Malaki ang paniniwala ko na hindi naman masamang mangopya. Pero unti-unting nagbago ang paniniwala kong iyon nang unti-unti ring nabago ang buhay ko dahil sa gawaing akala ko'y tama pero nakakasama pala. Mahilig rin ba kayong mangopya tulad ko? Pwes, ngayon pa lang binabalaan ko na kayo. Bawal mangopya. Nakamamatay. *** Story published under VIVA PSICOM. Full unedited story is still available here on Wattpad. No parts deleted. Copyright © Mhannwella All rights reserved

Anim na taon na ang nakakaraan ay may isang bagay na nagawa si Elaine na labis na nakaapekto sa pamilya niya. Dahil doon, pakiramdam niya ay habambuhay na siyang kailangan may patunayan sa mga ito. She was on the right track. Guidance Counselor na siya ngayon sa isang exclusive school for girls. Pero muling magkrus ang landas nila ni Red Caringal - isang lalaking konektado sa nakaraan ni Elaine. Nagkita silang muli dahil anak pala ni Red sa pagkabinata ang isa sa mga estudyanteng suki sa opisina ni Elaine. Nagkalapit ang mga loob nila ni Red. At inaamin ni Elaine na hindi madaling labanan ang atraksyong nararamdaman niya para kay Red. Lalo na at maging si Red ay tila wala namang balak na labanan iyon. One thing led to another. They became lovers. Kaso, marami ang kumukontra. Sana kung against all odds ang drama nila. Dahil paano naman ipaglalaban ni Elaine ang isang lalaking hindi naman in love sa kanya?

"I'd gladly kiss you a thousand times right at this minute - no, make that a million times right at this minute - to make up for that one time that I so stupidly did not." Sarah knew that Vice Mayor Ulrich Balajadia was a distraction that she must avoid at all costs. Labindalawang-taon kasi ang nakakaraan, nagawa niyang traydurin ang kapatid niya dahil lang sa magic na taglay ng ngiti ni Ulrich. Kaya kailangan niyang mag-focus. Kahit ngumiti nang ngumiti si Ulrich, hindi pa rin niya dapat makalimutan ang lahat ng mga paniniwala at ipinaglalaban niya. She was powerless against his charms, though. Bumigay siya. Pinabayaan niya ang sariling muling mahulog dito. Ayos lang naman sana dahil mahal din naman daw siya nito. Daw. Para kasing hindi naman totoo.

Nang magpunta si Claire sa Bangkok dahil sa trabaho niya, hindi niya inakala na makakatagpo siya roon ng isang lalaki na gaya ni Macoy. He was the most indulgent man she had ever met. Pinasasaya siya nito kahit sa mumunting bagay na ginagawa nito para sa kanya. Pakiramdam din niya, kapag kasama niya ito ay walang sinumang puwedeng makapanakit sa kanya. She was not born yesterday. Alam niya kung saan hahantong ang nangyayari sa pagitan nila. The attraction was too strong to resist. May malaki nga lang problema: she was already engaged to be married.

Bagaman tutol si Ria sa kagustuhan ng kanyang ama na ipakasal siya sa hindi pa niya nakikitang anak ng kaibigan nito, wala siyang magawa. Iyon lang kasi ang makakapagsalba sa nalulugi raw na negosyo nila. Wala naman siyang boyfriend kaya pumayag siya. Itinuring na lang niyang isang business deal ang lahat dahil parehong makabubuti sa mga pamilya nila ang pag-iisang-dibdib na iyon. Walang mawawala sa kanya kung papayag siya. Ngunit ilang linggo bago ang nakatakdang pagkikita nila ng mapapangasawa niya, bigla niyang napagtanto na may mawawala pala sa kanya. Dahil nakilala niya si Ulan at binagyo nito ang nananahimik niyang puso...

an old PHR novel - dahil sa community quarantine, bigyan ko kayo ng konting paglilibangan. 2nd book ko ito na na-publish yeaaaaars ago. enjoy!

Nang magkaproblema si Psyche dahil sa inirereto ng mga magulang niya, i-v-in-olunteer ni Tep ang sarili nito na tulungan siya. Nag-click ang "loveteam" nila ni Tep. Napaniwala nila ang mga magulang niya, naitaboy ang inirereto sa kanya. At dahil yata masyadong na-internalize ni Tep ang role bilang boyfriend niya, tuluyan nang nahulog pati ang loob niya. Dahil sa nararamdaman niya, hindi na siya nag-isip. And they found themselves caught in a situation a lot more complicated than what they had initially planned.

Ayon sa mga kaibigan ni Lizzie, mahirap mahalin ang isang lalaking tulad ni Ibarra na guwapo, matalino, pero mailap. Subalit hindi niya alintana iyon. Hinayaan pa rin niya ang sariling mahulog kay Ibarra. Everything was perfect, until Ibarra's dreams started getting in the way. Okay lang naman iyon sa kanya. Mahal niya ito kaya nakahanda siyang intindihin ito. Naging ever-supportive girlfriend siya. Hanggang sa may isang pangyayari na nagpabago sa pananaw niya sa buhay. And that incident made her realize she couldn't bend anymore. Nagkalayo sila. Pagkalipas ng siyam na taon, muling nagkrus ang mga landas nila. There was no denying that the attraction was as strong as ever. At hindi nila nagawang labanan iyon. But Ibarra could only give her a few weeks to be with him. At ang drama nila: no strings attached. Ang tanong, kaya ba niya?

"Akala ko, sa panaginip ko na lang uli mahahawakan ang kamay mo. Akala ko, kailangan ko nang matulog maghapon at magdamag para lang makita kita uli." Tuliro si Margaret. Bukod kasi sa ipinamanang sandamakmak na utang sa kanya ng ama niyang sabungero, inirereto pa siya ng madrasta niya sa isang amoy-lupang pinagkakautangan din nila. Wala siyang balak ipambayad ang sarili niya sa utang! Mabuti na lang at nakilala niya si Jedi-ang guwapong lalaking itinuro niyang boyfriend niya upang tantanan siya ng kanyang madrasta. Walang pag-aatubiling tinulungan siya nito. He was kind, lovable, and, oh, so caring. Hindi nakapagtatakang nahulog ang loob niya rito. Binale-wala niya ang kaalamang katulad ng kanyang ama, sabungero din si Jedi. Ngunit nang mas makilala pa niya ito, nag-alinlangan ang kanyang puso...

(WARNING: mature content ) Sinfully gorgeous... those are the two words that always come to mind whenever I think of Jake. Just imagining what those sexy lips of his can do makes me wet in-between the thighs. Oh, yes... I am shamelessly admitting that I have been having carnal thoughts about him. He is also the most indulgent guy I know. He spoils me rotten. He makes me feel loved. And silly me... I fell in love. Jake, though, only sees me as his friend. His best friend. For eight years now. Since our last year at the university. I am aware of my role in his life: The shoulder to cry on... to rant on... or whatever it is that he wanted me to be. Until I came across a tweet that says: having a friend is like having an ice cream, but having a 'friend with benefits' is like having chocolate sprinkles on your ice cream. I love chocolate sprinkles, so... why not?