"Görünmezlik gücün olsaydı ne yapardın?" diye sordu.
Hiç düşünmeden yanıtladım, çünkü cevabı basitti.
"Her zaman yaptıklarımı. Çünkü beni, hala kimse göremiyor."
Biraz daha yaklaştırdı sandalyesini yanıma, dudaklarını kulağıma yaslayıp fısıldadı. Bardaki gürültüye rağmen söylediklerini duymamam imkansızdı. "Benim olmak ister misin?"
O gece evde uyumadım.