Liceum, piekło pełne mydlanych baniek. Do jednej z nich trafiłam ja, wraz z moim ówczesnym chłopakiem, Dylanem. Było cudownie, każdy żył w swojej bańce mydlanej, póki pewna suka nie przebiła mojego obcasem. W tamtym momencie zostałam ochlapana wodą, tęcza została perfidnie spalona wraz z kwiatkami, wróżki zostały porwane, a jednorożce wraz z moim, już byłym, chłopakiem spierdoliły. Zostałam ja, zmoczona wodą i zupełnie opuszczona Mala, rzucona na pastwę losu pod szpony wytapirowanych cheeladarek oraz napakowanych samców alfa. Ale... Przyszedł diabeł, któremu udostępniłam swoją duszę. Harry Styles, król szkoły, męska dziwka i mój jedyny chyba nemezis. "Zawrzyjmy układ. Spodoba ci się?" Ja chcę tylko moje wróżki z powrotem. Najwyższa nota: #8 miejsce w kategorii "Fanfiction" #7 miejsce w kategorii "Fanfiction" #5 miejsce w kategorii "Fanfiction" #4 miejsce w kategorii "Fanfiction" #3 miejsce w kategorii "Fanfiction" #2 miejsce w kategorii "Fanfiction" #1 miejsce w kategorii "Fanfiction"

Druga część! Zanim zaczniesz czytać, polecam zajrzeć do części pierwszej - Ordinary Girl. Dawne życie? Nie wróci. Odzyskanie rodziny? Niemożliwe do zrobienia. Siedemnastoletnia dziewczyna straciła wszystko co było jej bliskie przez całe życie. Można by myśleć, że została sama, ale ma przyjaciół. Czy nastolatka jest w stanie podnieść się po stracie? Jest w stanie walczyć o siebie i swoich bliskich? Czy zwykła dziewczyna z małego miasta może zmienić bieg historii? Czy jest w stanie ponownie zaufać? Strasznie dużo pytań na które odpowiedź znajduję się w tej książce.

Mamy XXI wiek. Co tak naprawdę jest 'typowe'? Co jest 'normalne'? Każdy ma inne pojęcie tej definicji. Jednak w miasteczku Mystic Falls każdy ma taką samą definicję tych słów. Do pewnego momentu. Momentu, w którym do miasteczka przyjeżdża pewna nastolatka. Czy życie Emily Revise zmieni się? Co będzie z mieszkańcami miasta? Niemożliwe staje się możliwe.

wróciłam i choć przez moment myślałam, że to najgorsza decyzja w moim życiu, okazało się, że tylko tak mogłam w końcu zrozumieć swoje serce #5 w instagram - 28.10.18 ___ data pierwszej publikacji: 24 sierpień 2018 start: 3 wrzesień 2018 data ostatniej publikacji: 29 październik 2018 moonew, 2018 PL

Nigdy nie wiesz, czyje oczy nadadzą blask Twojemu życiu.

Gdy film dobiegał końca, w powietrzu czuło się napięcie. Adam spojrzał na mnie, a w jego oczach dostrzegłam coś, czego wcześniej nie było - pożądanie i pragnienie, które przez chwilę sprawiły, że zamarłam. Nie wiedziałam, jak się zachować. Mój umysł krzyczał, bym się cofnęła, ale serce podpowiadało coś zupełnie innego. Z początku zdezorientowana, na moment zastygnęłam, nie mogąc się zdecydować. A potem, gdy nasze spojrzenia się skrzyżowały, dałam się ponieść chwili. Oddałam pocałunek, w którym zlewały się nasze pragnienia i tęsknoty. W jednej chwili znalazłam się w jego ramionach, czując, jak unosi mnie w górę. Zaskoczenie wymieszało się z radością - zaniósł mnie do sypialni, a na moich ustach wciąż utrzymywał namiętny pocałunek. W sypialni czas zdawał się zatrzymać. Adam całował mnie tak długo, aż wszystkie myśli uległy rozmyciu. Jego dłonie wędrowały po moim ciele, delikatnie zjeżdżając w dół. Każdy jego ruch wywoływał we mnie dreszcze, a serce biło mi szybciej. Gdy zdjął ze mnie bluzkę, poczułam, jak ogarnia mnie fala niepewności, ale i ekscytacji. W jego dłoniach moje piersi stały się obiektem czystej adoracji. Był pewny siebie, a ja, choć wciąż nieco zdezorientowana, czułam się jednocześnie bezpiecznie. Nie potrafiłam mu się sprzeciwić. Czułam, jak każda część mnie pragnie go jeszcze bardziej. Zatraciłam się w chwili, w jego dotyku, w tym, co nas łączyło. Nie myślałam o konsekwencjach, nie myślałam o niczym innym, tylko o tej namiętności, która wypełniała pomieszczenie. W tym intymnym świecie istnieliśmy tylko my dwoje, a wszystkie wątpliwości i lęki zniknęły w powietrzu. Mój umysł krążył między chwilami przeszłości a obietnicami przyszłości. Nasza relacja nabrała nowego wymiaru, a ja zdawałam sobie sprawę, że przekraczamy granice, które wcześniej wydawały się nienaruszalne. W sercu tliła się iskra nadziei, że

Karina obecnie ma 17 lat, lecz jej przygoda z nauczycielem zaczela sie ponad dwa lata temu. Zakochana w najbardziej nieodpowiedniej osobie, probuje zyc normalnie . On jej jednak nie pozwala. Adrian, jej wuefista z gimnazjum i dobry kumpel w technikum.

