♌ İNTİKAMDAN DOĞAN TUTKULU BİR AŞK ♌ Küçük yaşta anne ve babasının ölümüne şahit olan acımasız genç bir adam... Edim Demiray. Daha on sekizinde uyuşturucuya mahkûm olan bir kız... Lavin Kutup. İkisi bir araya gelince, öfkeleri cehennem olacak. Tenleri alev alacak... Porselen güzelliğindeki tenine doğru fısıldadı. "Sana sahip olmak istiyorum, Lavin. Önce olabileceğim en kibar şekilde, sonra olabileceğim en sert şekilde. Canını yakmak ve yakmamak istiyorum. Sesli olmanı ve sessiz olmanı istiyorum. Zevk almanı ve almamanı istiyorum. Seni nefessiz kalana kadar öpmek istiyorum. Sonra küçük bir nefese muhtaç olup, o nefesi benim ağzımdan almanı istiyorum." EDİM DEMİRAY & LAVİN KUTUP ❄?❄ İlk yaynlanma tarihi | 9.Mayıs.2016 Yazan | ELİSYA ROYAL

Aleyna'nın amcasının evinde yarım kalan macera, Melis'in de aralarına katılmasıyla birlikte Çamkıran Üniversitesi'nde olanca hızıyla devam ediyor. Merakla beklenen sona yaklaşırken isyancı prenses Aleyna, dans partneri Hakan sayesinde mi yoksa zorba kral İlker sayesinde mi kanatlanıp uçmayı öğrenecek?

Okulun iki en popüler erkeği. Biri bütün okulun korktuğu ve korkudan ses çıkaramadığı Rüzgar. Diğeri istediğin de Rüzgar kadar korkunç olan ama bu yanını göstermeyen Doruk. Birbirlerinden nefret eden bu iki genç ya üvey kardeş olmak zorunda kalırlarsa? Peki ikisi de okula yeni gelen burslu öğrenci Kumsal'a aşık olsa? En fazla ne olabilir? Zaten her gün kavga eden bu iki genç için işler daha fazla karışmış olur mu? Sanki aynı evde yaşamak sorun değilmiş gibi. Rüzgar.. Dövüş konusunda tek rakibi Doruk! Okulun kabadayısı ama gene de okulun en gözde çocuklarınden biri. Herkes o ne derse yapar, Doruk hariç! Seras oteller zincirinin tek varisi. Babası öldükten sonra annesi ile tek başına kalan Rüzgar, bir ay önce annesinin Doruk'un babasıyla evlenmesi üzerine artık yalnız kalmıştır. Kimseye belli etmesede istediği ilgiyi hiçbir zaman bulamamıştır. Sert tavranın arkasında kimseye göstermediği kırılgan tarafını hep saklamıştır. Doruk.. Okulun gözde çocuklarından. Rüzgar'ın hareketlerine çoğu zaman karışmasada bazı zamanlar oyunlarını bozar. Okul da Rüzgar'dan korkmayan iki kişiden biri. Genelde etrafına karşı hep iyi huylu olan Doruk, ıçinde kimseye göstermediği bir Rüzgar yatıyor. Akal inşaat şirketlerinin tek varisi. Annesi öldükten sonra babası ile birlikte yaşıyordu. Taki babası Rüzgar'ın annesi ile evlenene kadar. Kumsal.. İzmir Güzel sanatlar lisesinde okuyordu. Sesi, piyonosu ve dansı o'na Türkiye'nin en iyi kolejinde tam burs sağladı. Kazandığı bu burs sayesinde annesini İzmir'de bırakarak İstanbul'a yerleşti. Kendi halinde sessiz, sakin ama damaranı basınca içinden bir kaplan çıkıyor. Annesine yük olmamak için, okul çıkışlarında yarı zamanla çalışıyor. Peki bursluları ezen Rüzgar'la ne yapacak? Baş edebilecek mi?

Merdivenleri hızlıca çıktıktan sonra, odamın içerisindeki ışık gözlerimi alıyordu. Tereddüt etmeden kapıyı açtım. Işık gözlerimi kamaştırmasına rağmen orada birinin olduğunu görebiliyordum. Aniden ışık sönünce, etrafımda bir tur döndüm. Bedenimi her saniye biraz daha fazla korku ele geçiriyordu. Boğazımdaki acıyla birinin beni boğduğunu anlamam saniyeleri aldı. Boğazımdaki acı her saniye artarken beni duvara itti. Boğazımdaki parmaklarını çekince yere istemsizce çöküp, öksürüklerimin arasında nefes almaya çalıştım. Tişörtümün yakasından tutup beni ayağa kaldırdı ve bedenimin duvara tekrar sertçe değmesini sağladı. Bedenim artık acıyla kıvranmaya başladı. Yüzünü , Kulağıma doğru yaklaştırdığında tişörtüne sinen sigara kokusundan midem bulanmıştı. Yarım ağız sırıttığında ağzının leş gibi sigara ve alkol koktuğunu anladım. " Ondan uzak dur.. Acımasız biri. " kimden bahsediyordu bu adam ? Güçlükle ağzımı açıp kelimelerin dökülmesine izin verdim. " Acımasız da kim ? " bir iki saniye cevap vermese de kulağıma son sözlerini söyleyip beni odada yalnız bıraktı. Kafamda yankılanan tek cümle, son söylediği cümleydi. " Yakında gelecek.." **2014 yılında yazılmıştır.**

