စာအုပ်တခုဟာ အတိတ်ဖြစ်နိုင်သလို ပစ္စုပ္ပန်လို့လည်း ယူဆနိုင်တယ်။ဒါပေမယ့် လူတယောက်ရဲ့အနာဂတ်က ထိုစာအုပ်ပြဌာန်းထားသလို ဖြစ်နေခဲ့ရင် . . . လူတွေရဲ့ သနားစရာကံကြမ္မာက အရမ်းချစ်လွန်းရင် မုန်းသွားတတ်သလို အရမ်းမုန်းနေရင်းနဲ့ ချစ်သွားတတ်တယ် . . .
မချစ်တတ်တဲ့ နှလုံးသားတစ်စုံကို ချစ်တတ်လာအောင် သင်ပေးခဲ့ပြီး ရူးမိုက်တဲ့လမ်းကို မျက်စိမှိတ်ရွေးချယ်စေခဲ့တဲ့ မင်းကို " သတ်ပစ်ချင်လောက်အောင် ချစ်တယ် " ( ရတုဆက် ) ကျွန်တော့်အတွက် ကံကောင်းခြင်းဆိုတာ သူ့အပြုံးကိုမြင်တဲ့အခါတိုင်း " မျက်ရည်ဝဲအောင် ကြည်နူးခြင်းပဲ " ( ဇွဲထက်ယံ ) " ငါ့ရဲ့ တစ်ဖတ်သတ်အချစ်က တစ်ဖတ်ကို သတ်တာမျိုး လု...