"Bu söylediklerine inanmıyorum, hepsi deli saçması! Hafızamı kaybettim diye benden faydalanmaya çalışıyorsun! Ben asla seninle birlikte olmadım!" "Ne derler bilirsin; 'Asla, asla dememek lazım.'" Karşımda durmuş yüzünde o nefret ettiğim ukala gülümsemesiyle bakarken bütün vücudum öfkeyle cayır cayır yanıyor. O ise bu halimden memnun kalarak yüzündeki sırıtışı büyütmekle meşgul. Tamam, o gülümseme birçok kızın aklını başından alacak kadar muhteşem olabilir, ara sıra bende dalıp gitmiyor değildim ama onun kim olduğunu biliyordum. Kendini beğenmiş, küçük dağları ben yarattım tavırlarından da nefret ediyordum. Bu yüzden söylediklerinin uydurma olduğundan yüzde yüz eminim, hafızam benden son 4 yılı çalmış olabilir ama kendimi tanıyordum. Bu ukala çocukla birlikte olacağıma ölürdüm daha iyi! Bu kadar büyük konuşmamam gerektiğini öğrendiğimde her şeyin için çok geç olmuştu. *** Bu hikaye bana aittir. İzinsiz kopyalanması durumunda işlem başlatılacaktır.

Bir kördüğümdü aşk. Tabancadan çıkan kör kurşundu. Hedefi tekti, istikameti belliydi. Ateş aldıktan sonrası yoktu kurşun için, hedef için kaçış yoktu... Aşk vardı, sevgi vardı, şefkat ve birde sırtını dayadığı dağ gibi dertler vardı. Tabancadan çıkan kör kurşun gibiydi onların hayatları. Sırtlarını birbirlerine verdikten sonra gerisini düşünmezlerdi. Ve tam bitti dedikleri anda hayat onlar için yeni oyunlarla bezenip sürprizlerle donandı. Legal aşıkların illegal aşkları (!)

Bir araya gelmeleri yasak; birbirlerine karşı koymaları ise imkansız olan bir adam ve bir kadının hikayesi.

"Aşkın gelişi, aklın gidişidir." Acaba gerçekten öyle midir? Ya da bir dil bir insan, iki dil... Ah, neyse boş verin şimdi dili falan! Burada asıl önemli olan, aşkın dili! Neşeli, sevimli, az biraz inatçı, ama yeri gelince masum bir kedi olan Aslı Karahan ile Roma'yı fethetmeye hazır mısınız? Yalnız, çapkın İtalyanların, aşk dolu kahkahaların ve enfes lezzetlerin de eşlik edeceği bu yolculuk için sizi baştan uyarıyorum. Kemerlerinizi sakıca bağlayın ve yanınızda oturan yol arkadaşınıza dikkatlice bakın! Belki siz de Aslı gibi hayatınızın aşkıyla, hiç ummadığınız bir yerde ve kesinlikle kimseye anlatmak istemeyeceğiniz bir şekilde tanışabilirsiniz. Kim bilir? Pekâlâ, hazır mıyız? O hâlde "Rastlantı" kalkışa hazır... (Tanıtım Bülteninden)

Doymayacağımı sanma, vereceğin en ufak zerreye ihtiyacım var. Sakın benden uzak durma ! Senden başka gidecek yol aramam. Pes edeceğimi düşünme, kaçtıkça yanında bulacaksın beni. Hayata bir sıfır yenik başladığını düşünüyorsan bende senden haylice değilim bunu bil. Kader mahkumlarının paylaştıkları hüznü iki ayrı kutuplarda yaşadık, benim payım dan fazla aldığını iddia edemezsin. Küçük yaşlarımın dokunulmazı, izin ver yaklaşmama. Bir başkası anlayamaz gözlerinin gerisinde sakladığın seni ...

Annem ve babam, bana karşı hiçbir zaman, o sevgi dolu ve ilgili anne babalar gibi olmadılar.O yüzden ben de küçüklüğümden beri kendimi, rengârenk hayaller kurarak mutlu etmeyi öğrendim.En sevdiğim hayalin rengi ise beyazdı.Beyaz bir gelinlik... Beyaz, mutluluğun, aşkın ve bir gün kendi yuvamı kurabileceğimin müjdecisiydi.Bu evde kavuşamadığım huzura, kendi kurduğum yuvada sahip olacağıma gerçekten inanarak büyümüştüm.Oysa şimdi ailem bu hayalimi de elimden almıştı.Benimle hiçbir ilgisi olmayan bir olaydan dolayı, hiç tanımadığım ve civardaki herkesin Deli diye bildiği bir adamla evlenmek zorundaydım. ❤ Tüm ilçede deli diye tanınan bir adam: Emre. Aradığı şefkatı ailesinden bile görememiş, tekhayali bir gün sevdiği adamla evlenmek olan bir genç kız: Elif. Ve zoraki bir evlilik. Kimsenin bilmediği bir psikolojik sorunla boğuşan Emre ve Emre'yi tanıdıkça ona karşı anlayamadığı bir şekilde merhamet duymaya başlayan Elif, gerçek bir aile olabilecek miydi? Emre tekrar delirmeseydi; belki...

Eren ve İrem'in hırçın aşkı.... Elma'nın da sevmek zorunda olduğu bir aşk. Eren'in değişiyle; "Gönül bu, ya ota konar ya sana..."

Derin, Batı'nın hayatına girdiğinde, eteğinde bir sürü çelişki getirmişti. Batı, gökyüzünün kızgın tanrısı iken, Derin yeryüzünün sakin tanrıçasıydı. Buluştukları da tek bir yer vardı ; Aşk tapınağı. Dışarıdan birbirine zıt gözükse de kadın ve adam, aslında onlar bir paradoksun tanrı ve tanrıçasıydı. ∞ Aşk Paradoksu ∞ "Benim seninle ilgili çok anım var, Batı. 3 yıl boyunca yaşanan, dopdolu anılarım var. Zihnime düştüğünde beni sinirlendiren bazende aynı sahneleri tekrar tekrar yaşamak istediğim anılarım var." "Oysa ben sadece senin adını ve dudaklarını biliyorum, Derin." © Tüm Hakları Saklıdır.

Gece "Bu yara bende kanadıkça, affın yok yüreğimde" demişti. İhanetin ateşini içine düşüren sevdiği adama. Gece kaybettiği canın derdine düşmüş yaralı bir kadındı artık. Ona can veren iki kişinin birini toprağa diğeriniyse kalbine gömmüştü. Sinan "Biliyorum hakkım yok ama seni bırakmaya da gücüm yok"demişti sevdiği kadına. Güzel giden hayatlarını kendi hatası yüzünden mahfetmişti. Sinan toprağa koyduğu canıyla beraber ona hayat veren karısını da kaybetmek üzereydi. Hayatını geri alabilmesi mümkün müydü ?

"Kimseye güvenim kalmadı benim." dedi kuru bir sesle. "Yanından gitmem için mi söylüyorsun bunu bana?" Sesimi onunki kadar ifadesiz tutmaya çalışmıştım ancak boğazıma oturan yumru buna engel olmuştu. "Yanımda kalman için söylüyorum." diye itiraf ettiğinde sesi acı çekiyormuş gibi çıktı. Yıkılmaz Doğu Keskin'i ilk defa yıkılırken görüyordum.