmadığı kadar fazla yanıyordu. "Büyüdüm, büyüdün, büyüdük." Ona doğru bir adım attım ve başımı kaldırıp "Keşke hiç büyümeseydik," diye fısıldadım. "Keşke büyümeseydin. Keşke o sokaklara ait kalsaydık." Öfkeli değil, bıkkındı. Ruhsuz değil, tepkisizdi. Yalnız değil, kimsesizdi. "İçimi sokaklara çevirmenin bir yolu var mı?" diye sorduğunda sesinde ilk defa başkaldırı yoktu, vazgeçiş vardı. "Kendimi değil ama seni o sokaklarda yaşatıp gizlemek istiyorum."

Sevgi acıtır, öp yaralarımdan belki sana da bulaşır.

Aşk,uçurtmalara benzer paşam... Sen ne kadar seversen sev,ne kadar özgür bırakırsan bırak o kendi karar vermeli ne kadar yükseleceğine... Çocukluğumuz uçurtmalarımızdı bizim bir de sevdalarımız... Sevdalarımızı da böyle yaşardık,korurduk hatta kimi zaman ne kadar sıkı tutarsak tutalım elimizden kayıp giderdi ama mesele hiçbir zaman bizimle kalanlar olmazdı zaten... Bizim peşinden koştuklarımızdı. Şanslıysak beraber aynı gökyüzüne bakar,aynı gökyüzüne inanırdık... Ama inanıyordum ki o uçurtmalar gibi kimi zaman tek renk ya da rengarenk ama sevdalar da vardı, sevdayı kendine zehir edende.