İstanbul... bir genç kızın hayatını değiştiren şehir. Her şey o metrobüs ile başladı... Bazen seçim yapmak gerçekten her şeyden daha zor olabilir. Ve istemediğin halde hayatını değiştirirsin...

Bir erkek... Hayatın sadece eğlenceden ibaret olduğunu sanan.. Ve bir deniz perisi... Bir sebeple dünyaya gelen.. Ve bir aşk... İmkansıza çare bulmaya çalışan..

Adel, hayatın yükünü taşıyamadığına karar verdiği bir günde, kendini bir uçurumun ucunda geride kalan her anısıyla vedalaşırken buldu. Gözleri daha fazla gözyaşlarını taşıyamazken kollarını iki yana açtı. Bir adım ilerledi ve rüzgâr saçlarını savurdu. Her şeyin bittiğini düşündü. Ona karşı sevgisini hiç gösterememiş annesinin tavırlarının, babasının yabancılığının, her gece başını yastığa yalnız koyuşlarının, soğuk odasının o kasvetli havasının... Her şeyin. Rüzgâr tekrar bedenine saldırırken bu sefer savrulan tek şey saçları olmadı, dengesini kaybederken kendini boşluğa bıraktı... Ve tam son anda beline dolanan ellerinin sahibiyle hayatı hiç olmadığı kadar değişti. O adam, ölüme meyilli bir kızı onu yaşatacak kadar çok sevdi. Yıkık bir ailenin, prenses ve kurbağa masalının, her an varlığını sonlandırmak isteyen bir kadınla onun için her şeyi göze alabilecek adamın gri hayatlarının deniz kokan hikâyesi... "Genelde küçük adımlar atan kadınımın bana koşarak gelmelerini sevdim ben." Bu kitap Epsilon Yayınevi ile 2016 yılında raflarda yerini aldı.

"Sen annemin istediği gelinin tam zıttısın. Boyama tahtası bir yüzün, sarı olan boyalı saçların, beyaz bir tenin, çılgın ve kıpır kıpır bir kişiliğin var...Ha birde bakire değilsen tam da annemin istemediği gelin tipine uyacaksın. Bakire değilsin değil mi?"

Onu 5 yaşımdan beri tanıyordum. Birbirimizi gördüğümüz ilk andan beri kavga ediyorduk. Sanki her kavgamız da daha da bağlanıyorduk. Birbirimize her laf sokuşumuz bizi daha da yakınlaştırıyordu. Birbirimize ettiğimiz hakaretler sanki aslında söylemek isteyipte söyleyemediğimiz hisleri barındırıyordu. Yada sadece bana öyle geliyordu. Yaptığı öküzlükler bana değer vermediğini gösterirken yaptığı iyilikler bana değer verdiğini gösteriyordu. Ne yapmaya çalışıyordu? Peki ben ne yapıyordum? Ona değer veriyormuydum?

İnsanlık genlerde oluşan önlenemez bir mutasyon nedeniyle dört ülkeye ve dört kategoriye ayrılmıştır: Aquarium Firex Aura Earth Genlerdeki mutasyon insanların saç renklerini de etkilemiş ve her türün sembolü olmuştur. Fakat bu dört dünya devletinin bilmediği şey yeni bir türün, belki de eski insanoğlunun yeniden oluşmaya başladığıdır. Ailesi ile süper teknolojik bir sığınakta yaşayan ve bir su insanı olan Christopher sonunda yaşadığı kapalı hapishaneden kurtulacağını öğrenmiştir. Savaşı kazanmışlardır. Copyright © 2014 - All Rights Reserved

Güclü , hırçın , asi Selin...Tek istedigi kendi dünyasinda ferah ve lüks icinde özgürce yasamak..Onu korumak,değiştirmek isteyen ve bu uğurda bir oyun oynayan büyükbaba...Oyun ise yakisikli korumamiz.. Ozgur kizimiz korumaya alisabilecek mi? Yoksa aşik mi olacak? Yoksa nefret mi edecek? Her ikisi de olmasin :)...

