,,Powoli moja głowa wyłania się z pokoju, a ja się zastanawiam - co teraz mogę powiedzieć? Widzę włosy. Hej, dawno cię nie widziałam. Odw­raca głowę w moją stronę. Hej, nie sądziłam, że wybierzesz Yale. Ten wzrok zatrzymuje się na mnie - i na otwartych na oścież drzwiach pokoju. Hej, chyba trochę się zmieniło między nami. - Haelyn - mówi. Nie wiem, czy to złość, zaskoczenie, czy coś pośrodku. Ale mój mózg rejestruje tylko to, że moje imię w ustach tej osoby brzmią jak echo z miejsca, w które już dawno nie chciałam wracać. I wtedy dociera do mnie wszystko naraz. I nie chodzi tylko o ten cały żal. Ja po prostu już nie znam tej osoby." #ricchi na Twitterze/TikToku

✧ KOLEJKA OTWARTA ✧ 𝐊𝐫𝐨𝐩𝐥𝐚 𝐒𝐳𝐭𝐮𝐤𝐢 działa niezmiennie od 2016 roku. To okładkownia na najwyższym poziomie i mówi Wam to zawodowa graficzka, więc możesz mi zaufać, jeśli chodzi o projekt Twojej wymarzonej okładki. :) Zapraszam do składania zamówień w wyznaczonych miejscach. Szczegóły w środku. :) ✧ 𝑃𝑟𝑧𝑒𝑑 𝑧𝑎𝑚ó𝑤𝑖𝑒𝑛𝑖𝑒𝑚, 𝑝𝑟𝑜𝑠𝑧ę 𝑜 𝑧𝑎𝑝𝑜𝑧𝑛𝑎𝑛𝑖𝑒 𝑠𝑖ę 𝑧 𝑟𝑒𝑔𝑢𝑙𝑎𝑚𝑖𝑛𝑒𝑚 ✧ Okładkownia bierze udział w akcji #PisarskiWattpad ________ Ranking: #1 w okładka #1 w sztuka #1 w grafika

Moja własna paczka papierosów. Otwórz, zaciągaj się powoli i pozwól się uzależnić. "Papierosy" to pierwszy zbiór wierszy mojego autorstwa, który już po miesiącu działalności trafił na 1 miejsce w rankingu #poezja. Krótkie i szczerze opowieści skupiające w sobie tematy takie jak miłość, samotność, akceptacja i ból. Pozwól zabrać się w podróż do głębi niewypowiedzianych słów i po prostu przeczytaj wszystko co chciałabym ci przekazać.

𝘁𝗵𝗲 𝗹𝗮𝘀𝘁 𝗲𝗻𝗲𝗺𝘆 𝘁𝗵𝗮𝘁 𝘀𝗵𝗮𝗹𝗹 𝗯𝗲 𝗱𝗲𝘀𝘁𝗿𝗼𝘆𝗲𝗱 𝗶𝘀 𝗱𝗲𝗮𝘁𝗵. ─ ( lista rzeczy do zrobienia przed śmiercią ) ─── cover by aifraid_

"Mam wrażenie, że coś tu nam siada na łby. Jakbyśmy byli ciągle naćpani adrenaliną, niewyspani i przetrenowani... i dlatego wszystko robi się jakieś ostrzejsze, bardziej intensywne. Może to przez to? Może jesteśmy tylko napaleni, spizgani zmęczeniem, przegrzani po treningach, nie wiem. Ale jak na ciebie patrzę, ziomo... to nie mam pojęcia, czy to tylko ja tak mam." tylko Bromance może być wieczny. To historia o tych, co byli „jak bracia", dopóki nie oberwali krążkiem prosto w pysk i nikt już tego nie poskładał. O hokeju, gdzie zęby są opcjonalne, krew na lodzie nie robi wrażenia, a ból wpisuje się w tygodniowy grafik. O młodych ludziach, którym świat wydał się zbyt ciasny i zbyt nudny, więc zaczęli go rozmontowywać własnymi rękami, kawałek po kawałku, żeby sprawdzić, czy pod spodem jest cokolwiek wartego czucia. Jest tu lojalność tak ślepa, że aż głupia, obsesje udające osobowość i granice tak rozjechane, że nikt nie pamięta, po co w ogóle były. Są noce, które pachną fajkami i idiotycznymi decyzjami, akcje robione na samej adrenalinie i to chore, niepokojące poczucie, że wszystko zaczyna działać dopiero wtedy, gdy coś się sypie. A między nimi narosło coś, co nie potrzebuje nazw, coś, co się przyplątało i nie chce spierdalać.