Karyan'ın kimi zaman eğlenceli bazen sinirli geçen hikayesini sizlerle paylaşıyorum. ona saplantılı derecede aşık bi adam Karan. ve onu herşekilde kabul eden Karan'ın abileri ve kardeşleri KESİT: ... "Bana bak beni kaçırdığın yetmiyomuş gibi bide bana bağırıyosun üstüne üstük dövde tam olsun... bu yersiz sinirini ANCA ÖYLE ÇIKARIRSIN ÇÜNKÜ!" diye sonlara doğru bağırdım Gözlerinde anlamsız bi ifade gördüm ama eski sert mizacına dönmesi sadece 2 saniye sürdü sonra arkasını dönüp elleriyle yüzünü sıvazladı. "Saçmalama tabiki sana zarar vermem küçüğüm... bu dünyada sana zarar vericek en son insan benim" dedi son derece sakin bi ses tonuyla bu benide sakinleştirmişti ama sadece bi nebze. "Tamam madem öyle bana değer veriyosun bırak beni insan sevdiği kişiyi niye bukdr üzsünki"dedim ciddiyetle "Bekliyorum lan 5 senedir senin okulunu bitirmeni büyümeni bekliyorum. Seviyorum seni derken gayet ciddiydim Karyan" dedi çatık kaşlarının aksine yumuşak ses tonuyla. ... Hikayenin çalınması durumunda yasal işlem başlatılacaktır. Sevgilerle; İyi okumalar...

ERDENER BULDAĞ, O sevdiği kızı kendine mahkum bırakan bir adam. Onun bütün hayatını kontrol eden, ama aynı zamanda paylaşmayı sevmeyen bir adam, onu önce holdingine, sonra da hayatına alacak olan bir mafya... O gündüz bir iş adamı, gece ise bir mafya... ARVEN TAKALAK, Bu ölüm sessizliği sırasında her şey bir anda yerli yerine oturdu. Üç şeyden kesinlikle emindim. Birincisi Erdener kesinlikle bir katildi. İkincisi karanlıkla bütünleşmiş olan bu adam beni de kendine hapsetmişti. Üçüncüsü soğukluğunun acımasız ızdırabını bedenime işleyen zemheri cehennemimdi...

Eğlenceli, masum ama bir o kadarda asi Denizle Umursamaz , sert, ve yakışıklı Emre'nin eğlenceli , samimi ve sürtüşmeli aşk hikayesi. Onların hayatlarını birbirirlerine aşık olan abla ve abileri değiştirdi.Onlar "En büyük aşklar kavgayla başlar. sözünün en büyük örneğiydiler.Tek ortak yönleri ise kalplerine gömdükleri aşk acılarıydı.En başta her gün kavga eden , kedi köpek gibi dalaşan bu iki farklı karakterin sonrasında birbirlerinin yaralarına merhem olucağını ve çok büyük bir aşkla birbirlerine bağlanacaklarını kimse tahmin edemezdi. Hatta kendileri bile. . Ama Kader ağlarını örmeye başlamıştı bir kere. Onlar ise herşeyden habersizdi. "Ben koca bir aptalım.Emreye aşık oldum.O Eniştemin kardeşi.Sence yasak aşk sınıfına girer mi ?

"İsminin anlamını biliyorsun değil mi?" Kız, sessiz kalmayı tercih ederken başını usulca olumlu yönde salladı. "Azra..." dedi ismini tekrarlayarak. "Ayak değmemiş kum demek." "Çok doğru." dedi genç adam Azra'yı sarhoş edebilecek kadar harika gülümsemesiyle cevap verirken. Azra onu belki de ilk defa bu kadar içten gülümserken görmüştü. Genç adam derin bir nefes aldı ve kızın deniz mavisi gözlerine bakarak tekrar konuşmaya başladı. "Ben o ayak değmeyen kumda kendimi kaybetmek üzereyim Azra. " Azra duydukları karşısında şaşırmış bir ifadeyle bakıyordu adama. "Ama-" Arat işaret parmağını kızın dudaklarına bastırıp onu susturdu. "Hiçbir şey söyleme sadece seni sevmeme izin ver." #02 Romantizm (01.02.2016) Her hakkı saklıdır. İlk yayım tarihi 13.02.2015

Beni basit bir kağıt mendil gibi kullanıp bırakıp gitmişti. Acımasızca, hiç düşünmeden... Ardına bakmadan gitmişti... Genç kız akan gözyaşlarını elinin tersiyle sildi. Artık ağlamayacaktı! Güçlü bir kız olduğunu kanıtlayacaktı herkese. Onunla alay etmek neymiş gösterecekti. Onu kullanıp gitmek neymiş gösterecekti. Duygularıyla oynanmasını kötü ödetecekti... Çok kötü... Evet, güzel olmayabilirdi. Erkekler tarafından beğenilmiyor olabilirdi. Onun tarafından beğenilmediğini biliyordu. Ama neden onu kullanmıştı? Neden oyununa onu alet etmişti? Neden? Artık değişim zamanıydı. Değişecekti. Hem de inanılmaz bir şekilde. Değişip o yakışıklı çapkına dünyanın kaç bucak olduğunu gösterecekti!