Hani bazı hikayeler vardır mutlu başlayıp zamanla mutsuz bir sonu olan. Bu hikaye onlardan biraz daha farklıydı. Mutsuz bir başlangıcı vardı. Zaten en fazla bir yıl yaşayabileceğini öğrenen bir insan ne kadar mutlu olabilirdi ki? İlk başta ne hissederdi? Bir yıla neler sığabilirdi? Dünyayı dolaşabilir miydiniz? Yeni arkadaşlıklar kurabilir miydiniz? En önemlisi aşık olabilir miydiniz? Tüm bunların cevabı belki de evetti. Ama tüm bunları bir hastane odasındayken yapmak imkansızdı. O zaman uzaklara gidilmeliydi belki. Her saat, her dakika, her saniyenin değeri bilinmeliydi. Sevdiklerinizi de düşünmek gerekiyordu, sizi sevenleri. Tüm bu acıları yaşadığınız yetmiyormuş gibi değer verdiklerinizi de üzmek bencillik olmaz mıydı? Sizin her gün yavaş yavaş yok olduğunuzu görmek onları da yok etmez miydi? Onların hayatından her şey başlamadan önce çıkmak gerekiyordu. Uzakta olan sevdikleriniz gibi olmalıydınız. Onları görmeseniz de, konuşmasanız da nefes aldığını bilmeniz yeterdi size. Bu da onun gibi bir şey olmalıydı. Sizi her zaman uzakta ve mutlu olarak hatırlamalıydılar. Ama bu bir sene içerisinde hayatın ne göstereceği hiç belli olmazdı. Karanlık her an beyaza dönüşebilirdi. O kısacık hayat yüzyıllara bedel olabilirdi. Her şeyi acıyı, sevinci, arkadaşlığı, aşkı doruklarında yaşayabilirdiniz. Dediğim gibi bu hikaye farklıydı. Başlangıcı belliydi ama sonunu kimse tahmin edemezdi.

İSTANBUL'UN KÜÇÜK BİR SEMTİNDE OTURAN 23 YAŞINDAKİ ANNESİZ BABASIZ BİR KIZ BİR GÜN ONU İSTEMEYE GELİRLER VE HAYATI BİRANDA DEĞİŞE VERİR ONU NE GİBİ ZORLUKLAR BEKLEMEKTEDİR ACABA HEP BİRLİKTE ÖĞRENELİM 30.09.18 psikopat bölümünde 82. 30.09 18. Katil bölümünde 80.

"Ben uzun zamandır hiçbir şeyden emin olamıyorum. Bir sabah kalkıyorum, yaşamak istemediğimi düşünüyorum. Hayatta kaybettiklerin kazandıklarından fazlaysa yaşamanın ne anlamı var ki? En son ne zaman bir şeyi kazandığımı, en son ne zaman mutlu olduğumu hatırlamaya çalıştığım anda da..." derken gözlerim yine dolmuştu. "... cevap hep sen oluyorsun,'' dedim ve gülümsemeye çalıştım. Yanaklarımın üstünden süzülen gözyaşlarımı hissedince silmek için elimi kaldırdım. Tam yanağıma götürecekken Demir benden önce davrandı ve başparmağını yanağımda ve gözümün altında gezdirerek gözyaşlarımı sildi. Avucunu açtı ve başımı onun avucuna yaslamama izin verdi. Bu kitap KARANLIK LİSE serisinin ikinci kitabıdır.Önce ilk kitabı okumanız tavsiye edilir. Karanlık Lise serisi Epsilon Yayınevi ile tüm kitapçılarda! Karanlık Lise ve Karanlık Lise 2'yi tüm kitabevlerinden ve internetten satın alabilirsiniz. Bu yolda hiçbir zaman desteğini çekmeyen, daima yanımda olan Gölge Ailesi'ne çok teşekkür ediyorum. Sizler benim ikinci ailemsiniz. Sizleri çok seviyorum. Twitter: @alyaoztanyel Facebook: Karanlık Lise sayfası, Alya Öztanyel sayfası