İlk Yalan - Peki bir şey soracağım, beni sigara kadar sevebilir misin? Yüzünü buruşturdu. - Saçmalama tabi ki de o kadar sevmem. Bana karşı bu kadar dürüst ve odun olmasına alışmaya çalışıyordum. Balkonun kapısını açıp yatağa onun yanına döndüm. Yılan dansına benzer birkaç hareket yaptım. - Benden de güzel duman olur. Kahkaha atmaya başladı. Tanrım! Onu güldürmeye bayılıyordum. Sigarasını bıraktı. Birden ayağa kalkıp balkondan aşağı beni sarkıttı. - Sigaranın külünü dökmek lazım. Kaç dakika güldük hatırlamıyorum. Onun yanındayken bir zaman kavramım olduğu da söylenemez. Saklamak manasızdı. Seviyordum bana Tanrı'yı sevdiren adamı.