(Tamamlandı) "Kendine iyi bak ölü adam. Ben öldürdüğün kız. " Acı bir sis misali sararken etrafımı Çekip al istedim beni oradan Bekledim, beklemenin anlamsızlığını fark edene kadar Gelmedin, acılar nam saldı yüreğimde Gelmedin, küçük bir kız öldü o sisin içinde. Wattys2018 kazananı. -24 Temmuz 2016 -14 Ağustos 2018 Bu isimle yayımlanan ilk hikaye.

''O gün, bana 'Sinemaya gidelim mi?' diye sordu. 3391 kilometre öteden, şehirlerce, denizlerce uzağımdan... Yanımdaki insanlar görmezken beni, o bana imkansız olduğunu bile bile 'Sinemaya gidelim mi?' dedi...'' Aylarca sesini duymadığınız, yüzünü görmediğiniz, dokunmadığınız, kokusunu bilmediğiniz, aynı sokaktan geçme ihtimalinizin dahi olmadığı, asla aynı fotoğrafın içinde bile bulunamayacağınız, sizden kilometrelerce denizlerce adalarca şehirlerce uzakta olan bir insana aşık olur muydunuz? Bunu, kendinize yapar mıydınız? Bu bir mesafe hikayesi! İki insanın, birbirlerini görmeden duymadan aylarca gece gündüz konuştukları ; birbirlerinin en yakını oldukları, ama birbirlerinden en uzakta oldukları, aralarındaki kilometrelere rağmen birbirlerine aşık oldukları bir mesafe hikayesi! Burası bizim gezegenimiz ve burada her şey anını bekler. Burası, bizim 3391 kilometrelik gezegenimiz... - ''Seni görmem için yanımda olmana gerek yok. Ben seni gözlerim kapalıyken de görebiliyorum. Zaten ben seni sadece gözlerim kapalıyken görebiliyorum...''

Arkadaşlarınızdan birini düşünün. Karşınızda sırılsıklam ve öfkeyle duran... Çağlar'ın bu hali kahkaha atmama sebep olsa da şaşkınlıkla, "Oğlum bu hal ne?" diyerek ayağa kalktım. "Kızın biri balkondan üzerime çamaşır suyu mu artık ne olduğu belli değil pis kokulu bir şey döktü." Demesiyle hepimiz kahkaha attık. Kahkaha atmamız onu daha da sinirlendirmişti ve öfkeyle ellerini yumruk haline getirdi. Bunu yaparak yeniden etrafın karanlığa bürünmesine sebep oldu. Yanlış okumadınız! Evet, Çağlar yumruğunu öfkeyle sıktığı zaman gündüzken, gece oluyordu. Gece ise aydınlığa kavuşuyordu. İlginç biliyorum ama hepimizin özel bir gücü vardı. Tıpkı Çağlar gibi.. *** Herkes küçükken bir kez bile olsa, sihirli bir gücü olsun istemiştir. "Bir dilek hakkım olsa sonsuz sihirli güçlerim olmasını dilerdim."Dediğiniz günleri hatırlayın. Peki ya bu sihirli güçler gerçekten var olsaydı? Sizi onların sihirli dünyasına davet ediyorum. Unutmayın bu bilet tek kişilik. Hızlı olan cam kenarını kapar!!! #265 Komedi+ Fantastik. Kapak tasarımı @dowofficial (kariselera)

24.12.16

Ölü çiçeği sulamak gibiydi bizim umudumuz...

Bu, bir grup hükümlünün trajikomik hikayesidir.

1800'lü yıllarda sarayda yaşayan üç kız kardeşten en büyük olan Swana Sullivan'in hikayesi. Entrika dolu kraliyet yaşamında başına neler geleceğini bilmeyen Swana, bu karmaşanın içinde gerçek aşkı bulabilecek mi? Yoksa gerçek aşk diye birşey yok mu? Swana'nın sorumluluğunda olan Roselinda ve Lilith ise ait olmadıkları bu kraliyette gerçek birer prenses olmayı başarabilecek mi? Kader düz bir yoldur. Seçimleriniz sonucu değiştirmez, sonuca giden yolu değiştirir.

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

"knk mal mısın?" dedim "yok la mal mısın? ne alaka"dedi işte aramızdaki samimiyet hep böyle muhabbetlerden oluşuyordu. Birbirimizin acısıydık, gülüşüydük, mizacıydık, kankasıydık ve en önemlisi kardeşiydik. Ve evet gülmek mallıksa biz en büyük maldık.