gdy anthony postanowi ostatni raz iść spać, a stark jest miły i grzeczny, zatem życzy dobrych snów. - fanfiction by @wiks; 2017 -

Czasy studiów zostawił za sobą, lecz co teraz? Wiktor Zamoyski nie często stawiał sobie to pytanie, a decyzję o przeprowadzce do niewielkiej wsi pod Warszawą podjął głównie ze względów zdrowotnych. Do szczęścia wystarczyło mu skromne mieszkanko, ciepła posadka w małym, miejscowym liceum, karma dla persa Dickensa i dobry bar gdzieś w okolicy. Nie miał zamiaru angażować się w nic innego poza pracą. Na drugi plan zeszły kontakty towarzyskie, romansowanie, czy nawet rodzina. Za nic nie chciał się z nikim wiązać, a jednak w pewnym momencie jego życia pojawiły się dwie przedstawicielki płci pięknej, które wywróciły jego sielankowe życie do góry nogami. Jakby tego było mało, młodemu nauczycielowi przyszło zmierzyć się ze zmorą każdego człowieka - rozmową z samobójcą. 1. Miejsce w konkursie Splątane Nici „Tajemnica/thriller"

Jestem perfekcjonistą. Musimy to uściślić, żeby nie było niedomówień i żebyście się nie zdziwili. Chcę do perfekcji doprowadzić wszystko - mój AIM, drużynę koszykówki, nawet przyjaźnie, znajomości, czy związek. Z perfekcjonizmem da się żyć, jestem tego żywym przykładem, lecz czasem zaczynam poprawiać coś, co poprawy nie wymagało. I wtedy rujnuję wszystko. Życie piętnastoletniego Sebastiana na pozór mogłoby wydawać się perfekcyjne. Myślą tak wszyscy oprócz niego. On zawsze chce lepiej, bardziej, więcej i nieustannie poprawia błędy, które błędami nie są. Uczestnik konkursu splątane nici.

Niewiarygodnym jest, jak jedno wydarzenie, może zburzyć całe nasze dotychczasowe życie. Doskonale pamiętam każdy najmniejszy szczegół. To, jak mężczyzna w czarnym płaszczu odebrał mi wszystko... Opowiadanie bierze udział w akcji #Pąki_Wattpada. Okładka mojego autorstwa

One shot w trzech aktach. Umarłem w Wigilię. Czemu Czyści palą cygara? Tylko jedne drzwi należą do mnie. Jest jeden dzień w roku, kiedy mogę zobaczyć Marię. I Tosię. Mam trzy lata. Cover graphic author: len-yan on DeviantArt

„Będziemy jak rodzina - tą samą krwią połączona. A nasza krew niczym struktura analogiczna - do tych samych celów stworzona. Byliśmy, jesteśmy, będziemy, z prochów powstaliśmy i w proch się obrócimy. W tej różanej herbacie zatopimy smutki, z talerzy zbierzemy ostatnie okruszki. Bo płynie w nas ta sama krew - żółta krew pompowana przez żółte serca. I, możesz mi wierzyć, choć inni jesteśmy, w jednym calu podobni - wszyscy chcemy umrzeć". Istnieje wiele rodzajów pomocy osobom chorym psychicznie - rozmowy z psychologiem, spotkania stowarzyszeń, leki antydepresyjne... Co, jeśli powstanie tajne bractwo, którego członkowie sami przeprowadzają swoje terapie? Pięciu chłopców, pięć dziewczyn. I ten nieszczęśliwy jedenasty element. Przepiękną okładkę wykonała @ValixySn Praca bierze udział w Turnieju Osobliwym 2020 organizowanym przez BractwoOS. Praca bierze udział w Skrzydlatych Oscarach organizowanych przez @z_skrzydlatej_ksiegi w kategoriach: najlepsze profile psychologiczne bohaterów, najlepiej opisana scena śmierci i najbardziej zaskakujący zwrot akcji.

Może patrzymy przez złe okulary, może nie dostrzegamy tego, co powinniśmy, może naprawdę jesteśmy ślepi i może, tylko może, czasami trzeba zamknąć oczy, by zobaczyć coś więcej. Ta opowieść opiera się na tym, czego nie możesz zwyczajnie przeczytać. Musisz to poczuć całym sobą. Musisz doszukać się przyjemnego dla podniebienia smaku wśród cierpkości tego dzieła, jego raz kojące, raz chroboczące dźwięki, zapach o delikatnej woni, ale jednocześnie wyróżniającej się na tle innych oraz poczuć pod palcami jego poszarpane blizny. *Tę cudowną okładkę zawdzięczam @SiiriVanwyngarden *Praca zdobyła II miejsce w kategorii Duchowe w edycji zimowej 2017/2018 konkursu literackiego „Splątane Nici" organizowanego przez @adriannanitaniteczka *Zastrzegam sobie prawo do całej treści, wliczając w to wiersze. *Krótkie, łączna długość: 3 rozdziały (ok. 2600 słów) *Zakończone 27.11.2017