Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

Sevişmek sevmekten gelirmiş sabah uyandığınızda boş olan yan daireye taşınan bir adam. ASAF KOREL , o bir insandan da fazlasıydı! Gözlerim gözleri ile buluştuğunda adeta dünya yerle bir oluyor bedenlerimiz ateş küpü gibi yanmaya başlıyordu. O imkanısız değildi , Sadece imkanlarımı gerçekleştiremediğim bir kaybımdı. 12 Yaşında yazdım 5 yıl sonra düzenleme kararı aldığım için kitabın yarısını düzenledim. Bir diğer yarısını ise sildim şimdi yepyeni bir Asaf Korel ile sizlerleyim minik patateslerim ❤🌹 gençkızedebiyatı #2

Karısının ölmesiyle tüm dengeleri değişen ve kızının öğretmeniyle yeniden aşkı tadan bir baba ile aşkı hiç ummadığı bir adamda bulan bir öğretmenin öyküsü... Not: Mafya kitabı değildir. Yetişkin okurlar için uygundur. Yetişkin içerikli sahneler içerir. Ön yargılarınızı bir kenara bırakın ve hikayenin ilk bölümlerine göre hüküm vermeyin! Bu kurguda geçen kişiler, olaylar ve kurumlar tamamen hayal ürünüdür. Başlama Tarihi: 16.06.19

Sevgi acıtır, öp yaralarımdan belki sana da bulaşır.

+18 sahneler mevcuttur. "İsmin ile hitap etmemem seni diğerlerinden çok farklı konuma getiriyor." Koltukta iyice yayıldığında beni de kolumdan çekerek tek dizinin üstüne oturtmuştu. Bundan sonra ne kadar cesur davranabilirdim ki ? Belimi kavrayan kolu gayet rahat hareketler ile bedenim üzerinde gezinmeye başlamıştı. "Hiç yanmadan sönmek bu olmak gerek senin için" sert çıkan ses tonu gittikçe hoşuma gitmeye başlarken utançtan dolayı sadece gözlerinin en derinlerine bakmak ile yetinmiş , dudaklarımızın arasında milim fark kalana kadar ona yaklaşmıştım. "Siz yanmaktan ne anlarsınız ki?" Gittikçe koyulaşan gözleri önce dudaklarıma kaymış sonrasında gözlerim ile kesişmişti. Sanırım benim bu kadar cesur davranacağımı tahmin edememişti. "Yanmak istiyorum senin ateşinde papatya bana yapabileceklerini göster!" Koltukta geriye doğru yaslanırken beklenti dolu bakışlar ile bana bakmıştı. Ne yapacağımı çok merak ediyor gibiydi! Aslına bakılırsa ne yapacağımı bende çok merak ediyordum. Bir kaç saniye boyunca gözgöze bakışmış ardından kafamı iki yana sallayarak ayağa kalkmıştım. "Kül olduğumu görmeni isteyeceğini sanıyordum." Küllerimin tekrardan alevlenmesi normal miydi ? Her gördüğümde nefesimi kesecekmiş gibi gelen sözleri fazlasıyla beni kendine çekerken onun evli olması ile kendimi durdurmaya çalışıyordum. Buna daha fazla ne kadar tahammül edebilirdim bilmiyordum! Canımı yakan parmakları bu sefer şevkatle dokunuyor ittirdiği duvara sırtımı dayayarak sıcak nefesini boynuma üflüyordu. "Artık benim olmanın zamanı gelmedi mi minik papatya" SADİSTPATRONUM ismini