Okumaya Doyamadiklarim
3 kuwento
Bad Boy ni AycanFentyPerry
Bad Boy
AycanFentyPerry
  • MGA BUMASA 12,448,378
  • Mga Boto 203,412
  • Mga Parte 105
... ''Bana bir söz ver '' nefesi yüzüme çarparken zorlukla yutkunup ela gözlerine baktım. Bakışlarında o kadar çok duygu besliyordu ki saatlerce gözlerine bakmak istiyordum. Aşk-Nefret-Özlem-Hüzün-Acı ve daha bir çok duygu dolu bakışları dudaklarıma kaydı. '' Ne olursa olsun , ölüm bizi ayırana kadar beni bırakmayacağına söz ver Lucy. '' Onun çok sevdiği dudaklarımı dişlemeye başladım. Bakışlarım gözlerinden , öpüşmekten dolayı pembeleşen dudaklarına kaydı. Seslice yutkunup heyecanla aldığım nefesimi düzene katarak konuştum. '' Ölüm bile bizi ayıramaz Zayn. Seni asla bırakmayacağım. '' Dudaklarımızı tekrar birleştirdiğinde gözlerimi kapadım ve kendimi ona teslim ettim. Since: 14.08.2013
RUHSUZ ve KALTAK (askıya alındı) ni italyanfeminist
RUHSUZ ve KALTAK (askıya alındı)
italyanfeminist
  • MGA BUMASA 1,029,331
  • Mga Boto 13,755
  • Mga Parte 33
Grinin elli tonu, Gabriel'in cehennemi, Secret... Hepsini unutun. Çünkü bu hepsinden farklı. Tek ortak noktaları, ana karakterlerin doymak bilmeyen cinsel arzuları... Bir kadın hayal edin. Her şeyi olan bir kadın... Gerçek anlamda her şeyi olan bir kadın... Kirli sırlar, karanlık bir geçmiş, sinir krizlerini tetikleyen iş toplantıları ve bitip tükenmeyen cinsel isteklerde bunlara dahil.Tüm insanlardan nefret eden, hayatının büyük çoğunluğunu düzene lanet ederek geçirmiş bir küfürbaz... Ruhsuz bir kaltak... Bir adam düşünün... İstediği her kadının yatağını ısıtabilecek kadar yakışıklı bir adam... Çapkın, esprili ve hayatla dalga geçen duyarlı bir adam... İş bulamamaktan yakınan, ee birazda çulsuz bir adam... Sizi çok fazla düşündürmek istemiyorum. Son olarak bu ikilinin yollarını kesiştiğini düşünün... Sizce ne olur? Aşk mı? Hiç sanmıyorum. Bu bir klişe değil. İlerledikçe kalbinizin parçalandığını hissedebilirsiniz, aldırmayın. (+16)
Dear You ni Bdicocco
Dear You
Bdicocco
  • MGA BUMASA 5,932
  • Mga Boto 227
  • Mga Parte 1
A poem about emotional pain. Also: I do not want people to read this and think that you should use physical pain to counteract emotional pain. If you ever feel alone, know that someone out there is willing to listen to you and to help you, myself included. Leave me a comment or PM if you have any thoughts about this. I'm always open to listen.