*Wattys2021 Romantizm Kazananı* Çağlar 27 yaşında, sorumluluk almayı sevmeyen bir adamdı. Abisi ve yengesinin ölümünün ardından hem yetim hem de öksüz kalmış yeğeni Bade'nin bakımını üstlenirken artık eskisi gibi olamayacağını biliyordu. Başka hiçbir akrabası olmayan ikili bu koca dünyada yalnız kalmıştı. Eylül, en yakın arkadaşının ölümüyle sarsılırken Bade'nin sorumluluğunu Çağlar'ın almasıyla onları yeni bir serüvenin beklediğini anlamıştı. Ona emanet edilen Bade'yi amcasıyla baş başa bırakmak istemediği için soluğu Çağlar'ın kapısında aldı. Bütün günleri bebek kusmuğu ve kakası temizleyip, Bade'nin karnını doyurmakla geçen Çağlar, kesinlikle kaçık olarak nitelendirdiği Eylül'ün yardımını istemiyordu. Şimdi ne olacaktı? Eylül minik bebeği bırakıp gidemezdi. Bu hayattaki tek akrabası ise amcasıydı. Bade için hiç haz etmedikleri halde yan yana durabilir, onu büyütürken kavga etmekten vazgeçebilirler miydi? Daha da kötüsü, her fırsatta birbirlerinin ayağını kaydırmak için bekledikleri günleri arayacakları şekilde hisleri değişirse ne olacaktı? 🐣 ~25.08.20~ Kapak Tasarımı: @bsudeee 💜

Bir ağaç dalından düşen yapraklardan sonra soğuk bir don yaşasa da yeniden dallarıdan yeşerip tertemiz çiçek açmayı ve canlı yapraklarla eskisi gibi güzel görünmeyi başardı... Bu hikâyede hayata dair öğreneceğimiz birçok tecrübe ile umuda koşan güçlü duygularımızın var olduğunu birkez daha göreceğiz. Aleyna anne va babasını kaybettikten sonra hayata kardeşi Belya ile tutunmuştu. Çok geçmeden kardeşi Belya'yı abisi yüzünden kaybeder. Aleyna o günden sonra kendine bir söz verir ve o sözle yeni bir dünyası başlar. Bu sözün intikam olabileceğini söylediğinizi duyar gibiyim? Aleyna'nın annesi ile babasının katili sizce kim olabilir? Aleyna'nın mücadelesinde nelerle karşılaşıcaz? Hayatın bize sunduğu her sürprizin bir iyi birde kötü yanı vardır. Bizler kötü yanı olan hayatta Aleyna'nın mücadelesini birlikte göreceğiz. Soruların cevabını okumakla başlayabilirsiniz değerli okurlarım. Keyifli okumalar dilerim😊🌺

Koca sema, diz çöktü gözlerine. Ay bembeyaz parlak tenin yanında soluk kaldı, yıldızlar gökyüzü kadar karanlık olan saçlara meydan okudu. Bulutlar ağladı, yağmur selam verdi kanlı ellere. Kalplere sis çöktü, güller boyun büktü üzerinden çıkmayan kan kokusuna. Ve dinledi toprak sözlerini. "Saçların kadar uzun ve güzel olsun ömrün Küçük Yalancı." Dedi adam, ama kesti kadının saçlarını kendi elleriyle, kıydı sevdiğinin ömrüne. "Hiçbir yere gitmeyeceğim sevgilim..." Dedi kadın, ama tutmadı sözünü, kıydı sevdiğinin aşkına. Sevdiği kadınları bir bir kaybeden acımasız katil, Akın Korel. Sevgiden yoksun kurak bir kalp ve o kalpte açan beyaz bir papatya. Kendi döktüğü göz yaşlarıyla büyüdü, getirdi baharı. Kimse fark etmedi onu. Güllere ulaşılmak isteyenlerce ezildi, yine döktü göz yaşlarını. Adam fark etti solan papatyayı, aldı ellerine. Ama öldü beyaz papatya. Muhteşem bir koku sardı etrafı. Ölü bir çiçek hiç böyle güzel kokar mıydı? Yaşadığını sandı, sevindi adam. Ama bilmiyordu papatyaların ölünce koktuğunu. Öğrendiğinde ise artık çok geçti...

:> Hikayenin gidişatına göre sonradan açıklama ekleyeceğim

"Böyle olacağını hiç tahmin etmemiştim." "Neyin olacağını?" "Zoraki evlilikten sonra sana aşık olacağımı." Hikâyemi kopyalayan ve ya farklı ad olup da aynısını yazarsa en fazla hukuki yollara başvurabilirim. Yayın Tarihi: 18/07/2015