Bekir altında olan Erem'in tekrar kıpırdanmasıyla küçük bir küfür savurarak inledi. Erem masum bir endişeyle "Ne oldu yoksa elinin dikişlerimi mi patladı? Bekir lütfen ellerimi bırak senin eline bakmak istiyorum" diyerek daha çok kıpırdanınca Bekir kızı yatağa daha çok bastırarak alnını kızın alnına bastırıp sakinleşmeye çalışırken boğuk bir sesle "Minik kedi eğer biraz daha hareket edersen bu ikimiz içinde iyi olmaz!" Erem ne olduğunu anlamasa da bu etkileyici sese karşı çıkmayıp hareketsiz kaldı ama bacak arasına baskı uygulayan sertlikle iç çekerek o sertliğe doğru içgüdüsel olarak hareket etmemek için nefesini tuttu. Bekir alev alev yanıyordu ve onu bu hale getiren minik cadının ise hiçbir şeyden haberi yoktu! Erem bulundukları etkileyici duruma daha fazla dayanamayarak fısıltı şeklinde "Bekir o bacak arama baskı yapan sertliğin ne olduğunu anlamasam da içgüdüsel olarak kendimi ona bastırmak istiyorum" diyerek dudağını dişleyince Bekir çaresizce inleyip büyük bir küfür savurarak kendini hızla yataktan aşağıya attı. Erem üstünde olan ağırlığın kalkmasıyla, adamın bedeni üzerindeyken dokunmak dışında hiçbir şey yapmasa da verdiği hoş duygular gittiği için üzüntüyle inleyerek gözlerini kapattı...

Rüyaların da birinin cinayetine tanık olmak mı? Birilerinin hayatını kurtarmak ya senin elinde? Başlangıç Tarihi 05.01.2018

Tüm hayatı işi olan bir kadın... Hayatını oğluna adamış bir adam... Kaderin tüm kötülüklerinden habersiz küçük bir çocuk... Bu üç kişiyi bir araya getirecek tek şey ise; Sevgi. Bu hikayede kader senarist, hayat yönetmen, biz ise başrol oyuncularıyız... !!! Çalıntı veya kopyalanma gibi bir durumda yasal işlem başlatılacaktır !!!

Bu bir bağımlının değil, bağlılığın hikayesi... Aykut'un en yakın arkadaşı, Mısra'nın en yakın arkadaşını aldatınca metal bölümü sınıfı ve ressamlık bölümü sınıfı arasında düşmanlık kaçınılmaz olmuştu. 5000 kişilik lisenin acımasız reisine kafa tutan Mısra, Aykut'un acımasız olduğu tarafı öğrenmiş, ona yardım etmeye başlamıştı. Başına geleceklerden bir haber fedakarlık yapıyordu garibim. Çünkü neden yapmasındı? O Mısra Türkmen'di, dediğini yapar, istediğini alırdı. Aldı da. O Aykut reisse, ben de Mısra reisim diyerek çıktığı yolda reislerin savaşı neye dönebilirdi ki, aşktan başka? Bu savaşın galibi ne ressamlık sınıfı oldu, ne metal sınıfı... Bu savaşın tek bir galibi vardı, o da AŞK...

Sen... Sen ve sen değil... Hele sen hiç değil... Sen kumral olan, seni de bekliyorum. Biraz sonra bu sayfaya gireceğinizi biliyorum. Orada sizi bekliyor olacağım. Hey... Seni unutmuş muyum, peki sen de gel... Görüşürüz...

Bir gün uyandığınızda erkeklere karşı fobiniz olduğunu fark etseniz ne hissederdiniz? Tuba bu sorunun cevabını çok iyi biliyor çünkü tam olarak bunu yaşıyor. Başına gelen korkunç olaylardan sonra erkeklerden korkmaya başladı, artık evinden dışarı bile çıkamıyor. Yine de her şeye rağmen kendini toparlayıp fobisini yenmek zorunda. Bunu yapabilmek için ona bir erkeğin yardım etmesi gerek. Önünde ise tek bir şansı var: Hiç tanımadığı, hayatını bildiği gibi şekillendirmek için uğraşmış, başına buyruk bir adam olan Ege Tekin. Peki işler Tuba'nın düşündüğü gibi yolunda gidecek mi? Yoksa geçmişte kalan sırlar bir bir açığa çıkarken korkularına yenileri mi eklenecek? Başlarına gelen bütün kötülüklere rağmen birbirlerinden güç alarak beraber yürüyen Tuba'yla Ege'nin heyecanlı ve sürükleyici hikâyesi...

