Korkmuyordum, ne karanlıktan, ne gürleyen gök gürültüsünden, ne de bana zarar verebilecek bir insandan. Çünkü ben karanlıktım, ben gürleyen göktüm, ben zarar görmezdim, ben zarar verirdim. Ben bir katildim. Bu bir sıfat değildi, bu benim mesleğimdi. 🔥 Yayınlanma Tarihi: 12.04.2020 Bu kurguda geçen kişi, kurum ve olaylar tamamen hayal ürünüdür. Uyarı: Eğer kurguyu spoi almadan okumak istiyorsanız, yorumları okumamanızı tavsiye ediyorum.

*Tamamlandı.* Hayatından vazgeçmiş, belki de doğduğu günden beri hiç yaşamamış bir çocuk. Pes etmekten ve vazgeçmekten delicesine nefret eden, oldukça deli bir kız. Bir daha yaşayamayacağını düşünen o çocuğun kapısını, yaşamın kendisi kadar renkli olan kız çaldığında, çocuk bir şeyi fark etmişti. İlk defa kapısı çalınıyordu ve ilk defa o kapıyı açmadan, içeri giren hiçbir şey olmamıştı. Kız, kapıyı çaldı. Geri çekildi ve yürümeye başladı, aralanan kapının ardından bir çift göz onu izliyordu. Kıza baktı, gidişini izlerken gözleri şimdiden ela gözleri aramaya başlamıştı. Nereye gittiğini bilmiyordu ama kapıyı açıp, ona doğru bir adım attığında, bir kayıp ruh için daha yerinin olmasını umdu. -Hayran Kurgu