HÜZÜN SATIRLARI

Yine yeniden hüzne bulandı dört bir yanım, Şair değilim gönlümün aczi yazdıklarım..

HÜZÜN SATIRLARI

Perdeleri duvara çiviledim dün gece, Istemiyorum sensiz gün ışığını...

SUSARKEN BÖLME

Adam Gökyüzü Olmaya Karar Vermişti Kadına.. Oysa Kadının Ölmüştü Kuşları.. Adam Gökyüzüydü.. Kadının Ölmüştü Kuşları.. Ve İmkansızın Adıydı Artık"AŞK".. Şimdi Susturun Kuşların Sesini Bayım!! Ölen Umutlarım Artık Şarkı Söyleyemez...

Sessiz Kadın

Sensizliğime Sessizlik Çökünce, Mürekkebe AŞK Düştü...

Kara Kalem

İçimdeki paslı parmaklıklardan firar etti bugün kelimeler. Kirli havayla bayram etti körpe ciğerleri, mavi göğe yenik düştü düşleri. Bereli parmaklarıyla, kırık kalemleri vardı bir tek. Yazdıkları asla silinmedi. Sonra kara kalemini çıkarttı içimdeki çocuk. Mutluluk dedi, mutluluk ince iş. En incesinden hem de. Varlar...

GECEMİN KÖRDÜĞÜMÜ

Adam gitti bir gece yarısı.. Ve sabahında, denizin dibinde ölü bulundu deniz kızı..