Bitiş tarihi| 9 Eylül 2019 [Yarı texting] あ "Derdiniz ne lan sizin?"çocuk anlamaz bakışlarla bana bakarken öfkeli bir nefes alıp dişlerimi birbirine sürttüm."Sen kimsin?"diyerek beni itmeye kalktığında sırıtarak cevap verdim."Tanıştırayım, ben Özgür..."elimi havaya kaldırıp yumruk yaptığımda bakışlarımla havadaki elimi gösterdim."Bak bu da yumruk!" Cümlemden sonra yumruk yaptığım elimi yüzüne geçirmiştim. -Küfür içerir-

Küçük umutlar var hayatımda mesela, aşık olabilme ihtimali. Birini deli gibi sevebilmek, sevilmek. Umut ben 16 yaşındayım. Yeşil gözlü, sarı saçlı; ne çok zayıf, ne çok kilolu. Çok kısa değilim, uzunda sayılmam normal bi çocuğum. Her gün okuldan eve, evden okula gidip gelen, sıradan bi çocuk. Ama size beni farklılaştıracak, size göre beni normallikten kapı dışarı edecek, kimisinin kınayarak, kimisinin acıyarak, kimisinin ise iğrenerek baktığı bi gerçegi söyleceğim ben EŞCİNSELİM.

Bu bir hikâye, kimseye bahsetmediğim. Bu bir acı, kimsenin hissetmediği. Ama ben yaşıyorum, kimsenin görmediği bir şekilde. Ben bir aslanım. Sıcak, buzullu ve güçlü bir yüzle, ben bir aslanım. Uçmaya çalışan balığım, ben. Kırıldım, mutlu oldum. Gün ışıkları güçlü kıldı, ayın girimsi uğultuları sessizce besledi, beni. Bazılarının gülüşünü, bazılarının gidişini, bazılarının üzüntüsünü sakladım, küçücük bedenimde. İçime kapandım daha sonra alevler gibi parladım. Yürüdüm, koştum, düştüm, ağladım, insandım sonuçta. Bazıları kabul etmese de insandım sonuçta. İnandım insan oluşuma, saklandım hatalarım karşısında, insan oluşuma. Ama sonunda alev, petrolle buluştu. En yüksek derecelendirme; #5 Kurgu Olmayan

Rolling in the deep'in 2.hikayesidir. あ İnsan hayatta en korktuğunu yaşarmış ya, benim korktuğumda buydu. Bir gün onunla yine bir yerlerde yüz yüze gelmek. Ve korktuğum başıma gelmişti. Harika. Gerçekten harika. / Homofobikler ve önyargılılar uğramasın.

Yokluğun, hiçliğin ve varoluşun başlangıcı o andı sanki. Belki kısa bir andı ama bana yaradılıştan beri bu anı bekliyormuşum gibi hissetirmişti. Kendimi paralel evrene geçmiş bu dünyadan soyutlanmış gibi hissediyordum. Koyulaşan yeşil gözlerindeki ateş beni bile yakıyordu. Ellerim titremeye ayaklarım boşalmaya başlamıştı, o kadar zor duruyordum ki ayakta, yaprak gibi ufak bir rüzgarla uçup gidebilirdim her an.