"Var mısınız iddiasına. Ben bu kızı tavlarım. Hatta tavlamakla kalmayıp yatağa bile atarım." Bu tasasız sözlerle başlayan bir hikâye, kazanılması gereken bir iddia, hırs ve öfke ile bilenen karakterler... Onlar Korhan ve Meyra; biri iddialı ve çok hırslı, diğeri iddia konusu ve oldukça öfkeli. Peki bu hikâyede mutlu son ne kadar olası?

Genç kız burnunu çekti ve ağlamamak için direndi. Onu neyin bu kadar üzdüğünü bilmiyordu. Onun farklı olduğunu sanmıştı. Diğer erkeklerin yaptığı gibi yarı sakat bir kızı görünce arkasına bakmadan kaçmamıştı. Kalmıştı. O kalmıştı. Zeynep kendini bu fikre alıştırmamaya çalışıyordu ama Efe onunla ilgileniyor, ona nazik davranıyordu. Yavaş yürümesini ya da yavaş konuşmasını hatta bazen konuşamamasını dert etmiyor gibi görünüyordu. Ama hepsi birer aldatıcı davranıştan ibaretti. Efe sadece ablası ve eniştesini kırmamak için ona ilgili davranmıştı.Zeynep'i asıl üzen şey, bunu gözüne sokmadıkça anlamamış olmasıydı. Ve şimdi Efe'nin arkadaşına söylediği sözler kulaklarında çınlıyor canını yakıyordu. "O sakat dostum," demişti. "Zaten pek de güzel değil. Vaktini harcamaya bile değmez. Ben de ablamlara onu kırmayacağıma söz verdiğim için onunla takılıyorum. Yoksa çok istediğimden değil yani." Zeynep istemeden kulak misafiri olduğu bu konuşmayı kendisi için bir işaret saymıştı. Bir daha hiçbir erkeğe, ona güvendiği kadar kolay güvenmeyecekti.Evet Zeynep sakattı, evet bazen kekeliyor konuşmakta güçlük çekiyordu ve evet, beş dakikalık yolu yirmi dakikada yürüdüğü doğruydu ama Zeynep asla çaresiz değildi.Efe'nin sahte ilgisine, onun o müthiş gülümsemesi ile kendisini büyülemesine ihtiyacı yoktu. Bu doğum günü partisine de neden gelmişti bilmiyordu. Tek istediği onunla zaman geçirebilmekti. Kabul etmek istemese de, Efe ona iyi geliyordu ama bundan sonra böyle bir şeye ihtiyaç duymayacaktı. Efe arkadaşı ile konuşurken, ağır hareketlerle geri döndü ve doğrudan çıkışa yöneldi. Bacakları titriyor, sinirden dişleri birbirine vuruyordu.Bacaklarına dolanan beyaz elbisesine bakarken gözyaşlarını daha fazla tutamadı.Bir de süslenmişti.Tek istediği şu sakat haliyle Efe'ye güzel görünmekti. Ne kadar aptaldı!

Deli divane olduğunuz, uğruna öleceğiniz kişiyi kariyer için terk etseniz ne olur? Asıl bu kişiyle 6 sene sonra bir tesadüf ya da iş için tekrar karşılaşsanız? Her şey aynı mı kalır? Yoksa beklenmeyen kişilerle her şey değişir mi? Bence bunun cevabını Murat'ın, Aslı'nın ve Efken'in hikayesini okuyarak öğrenelim. Bazı sahneleri +18 dir. İlk bölüm -> 20.07.2017

Sevda nedir? Yarin dağlar,denizler araya girse bile beklemesi mi? Yoksa gittiğin yere götürdüğün vatan sevgisi mi?

" Ne oldu neden öyle bakıyorsun?" " Bekliyorum" " Neyi?" " Sana aşık olmayı, demiştin ya yedikten sonra dikkat et aşık olma diye" Dudaklarımı büzerek baktım " Şimdiye olman lazımdı ne yapalım kısmet değilmiş" ... " Az evvel sana elim bile değmemişken etkilendin mi?" Bu nasıl bir soruydu böyle? Buna cevap verebilmem için ekstra cesaret hormonuna ihtiyacım vardı. Kahvemi içerek sustum ona bakmıyordum kararlı sesiyle gözlerimi kısarak ona diktim " Fulya etkilendin mi?" Çok kızmıştım ve kendime engel olamadan sesimi biraz yükselterek cevap verdim " Allah Allah ne dememi bekliyorsun sen, bayıldım sana hadi evlenelim falan mı ( tam olarak böyle düşünüyordum ama maalesef söyleyemezdim) ben İtalya'da yaşıyor olabilirim ama Karadenizli bir ailenin kızı olduğumu unutma, böyle yakınlaşmalar evlenmeden bize ters" ... " Pardon da sen nasıl karar verebiliyorsun benim kiminle yemeğe çıkacağıma ya da çıkmayacağıma! Farkında mısın bilmiyorum ama seni tanıyalı daha ne kadar oldu da sen benimle böyle konuşabiliyorsun?" Dudakları keyifle yukarıya doğru kıvrıldı ve ayaklarını sehpaya uzattı tek kaşını havaya kaldırarak soruma cevap verdi " Seni öptüğümde, öpüşümün nasıl hissettirdiğini sorarken beni kaç gündür tanıdığının hesabını yapmıyordun" Aile Bağlarının, Dostluk ve Kardeşliğin, Doruklarda Yaşanılan Aşk'ın Anlatıldığı Enfes bir Serüvene HOŞGELDİNİZ...