W języku greckim wyróżnia się cztery rodzaje miłości: - Epithymia to miłość zmysłowa, fizyczna, oparta na pożądaniu cielesnym. - Eros to miłość romantyczna, w której dominuje tęsknota, oczarowanie i pragnienie coraz większej pasji. - Fileo to miłość przyjacielska, bezinteresowna, lojalna i wierna. - Agape to miłość bezinteresowna, bezwarunkowa, która kocha za nic. Sabina ma dwadzieścia lat i dopiero co zaczęła uczęszczać do Akademii Sztuk Pięknych. Jej życie toczy się spokojnie, bez żadnych komplikacji, lecz... pewnego dnia ten piękny porządek zostaje zaburzony przez jeden list. Co jest tego powodem? Ethan Ritester jest najbogatszą osobą w kraju. Nie liczy się z nikim i niczym. Prowadzi firmę budowlaną, lecz to tylko przykrywka. Tak naprawdę, jest szefem najpotężniejszego gangu na świecie. Może mieć każdą, więc dlaczego zainteresował się niezbyt bogatą Sabiną? Jeden list, a tak dużo zmieni. Czy na lepsze? Dowiecie się tego czytają tę oto książkę! Okładkę wykonała: SabinaaxDD881 Najwyższe notowanie: 5 miejsce w kategorii "Romans"

Kiedy tylko weszła spóźniona do klasy, wiedziałem, że będą z nią problemy. Nie była normalną siedemnastolatką. Kiedy inni powtarzali materiał przed testami, ona siedziała na szkolnym murku i paliła papierosy jeden za drugim. Kiedy inni na przerwach biegli do swoich przyjaciół, ona powolnym krokiem przemierzała korytarz, unikając ludzi. Tam, gdzie inni czuli się dobrze, ona kuliła się w sobie. Ale zarazem była najbardziej wyzywającą i odważną osobą, jaką spotkałem. Była chodzącą sprzecznością. Nawet jej imię było sprzeczne z jej osobowością. Nienawidziłem jej przez tak długi czas, bo przez nią zniszczyłem wszystko, co miałem. A potem zdałem sobie sprawę, że to nie przez nią, a ona tylko pomogła mi zobaczyć, czego naprawdę chcę. Nie wiem, kto kogo naprawił w naszej relacji. *** Opowiadanie zawiera opis związku między nauczycielem, a uczennicą, dużą różnicę wieku i przekleństwa. Czytasz na własną odpowiedzialność.

- Nie chcę, by z twojej twarzy zniknął uśmiech. - Kastiel odgarnął niesforny kosmyk włosów, który zsunął się na mój policzek. - To by mnie zabiło. - Złożył na moich ustach delikatny pocałunek, ciągnąc w stronę parku. Uśmiechnęłam się, spoglądając w jego szare oczy. Kastiel rzadko kiedy bywał taki... otwarty. Głownie sarkastyczny i pełen humoru, ale przy tym oziębły dla niemalże każdego. - No chodź, dziewczynko, chyba się mnie nie boisz? Przyciągnął mnie do siebie pewnym ruchem. - Chciałbyś. Zaśmiał się. - Wbrew temu co o mnie myślisz, nie chciałbym tego. Odwróć się. Stanęłam tyłem do Kastiela, nie bardzo wiedząc czego się spodziewać. Czułam za sobą ciepło jego ciała, które stykało się z moim. Staliśmy przed bramą do parku. Było dawno po północy, jedynym źródłem światła był ogromny księżyc i latarnie. Nagle coś zasłoniło mi i tak marny widok. - Co robisz? Spytałam sięgając ręką oczu. - Zostaw. Skarcił mnie, odsuwając moją dłoń. Materiał, który przysłaniał mi oczy, był delikatny i miękki w dotyku. - Gotowe. Stanął przede mną i czułym gestem złożył pocałunek na moim czole. - Chodź, pokażę ci małe kotki w piwnicy! Pociągnął mnie za rękę, śmiejąc się sarkastycznie. - Kastiel! Krzyknęłam zapierając się nogami jak mogłam. - Żartuje przecież. - To wcale nie jest śmieszne! - Wiem, bo są na strychu. Mruknął pod nosem, prowadząc mnie w głąb parku. Typowy Kastiel. - Słyszałam to! - Gumowe ucho.. - Ej!! Wpadłam na niego gdy się zatrzymał. - Auć.. - No już dziewczynko, tylko nie płacz. Uniósł lekko mój pod brudek, by następnie złożyć na moich ustach delikatny pocałunek. - Mam dla ciebie niespodziankę. Splótł swoje palce z moimi. - Ufasz mi? - T-tak... - To chodź...