"Beni kullan!" dediğinde ne demek istediğini anlamamıştım. "Onu kendinden uzaklaştırmak için beni kullan bu sevgililik oyununa yanında devam edelim. Bırak bizi sevgili sansın. Böyle olursa senide rahat bırakır." aslında güzel fikirdi ama bu tehlikeye onu neden atmak isteyeyim ki? Etrafında zarar görecek bir sürü insan var zaten. Bu yaptığım sadece sayıyı artırır o kadar insanı tek başıma koruyamam. "Bilmiyorum." dediğimde bir adım geriledi. "Tabi gerçekten o salak adamdan kurtulmak istemiyorsan o ayrı bir şey" dedi. Benim için bir kurtarıcıdan daha fazlaydı. Bunu kendime bir itiraf edebilsem her şey ikimiz içinde daha kolay olacaktı. Tabi tehlikenin baş ucumuz da olduğundan bile bahsetmiyordum. "Tabi ki de istiyorum ama o teh..." dememe fırsatı bile vermedi. Böyle bir şeyi benden nasıl isterdi? Bazı nedenlerden dolayı yalan söylüyorum ama bu farklı, büyük ve tehlikeli. Bunu göze alamazdım. Ama bir yanım da istiyordu. Hangi tarafım ağır basıyordu? Yağız'a hayır deyip çıkıp gitseydim bir daha belki de karşılaşmazdık. İstediğim cidden bu muydu? Bir daha Yağız'ı görmeyecektim ama güvende olacaktı. Yinede yanımda olmayacaktı. O kokusuyla huzura uyandığım sabaha bir o kadar uzak olacaktım. Belki de bir daha hiç olmayacaktı. Bunu göze almalı mıydım?

Ya bir gün kırılırsa diye hayal kurmaktan asla vazgeçme.

azerbaycanca cümlü , sözlük. Azerice öyrenmek isteyenler bana mesaj ata bilirsiniz

' Kim acı çekmeden büyüdüğünün farkına varabildi ki ? Onca çekilen çileler, onca dökülen gözyaşları, belkiler, keşkeler.. Ben geceleri başımı yastığa koyduğumda lafımı bile geçiremediğim gözyaşlarıma borçluyum büyüdüğümü. Sessiz çığlıklarım beni olgunlaştırdı. Kalbime saplanan darbeler beni yeniden oluşturdu. Önceden düşünürdüm ki 'mutlu olmak için çabalamak gerekir' , hiç mi çabalarım fark edilmedi ? Şimdi düşünüyorum da başımı şu huzurlu yere koyabiliyorsam çabalarım bir işe yaramış, gözyaşlarım boşa akmamış, çığlıklarım iyi ki sessiz kalmış. İyi ki biz olmuşuz... ' İyi ki biz olmuşuz sevgilim, ben en çok sana yakışıyorum, tıpkı senin benden başkasına yakışmayacağın gibi..'

Hikayeler hepimizin iletişimde kalmasını sağlar. Okuyucular ve yazarlar kurgusal bir dünyanın içine kaçmak, tutkularını kendileri gibi düşünen insanlar ile paylaşmak ve gelecekteki yeni büyük şeyleri keşfetmek için, dünyanın dört bir yanından Wattpad'e gelirler. Bir yazar adayı olarak ihtiyacınız olan yazma ipuçları için bu çalışmaya göz atın.

Elçiler, sorulara cevap vermek veya ihtiyaç anında size rehber olmak ve yardım edecek kişiler olarak bilinirler. Ama bu, yaptığımız işin sadece küçük bir kısmı. Wattpad deneyiminizi olabildiğince iyi hale getirmeye yardımcı olmak için de buradayız. Elçiler, dünyanın her yerinden takıma katılır ve 50'den fazla dil topluluğunda görev alırlar. Çeşitli etkinlikler düzenler, topluluk profilleri oluşturarak pozitif etki yaratmayı amaçlarlar. İster okur olsun, ister yazar... Veya her ikisinden de biraz olsun. Wattpad'de herkes için bir şeyler vardır. Topluluk profilleri, yeni özellikler, yeni etkinlikler ve çok daha fazlası için bizi takip etmeye devam edin!

Adam gitti bir gece yarısı.. Ve sabahında, denizin dibinde ölü bulundu deniz kızı..

Hikaye yazmam çoğunlukla deneme yazıyorum. Umarım beğenirsiniz

sen benim gökyüzüne gönderdiğim duamın yeryüzündeki cevabısın...

Kendilerinin olan tek sözcük yok dillerinde,öyle çok konuşuyorlar ki.. Bir söz insanın neresinden doğar dersiniz. Dilinden mi, yüreğinden mi, aklından mı? Düşlerinden mi yoksa gerçeğinden mi? Ve kaç kapıdan geçip yerini bulur bir kaç insanda ? Yerini bulur mu gerçekten? Sözü yasaklamalı Ömür hanım.. Yasaklamalı.. Kimsenin kimseyi anlamadığı bir dünyada söz, boşluğu dövmekten başka ne işe yarıyor ki? Olanağı olsa da insanların yürekleri konuşabilseydi, dilleri yerine.. Her şey daha yalansız daha içten olurdu. ~ ~ ~ ~ ~ Yanarak var olmayı kabullenmekle, sönerek yok olmak arasında yapılacak seçimden ibaretti bütün hikâye...