•TAMAMLANDI• Bilinmeyen: Bu kadar kötü olmak zorunda mısın? Bilinmeyen: Gerçekten cevap bekleyerek soruyorum neden böylesin? Bilinmeyen: Neden hiç insanları anlamaya çalışmıyorsun? Bilinmeyen: Neden herkesi kendinden uzaklaştırmaya çalışıyorsun. Bilinmeyen: Neden kimseyi umursamıyormuş gibi davranmak zorundasın ama biliyorum ki sen umursuyorsun. Bilinmeyen: En çok da beni..

Anonim: Acıyor anlamıyor musun? Anonim: Bu kadar yakın olduğun biriyle bir anda bütün bağlarını koparmak acıtıyor. Anonim: Hem de çok yakıyor canımı Anonim: Artık yüzüme bakmıyorsun Anonim: Yanlışlıkla göz göze gelince içindeki nefreti gösteriyorsun Demir 0553**: Ben Demir değilim 0553**: Galiba yanlış oldu 🤍🤍🤍

-Tamamlandı- Bilinmeyen Numara: Buna inanmıyorum Bilinmeyen Numara: Aşkı hissedemeyen biri nefretide hissedemez Bilinmeyen Numara: Sen, etrafını nefretle izleyen sen. Bilinmeyen Numara: Nefretten haberdar olup diğer tüm güzel duygulardan nasıl bihaber olabilirsin? Bilinmeyen Numara: Buna inanmıyorum Bilinmeyen Numara: Son bir şey daha Bilinmeyen Numara: Bana nefretin ne olduğunu öğrettiğin için sana teşekkür ederim Bilinmeyen Numara: Senden nefret ediyorum Kuzey Alacalı Bilinmeyen Numara: Esenlikler dilerim

Öncelikle şu konuda bir anlaşalım. Normal değilim, o da öyle.

''Birlikte belanın içine batabileceğimiz kadar battık. Ve şimdi, seni bırakmayacağım... Benimle misin?'' --- Zeynep, kendini yeni okuluna başladığı ilk gün bir felaketin ortasında buldu. Okulu, salgın bir hastalık nedeniyle karantina altına alındı. Karantinanın akşamında ise kendini okulun karanlık koridorlarında bir kız öğrencinin cesedinin başında buldu. Üstelik yalnız değil, onlar da yanında... Mahşerin üç atlısı. Bu, sadece bedenleri değil ruhları da karantinaya alınan dört kişinin hikayesi. Bu onların özgürlüklerine ulaşmak için yaşadıkları esaretin hikayesi. Bu, birbirlerinin her şeyi haline gelen, birbirlerine gökyüzündeki son yıldız yanıp kül oluncaya kadar birlikte olacaklarına söz veren dört arkadaşın hikayesi. Bu mahşerin dört atlısının hikayesi. Şimdi, bizimle misiniz? "Bizim bedenlerimizi karantinaya almadılar. Ruhlarımızı karantinaya aldılar. Bizim ruhlarımız tanıştığımızdan beri karantina altında. Ne çıkabiliyoruz bu karantinadan, ne de birbirimizden ayrılabiliyoruz. Ruhlarımızı birlikte bir karantina altına aldılar, ve bizim bundan sonraki tek savaşımız bu karantinadan kurtulmak. Kurtulduğumuzda bile birlikte olacağız, ama özgür olacağız. Savaş bitti, ve biz sağ kaldık. Savaş bitti, ve biz hala ayaktayız."

Sıkılırsan güneşten, gece oluruz erkenden.. Hiç duymadığınız bir aşk hikayesi mi? Hep istediğimiz? Ama sadece aşk yok. Gece ve Emir'in aşkına engel olan şeyler de var. Emir'in katil olması gibi. Duyması bile zor gelirken onlar bunu yaşıyor. Klasik basit aşk hikayelerinden değil bu. Her şeyi içine alan bir kitap. Hayat bu engel hep olur. Aşk hep olmaz. Okuyun ve sizde bize katılın. Neyi çok istediysek, olmamaya yemin etmiş sanki. Ben sana ışık olurum.