Archer Hale wrócił i dostrzega ogrom zniszczeń, jakie wyrządził podczas swojej nieobecności. Reed DiLaurentis nie jest już tą samą dziewczyną, którą zostawił dwa lata temu i chociaż ta, przyjęła go z otwartymi ramionami, bagaż jej doświadczeń, przygniata ją od środka. Ekipa Kingsów jeszcze nigdy nie była tak rozbita jak teraz. Każdy z nich zmaga się ze swoją przeszłością, jednocześnie starając się skupić na teraźniejszości. Nowa rzeczywistość jest znacznie trudniejsza i bardziej skomplikowana, niż mogłoby się wydawać a piętrzące się problemy, wcale nie polepszają sytuacji. Pojawiają się nowe fakty, tajemnice a także niebezpieczeństwa a los sprawi, że trzeba będzie zadać sobie jedno, podstawowe pytanie. Czy chcę cię zranić? Okładkę wykonała cudowna: @supersadworld

KSIĄŻKA ZOSTANIE WYDANA - dostępnych jest tylko kilka rozdziałów Ta dziewczyna. Ten chłopak. Nie ten czas... Dwoje licealistów z małego miasteczka nieopodal Londynu: Josephine, wzorowa dziewczyna z tak zwanego dobrego domu, oraz Chase, chłopak, o którym można powiedzieć wiele, ale nie to, że jest ideałem. Dom rodzinny Chase'a też trudno byłoby nazwać dobrym ― jego matka od zawsze więcej uwagi poświęcała narkotykom i alkoholowi niż synowi. Josephine za chwilę wyjedzie na studia do Bostonu, by tam spełniać oczekiwania rodziny ― musi przecież być perfekcyjna. Chase... cóż, po prostu postara się nie wkroczyć na drogę, jaką od lat podąża jego matka. Z pozoru tej dwójki nastolatków nie łączy nic poza miejscem zamieszkania i szkołą. A jednak mają ze sobą coś wspólnego. Oboje, każde na swój sposób, próbują sobie radzić z samotnością. Chowają się za maską obojętności, ukrywają przed światem swoje prawdziwe, wrażliwe oblicza. Trafiają na siebie przypadkiem, a rozwój wydarzeń sprawia, że powoli odkrywają się przed sobą nawzajem, może nawet bardziej, niż by sobie życzyli. Czy to w ogóle ma sens, skoro Josie za moment zniknie ze świata Chase'a? Opis pochodzi od wydawcy

III część Trylogii Royal

Pamiętam jak się zaczęło. Pamiętam przez kogo. Pamiętam jak było kiedyś. Pamiętam wszystko w szarych kolorach. Wszystko powraca jak wyświetlony na dużym ekranie czarno-biały film z mojego życia. Wszystko to przeżywam po raz setny. Ludzie gówno wiedzą o ludziach takich jak ja. Ludzie gówno wiedzą o problemach. Jestem najgorszą osobą na świecie. A wszystko przez to, że chciałam być "fajna". A stałam się nic nie wartym gównem. * Dla osób o twardej psychice. ** Mogą pojawiać się przekleństwa.

Moja historia pobytu w szpitalu psychiatrycznym w Józefowie. W książce znajdziesz zasady szpitala, opis wyglądu oddziału i szczegółowo zapisaną historie z niego. "Oparłam się na barierce patrząc w dół. „Po co mam żyć. Nie ma sensu żyć bez niego. Zbyt go kocham. Nie chce tu być, nie chce żyć." myślałam. Stanęłam na pierwszym szczeblu barierki , potem na kolejnym i kolejnym aż znalazłam się po drugiej stronie. Wisiałam tak dobre pięć minut nad przepaścią śmierci i kiedy już miałam robić krok...."