Dedikuar magjise se jetes time ...Nje rrefim mbi dashurine . Cfare do te ndodhe kur shfaqet dikush me nje bote si te sajen qe do ta beje te besoj se nuk eshte fundi thjeshte nje fillim i ri . A ekzistojne fundet e lumtura apo jane vetm iluzjone te botes njerzore ne munges te nje lumturie te perjeteshme? start:28.01.2019 the end :

This story is written by TinaX2. The ideas, writing style, the story itself belongs to her and her only. I was given premission by the author herself to translate the book, and I am doing just that. Vdekja ndahet në dy grupe; një grua që tymos dhe një burrë që qan. Kjo ishte një fjali qe Andrea Bruk e besonte gjithnjë. Ajo gjithashtu besonte se në jetën e të gjithëve ka një moment të vetëm që mund të të ndryshojë jetën rrënjësisht. Për Rean, ai moment ndodhi teksa ishte ulur në kafen e kolegjit të saj dhe sytë iu ndalën tek një djalë, që çuditerisht, kishte porositur dy filxhanë kafe, pavarësisht se askush nuk erdhi per t'u ulur me të. Teksa vështronte tek djali flokë zi, Rea nuk e kishte idenë se një mister tejet i tmerrshëm ishte varrosur brenda tij; sekrete që mund të vrasin. Por, më shumë se kaq, u bë vesi i Reas ta vështronte djalin flokzi nga një qoshe çdo ditë teksa ai porosiste dy filxhan kafeje, pinte njërën, dhe tjetrën e linte të paprekur. Libri 1 nga S E R I A Qëndro larg meje Kapitulli 1- Shtator 16, 2018 Kapitulli 53 - Qershor 21, 2019

Dy telefona... Mijera telefonata... Nje numer i parregjistruar... Dhe asnjehere sinqerisht "te dua"... ~~~ (eshte shkruar kur kam qen ne klase te tete-nente, por gjithsesi give it a try if u have nothing more interesting to do)

""Shiu kishte qe ne mengjes qe s'kishte pushuar. Binte qete, i imet, i lehte, sikur kishte frike te prekte token. Ishte veshur me te zeza dhe qendronte perballe dy varreve boshe, qe se shpejti do te ishin shtepia e perjetshme e tyre, e njerezve qe e kishin lindur, por qe fati i largoi mizorisht larg saj. "" Ky liber esht i shkruajtur nga po e njejta autore qe ka shkruajtur edhe "Kur Engjelli dhe Djalli Dashurohen" Ashtu si dhe libri i par, edhe ky liber po publikohet ne wattpad me lejen e autores... Autorja preferon te mbetet anonim, thjesht kerkoi te perdori psoudenimin "Luna" ... Shpresoj qe edhe ky liber tju pelqej po aq shum sa ai i paru :)

Cdo gje ka nje fund. Por le t'ja nisim nga fillimi. Briana, nje vajze e re, me nje karakter shume te forte. E mbyllur ne vete, me shume pak miq rreth saj. Asaj i pelqejne shume librat, historite. Te vetmet qe e shkepusin nga bota. Jeton ne nje familje modeste, me nenen dhe babain e saj. Nuk beson ne dashuri me shikim te pare. Por nje mbremje vere, ne nje feste, Briana do takohet me princin e saj. Djalin e embel e te kujdesshem. Uilli do jete miku per te cilin ajo kishte shume nevoje. Aventura te lumtura mes atyre dyve, dhe çdo gje tjeter e bukur. Por . . . Çfare do ndodhe kur gjerat marrin teposhtezen? Çfare do behet kur Briana te kuptoje diqka te hidhur ne lidhje me jeten e saj? Sa te forte mund te jemi ne, kundrejt jetes mizore?

Jeta ime eshte vuajte e ,tash dikush tjeter me ka ne dore . Pse eshte jeta kaq e cuditshme ,te ben te qash ,te qeshesh ,dhe te ben te urresh veten .

My first book.. (Short Story) Started at 26 /12/2018 Finished at 5/1/2019 * Naomi: O qorr nuk sheh nga syte... X: Me falni zonjushe ishit ju ajo qe hypet me vrull dhe u pengove tek shkallet dhe po mos te kisha qelluar une do kishe thyer qafen... Noa: Dhe ca pret ti tani te falenderoj... X: Epo pse joo. Hera e pare qe rastisem me nje vajze si ti... Noa: Pse ore cfare paskam une sipas teje... X: Je si e lajthitur...Ishalla sme del me para... * Nuk lejohet kopjimi pa te drejten e autores...

E perfunduar✔

Nje police ,qe ben cdo gje per punen e saj ,ajo ka detyre te mbroj shtetin e saj nga Mafia ,te arrrstoj njerizt e keq ,por nje dite ajo do dashurohet me dike dhe do jete mes punes dhe Njeriut qe dashuron ?

"Shiko une jam mesuar te nderroj fisheket e nje pistolete per 3 sekonda ne erresire te plote perpara se te me iki koka,te nderroj nje vajze eshte me lehte,nuk po them qe pash po as nuk po e mohoj" tha qete-qete duke vene buzen ne gaz dhe ne mendjen e tij kapluan pikerisht ato pamje. Hodhi veshtrimin nga ajo dhe nga trupi I saj,smundesh ta frenonte veten nga veshtrimi I saj dhe I pelqeu sesi inati e pushtoi,dukej si nje koala. "Ca mutin bere ti? Pall*sh muti" I berrtit ajo duke mbeshtjell veten me duar nga syte e tj te mprehte. Spo I besohej qe ai pervec te gjithave qenka dhe nje manjak. Sdinte cte mendonte ne ato caste,kishte aq shume gjera saqe nuk ishte e sigurte ke ti verviste ne surrat "Hey qetesoh..."por ajo filloi te berrtiste me te madhe,mbushi grushtet me rere sikur te ishte nje femije por e pesoi vete,era ishte ne drejtim te kundert me te dhe asaj ju fut rera ne sy. "Oh cfare dreqin!!!" dhe po ferkonte syte fort saqe ato filluan te nxirrnin lot. Nuk e mendoi fare qe era ishte ne drejtim te kundert,ishte mbushur me inat "Si munde ta beje? Kush te dha te drejte?" po fillonte te uleriste ajo akoma duke u perpjekur te nxirrte ate rere te mallkuar. Ishte ngopur aq shume me rere sot saqe sdonte ta shikonte as edhe per nja dy vjet te tjera. "E cfare bera une ti i kerkove vete te gjitha?" I tha me nje ton te pafajshem ai qe e beri ate tja shkulte koken nga trugu dhe ta kontrollonte nese kishte nje tru apo jo "Ca dreqin do te thuash me kete?" e pyeti dhe tani po arrinte paksa te shikonte,e pa ate nenqeshjen qe beri dhe I erdhi inat me veten qe skishte bere nje kurs karateje qe tja zhdepte bythen e tij te palestruar. "E para e punes nuk me njoftove qe sdo vije sot ne shkolle "filloi numerimin ai por ajo e nderpreu dhe e thumboi me ironi "E pse duhet te te njoftoja ty,kush je ti ta mar vesh,pastaj un as qe e kam numrin tend po dhe po ta kisha sdo ta merrja mundimin fare..."