Cinayet Masasının çevik polisi Hakan Çevik... İşinde taviz vermeyen, kurallara bağlı bu polisin bile 'hayır' diyemeyeceği güçler var. Nil Aydıner, eczacılık yaparken bir de Yosun Güzellik Merkezinin sahibi oldu. Kahve fincanını bahane ediyor ve bir şekilde insanlara yardımcı oluyor. Bir tarafta Cinayet Masasının polisleri, diğer tarafta kuafördeki personeli... Bir tarafın sessiz, katilleri hakkında bile konuşmayan müşterilerine karşılık, diğer tarafın hemen her konuda konuşan müşterileri... Galiba cinayetleri okumak ve çözmek beklendiği kadar germeyecek bizleri. Keyifli okumalar herkese

Icindeki alev alev yanan ateşle atıldığı savaşta tüm değerleri yerle bir olan kara gözlü bir adamdı Savaş. Ve o savaşın ortasında kalan , en büyük bedeli ödemek zorunda bırakılan uzun saçlı bir kadındı Nazlı. Ikisi de o geceye kadar birbirlerini tanımıyorlardı. Ama o hatırlamak bile istemedikleri , acımasız savaşa kurban gittikleri geceden sonra düşündükleri tek şey birbirleriydi. Kesişen yollarını yeniden birleştirecek olan ikisinin de aklına gelmeyen , hayalini bile kuramayacakları bir gerçekti. Savaş Nazlı'nın hayatına olabilecek en kötü şekilde dahil olduktan sonra nefes bile almayı unutmusken , Nazlı Savaş'ın bıraktığı derin yaradan sonra nefes almaktan vazgecmisken ikisine de yeni bir umut doğmuştu. Birbirini hiç tanımayan iki insan ömür boyu birbirlerine bağlanmıştı. Ve bu bağın adıydı Güneş. Savaş'ın umudu , Nazlı'nın yaşama sebebi. Karanlık yolların sonundaki aydınlık , soğuk kalpleri ısıtan sıcaklık. Ikisinin de yüreğine işleyen gercek sevda. Güneş , Nazlı'nın Savaş'ı..

Siz hiç kendinizi bir yaprak gibi hissettiniz mi? Gözlerimi kapatıp o gün olanları her hatırladığımda aynı hissi yaşıyorum. Rüzgârda iradem dışında savrulan bir yaprak gibiydim. Uzun süre boyunca sonunu hiç göremeden ve ne olacağını hiç bilemeden, hayatım yön değiştirip durdu. Sonra bir nehre düştüm ve yaşamım, o coşkun akışın yön vermesiyle devam etti. Yine seçimim dışında bir yolculuğa devam ediyordum ama en azından gittiğim yön belliydi. Akıntıyı karşı koyma isteğim ise cidden komikti. Bir yaprağın koskoca nehir karşısındaki şansı nedir ki? Belki de benim hayatla ilgili, herkesin kendi hayatında dönüm noktası dediği ilahî mesajım bu zor yolla gelmişti. Mesaj... Evet, her şey bir mesajla başlamıştı zaten. O gün gelen ve aptal bir gençlik heyecanıyla ardını hiç sorgulamadan cevapladığım bir mesaj... Kadir, kız arkadaşından gelen mesaj üzerine onun istediği yere gider ancak içine çekildiği şey beklediği gibi romantik bir buluşma olmayacaktır. Çünkü gittiği yerde onu bekleyen kişi sevgilisi değil Aslı'dır. Herkesin Deli Kız diye bildiği Aslı...

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...