Dans ederken öğrendim ; unutmayı , hatırlamayı.. Piyano çalarken öğrendim ; uçmayı , uzaklaşmayı.. Ve sen baba. Sen yokken öğrendim ; babalığı , babasızlığı.. Bana göre küçük anneme göre kazık kadar yaşımda kaybetmiştim babamı. Ve yine benim için saçma ama sonradan büyüleyici bir aşka yelken açmıştım kollarımı. Bir yandan sevdiğim adamı kaybetmişlik hissi varken o boşluğu dolduran adam. Hem ağabey hem baba oldun bana. Sen çocuk ; merhem oldun yaralarıma. GÜÇHAN YANIÇ. Seni asla unutmayacağım...

Hikayeyi güncellemeyi unutmayın

.