Benden saklanan sırlar ile büyüdüm. Ama en sonunda öğrendiğimde hem bu kadar sevinip hem de bu kadar düşmanım olduğu için üzülmüştüm. Sıradan bir insanken kendimi bile tanıyamayacağım bir hal almıştım. Ben artık güçlüydüm. Güçlü bir efsaneydim. ~ İlk yayım: 04.03.2017 Kurt adam içinde #8 26/09/2017 Kurt adam içinde #6 10/10/2017 Kurt adam içinde #2 19/10/2017 Kurt adam içinde #1 16/11/2017 Kapak tasarımı için @Eylulcok1906 ya teşekkür ederim. ❤️🍫 İlk Efsanevi Melez adlı kitaptır..

EPSİLON YAYINLARI ARACILIĞIYLA KİTAP OLDU. KİTAPLIĞINIZDA BULUNMASI DİLEĞİYLE <3 "Bizim bir hikayemiz yok" diye geçistirdim. "Sen, seni yakıp kül edecek bir aşk istiyorsun Masal. Normal tanışmalarda gözün yok. 'Seni seviyorum'ları önemsemiyorsun aslında. Herkesin bildiği sevgi sözcüklerini istemiyorsun. Sen herkesin olduğu bir salonda sahnede oyun sergilemek istemiyorsun. Herkes karanlık salonda oyunu izlerken sen arkada ışıklar saçarak kendi oyununu yasamak istiyorsun. Sen ne Mert'i ne de Atalay'ı istiyorsun. Sen bu oyunda kendin gibi normalle yetinmeyen birini istiyorsun. Cesaretinizle ateşte yürümeyi göze aldığınız bir aşk istiyorsun." Bu sensin diye düşünsem de"Bunları neden anlatıyorsun?" dedim kaşlarımı çatarak. Başını bana çevirip omuz silkti ve sırıttı. "ÇÜNKÜ BU BİZİM HİKAYEMİZ."

"Öp beni" "Ne! " Başını bana çevirdi. "Duydun, öp beni. " Dediklerini yapıyordum evet ama bu fazlaydı. Ben bunu yapamazdım. Başıma karşıya çevirdiğimde ne yapmaya çalıştığını anlamıştım. Tam karşıda Arel oturuyordu. Öfkeli gözlerini üzerimize dikmişti. Ben bunu Arel'e yapamazdım. "Asla! " Karan kaşlarını çatıp konuştu. "Bir daha düşün istersen. " İşte yine beni tehdit ediyordu, mecbur bırakıyordu. "Lütfen bana bunu yapma, lütfen. " "Dediklerimi yapmak zorundasın yoksa anlaşmamızı unuttun mu? " Bu yaptığım için kendimden nefret edecektim. Ama Arel için mecburdum. Dudaklarımı Karan'ın dudaklarına bastırmadan önce son sözlerimi söyledim. "Senden nefret ediyorum. " Dudaklarım onun dudaklarındayken gözyaşımın tuzlu tadını hissetmiştim.

"Öptüm. Haddime değilken, dudaklarını tattım. Kim bilir ne büyük cezası vardır o dudakları öpmenin? Ama yanmayı da göze aldım. Şimdi Adem'im. Cennet'inden kovma beni." -2 bölümlük kısa hikayedir, devamı yoktur.- Mert A. Akcan 2015

Onu ilk kez çiçekli pijamalarıyla görmüştüm. Hayır.. Uykudan yeni kalkmış gibi bir hali yoktu. Daha çok sinirden çıldırmış ve hayatındaki tüm olumsuzluklara rağmen hala ayakta olduğunu gösterir gibiydi. Yüzünün ferahlığı ve çekiciliği bir yana sarı saçları ona ayrı bir masumluk katıyordu. Onun yanındayken kendim gibi davranamıyordum. Sanki her an yanı başımdan çekip gidecek gibiydi. Ah, bugüne kadar gördüğüm en güzel kız neden benim üvey kardeşim olmuştu ki? ✔ Bu muhteşem kitap kapağı için @kolpaciyazar ' a çok teşekkür ederim.. ✔ Tüm hakları saklıdır.©