**İleriki bölümden kesittir** Kunter Arslanoğlu Odadan yavaşça çıkıp mutfağa ilerlerken Gül'ün sesini duydum. Mutfaktaydı sanırım. Biraz daha ilerleyince onu masanın başında kolları karnına dolanmış bir şekilde buldum. Ses çıkarmayıp bekledim. "Tamam bebeklerim. Hadi üzmeyin anneyi" ağlıyormuydu o? "Ta-mam! Bakın şimdi bunu çikolata olarak yiyorum tamam mı?" diyerek elindeki ekmeği şekere batırdı. "Immhh çok güzel dimi canlarım" bebeklerini okşarken hıçkırdı. "Hayır! Canımız çikolata çekmiyor. Çikolata istemiyorum. Çikolata değil dimi annem" kendini ikna etmeye çalışıyordu sanırım. O an dışarıya çıkıp ona çikolata getirmeyi çok istedim. Hemde öyle bir istedimki getiremediğim için içime bir şeyler oturdu. Daha önce kendimi bu kadar çaresiz hissetmemiştim. Bir kaç ay önce değil çikolatayı ona getirmek, onu çikolata fabrikasına götürüp bütün çikolataları önüne serecek gücüm varken şimdi bir kavanoz çikolataya muhtaç olmak içimdeki ateşi körükledi. Bir şey söylemeden kendimi dışarı attım. Çeşmeden elimle su içip biraz hava alıp geri döndüğümde Gül odada gözleri dolu dolu etrafı izliyordu. "Gül?" hızla ayağa kalkıp önümde dikildi. "Gittin sandım" korkmuşmuydu gitmiş olmamdan? "Korkma buradayım. Yanınızdayım... "

Herkes sevilmek, herkes âşık olmak ister. Peki, aşkı bulacağına inanır mı herkes? Kahramanlarından çok aşk hikâyelerini sevmez miyiz hep? Hayatta bazı şeyler çok değerlidir. Karşınızdaki insanın sizin içinizi görebilmesi... Kalbinizi dinleyebilmesi gibi... Ama ben hayatta en çok mucizemize değer verdim. Mucize... Gerçekten buna inanır mısınız? Mesela bir kış günü gökyüzünden bir topak kar yağarken aslında içinde bir mucize taşıdığına? Ya da tamamen zıt olan iki insanın mucizevi bir şekilde bir araya gelmelerine? Ben inanıyorum. Ben gerçekten mucize diye bir şey olduğuna inanıyorum. Çünkü benim hayatım akıl almaz bir mucizeyle başladı. Umutlarımı, hayallerimi, geleceğimi bir kenara itip o mucizenin peşinden gittim. Bu akıl almaz bir şey! Hatta çılgınlık! Çünkü ben Mehir Özdemir, hayatta öncelikleri olan bir kızdım ve asla bir mucizenin peşinden gitmezdim. Sanırım kendim hakkında birkaç şey söylemeliyim. Herkes gibi sevilmek istemedim, âşık olmakta. Aşkı bulacağıma kesinlikle inanmadım. Aşk hikâyelerinin kahramanlarını da hiçbir zaman sevmedim. Şimdi de bir şey itiraf edeyim, hem çok sevdim hem de çok sevildim. Hatta hayatımda öyle bir şey oldu ki biz konuşmadan kalbimizin sesine âşık olduk. Evet, birbirinden zıt o iki insanı bir araya getiren mucizemiz Berdeldi. "Berdel bizim mucizemiz Mehir. Ve sen bu mucizeyle gelen bir hediyesin." Not: Kitap olacağı için tamamen düzenlemededir.

' Kan kusturucam demiştim neydi şimdi bu kalbimdeki can çekişen kelebekler bunun adı ne.? Bununla düşünceler dalan tanur bilmiyordu ki bunun adı besbelli AŞKTI sarmıştı bütün hücrelerini bedenini ya peki okyanus onu da sarmışmıydı bu deli aşk peki ya sonları ne olucaktı neydi bu bedel ödemişti ikisi de kardeşlerinin hatalarının bedelini ödüyordu bu iki insan simdi onların hikayesini MARDİN YAZICAKTI KADERLERİ YAZCAKTI KİM BİLİR BELKİDE KOCA BİR DESTAN OLUCAKLARDI KOCA MARDİNDE.. '

Abisinin hayatının kurtulması için sevmediği daha da önemlisi tanımadığı bir adamla Berdel yapılmasına karar verilen Mira'nın hayatını okumaya var mısınız?

ELİF ve SELİM Sevildiğinden habersiz olan bir kız.... Sevdiği kızla evlenmek için kız kardeşinden dahi vazgeçen bir adam.... ©Tüm hakları saklıdır

Guzel,iyi ve kırılgan bir tıp öğrencisi Doğa.Kibirli,tehlikeli,yakışıklı bir mühendislik ögrencisi Ruzgar.Peki bu ikisi bir evlilige zorunlu bırakılırsa...

"Bu delilik!" Dedim inanamayarak. "Bu aşk." Dedi

20.03.2023 #ezik 3. sırada Zengin, şişko, gözlüklü, sivilceli ve dişlerinde tel olan çirkin bir kız: Hazal. Okulda Hazal'a yapılmayan eziyet kalmamıştır. Başta okulun sürtüğü Arzu ve onun yandaşları, ve aşık olduğu çocuk Aras olmak üzere bütün okul çirkin olduğu için ona ezik muamelesi yapıyordur. Ama artık okuldakilerin ona yaptıkları yüzünden Hazal değişmeye karar verir. Ve ona bu yolda yardım eden gerçek arkadaşları da olmuştur. Bu değişimin sonunda Hazal'ın okuldakilerden alacağı bir intikamı vardır. Hazal intikamını bakalım nasıl alacak. Hep beraber görelim...

"Bak oğul, benim hiç karım olmadı, sevdim kavuşamadım, başkasını da istemedim. Karına kızmadan önce anlamaya çalış, onun yerine koy kendini. Sen ne kadarına razıysan o kadarını iste ondan. Ha ben erkeğim o kadın diyeceksen, onca memleketi boşa gezmişsin, o okulları boşa okumuşsun derim sana. Yüreğin kadını erkeği yok, sen düzene teslim olarak karına ihanet ettin. İmam nikahını karının yüreğine anlatamazsın, zaman ver, kendi içinde sindirebilirse şanslı bir adamsın. Aslında hiç kimse, hiç bir kadın kumayı kabul etmez, bunu unutma! Her türlü acı çekecek, sen de öyle, bir karın daha var artık. Onu da düşüneceksin." Yaşlı adam, diyeceğini demiş, başını önüne eğmişti. Demir'i düştüğü çukurdan kurtaracak bir nasihat yoktu. Kim, ne dese boştu bundan sonra. Demir'in yüreği kor olmuş yanıyordu. Leyla'yı bir başkasıyla hayal dahi edemezdi, böyle bir şeyi düşünemezdi. Bunun düşüncesine tahammülü yokken; o elleriyle, Esma'ya dokunduğu ellerle, sarıldığı kollarla karısına dokunmak istemişti. Kızamazdı, sadece kaybettiği karısına ağlayabilirdi.

Güzel Aslı... asil Aslı... Karahan konağının kıymetlisi Aslı ...artık gelin değil kuma Aslı... Asil Ağa'nın kuması Aslı. Canı cayır cayır yansada elindeki son fırsatı değerlendirmek için herseyi göze alan ama yaşayacaklarının çeyreğini bile aklına getiremeyen Aslı. Aslı'nın yürek burkan öyküsü...