Sakat Ağa (Berdel)
poncik_yazarr_iste
- Reads 47,773
- Votes 3,657
- Parts 20
Ablası onun kaderi olacaktı. O ise sadece gölgeydi. Ta ki gelinliği üzerine geçirene kadar...
Bir kurşun, iki aşiretin arasına kan ve sessizlik serpti. İntikam nefesleri tutuldu. Kan dökülmesin diye bir çözüm sunuldu: BERDEL.
☆☆☆
"Aşığım Efsun! Aşığım sana!" dedi bir kez daha. Gözleri dolu, sesi titrek.
Şaşkınlıkla baktım yüzüne. "Ağam, sen ne dersin! Ben senin ağabeyinin karısıyım!"
O ise gözünü kaçırmadı benden. Dudakları titredi.
"Seni ilk ben gördüm, ilk ben sevdim Efsun... Ne diye giydin o gelinliği? Ne diye yaktın beni?"
"Ağam sen sarhoşsun..." dedim. Sesim boğuk, boğazımda bir düğüm.
Kafasını hızla salladı. "Ben sensizim Efsun! Ben sensizim!"
Gözlerimi kaçırdım. Bu yanlıştı... Hem de çok yanlıştı. Ben kan akmasın diye kendimi kurban vermişken, bu adam şimdi tekrar o davayı ateşleyecekti.
"Ağam..." dedim korkak, titreyen bir nefesle.
"Bana ağam deme Efsun. İçim gidiyor deme," dedi ve bana doğru bir adım attı. Anında geri çekildim.
Ayazı unuttum o an, sadece aramızdaki uçurumu hissettim.
"Allah'tan ağabeyim engelli... Ne sana dokunabiliyor, ne de kocalık edebiliyor, bu yüzden içim biraz olsun rahat" dediğinde içimde bir şey paramparça oldu. Bu söz, hançerden de keskindi.