[çeviri] Kurgu olmayan en yüksek #3 Quotes #1 [07.01.18]

kedi ve yarasa.

Efenim hoşgeldiniz. Bu kitap bir YÜCE SOPE kitabıdır. Açıklamayı okuyun. Kitabı da okuyun bi zahmet ve oy atın lütfen. Yazdığım ilk kitap hatalarını mazur görün. Bangtan'ı sevin♡ Oylamalarda Bangtan'a oy atın amk oy yan gelip yatmayın. Buraya kadar okuduysanız tşk. ~HERA~

Yaşadıklarına kendi bile haz edemesken, aile tehdidiyle ölüm oyununa katılmıştı. Zaafı hâline gelen gözyaşı hiç durmazdı, hep dolardı gözleri. Tanıştığı kişinin onun hayatını değiştireceğini nereden bilebilirdi ki? Bu bir ölüm oyunuydu ve kimseye güvenmemesi gerekiyordu. Ölümüne giden oyunda, güvendiği kişi sayesinde yaşamayı öğrenmişti. Evet, belki can yakmaktan nefret ediyordu ama bunu yapmak zorundaydı. Can yakmasa, canı yanacaktı. Ve bunu hiç istemezdi. Güvendiği kişinin cümleleri aklına kazınmıştı ve unutmaya hiç niyeti yoktu. Onların aşkı acı, Onların aşkı zor, Onların aşkı çığlık... Labirent'te ölümü bekleyen yarışmacılar vardı. Hepsi bir yaşayan ölüydü ve bu yaşayan ölüler, ruhlarını teslim etmeyi yani ölmekten korkuyorlardı. Onlar ölümden korkan ölülerdi...

Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel olsun ömrün Küçük Yalancı." Dedi adam, ama kesti kadının saçlarını kendi elleriyle, kıydı sevdiğinin ömrüne. "Hiçbir yere gitmeyeceğim sevgilim..." Dedi kadın, ama tutmadı sözünü, kıydı sevdiğinin aşkına. Sevdiği kadınları bir bir kaybeden acımasız katil, Akın Korel. Sevgiden yoksun kurak bir kalp ve o kalpte açan beyaz bir papatya. Kendi döktüğü göz yaşlarıyla büyüdü, getirdi baharı. Kimse fark etmedi onu. Güllere ulaşılmak isteyenlerce ezildi, yine döktü göz yaşlarını. Adam fark etti solan papatyayı, aldı ellerine. Ama öldü beyaz papatya. Muhteşem bir koku sardı etrafı. Ölü bir çiçek hiç böyle güzel kokar mıydı? Yaşadığını sandı, sevindi adam. Ama bilmiyordu papatyaların ölünce koktuğunu. Öğrendiğinde ise artık çok geçti...