Mizah #1 Başımı yaslandığım bedene çevirdiğimde, içleri alay dolu bakışlarla buluştum. Yalnızca benim duyacağım bir tonda kulağıma ulaştı fısıltıları. "Siz kadınlar bu topukluları rezil olmak için mi giyiyorsunuz?" Laf soktu. Bana laf soktu. El alemin adı, bana laf soktu. Bana, Eflatun Yetmez'in torunu, Yeter Yetmez'e! Belimdeki elini geri iterek, kaşlarımı yay şeklinde havalandırdım. Sanırsın kolbastı oynuyorlar! Yere düşen çantamı alıp saçlarımı düzelttikten sonra, kalabalığın azalmak yerine çoğalmasına aldırış etmeden cevap verdim karşımdaki Allah'ın kuluna. "Senin dediğin kadınları bilmemde, ben bunların üzerinde horon tepiyorum." Adını bile bilmediğim aslında bana yalnızca yardım eden, aynı zamanda dalga geçen kişilik alayla tek kaşını kaldırdı. "Yani?" Yönümü asansörün olduğu kısma çevirip, iğneleyici bir tonda cevap verirken dudaklarımı alayla kıvırdım. "Eğer beni biraz daha oyalarsan, horonu senin üzerinde teperim." Karadenizli bir ailenin, en âkil kızı. Bir "Yeter Yetmez" hikayesi...

Sert acımasız herkesin korktuğu bir adam saf güzel nazik bir kız yolları kesişir aşk olup üstüne birde evlenip çoçuk yaparlarsa ve bunu ailelerinden saklarlarsa ne mi olur gelin görelim Mirzanın ezelin hikayesi 10. Bölümden sonra geçmişe dönecek ve tanışmaları evleneleri konu alınacak Küfür ve +18 içerik mevcuttur Herhangi izinsiz kopyalamada yasal işlem başlatacağım...

Nefesi kesildi. Kalp atışları hızlandı. En kötüsü ise; yine kasıklarında tatlı bir sızı dolandı. Bu adam farklıydı. Bu adamın zümrüt yeşillerinin siyaha çalacak kadar koyulaşması bile muazzamdı. Bu adam tehlikeliydi. Ama bu adam arzuydu. Bu adam kırmızıydı.