"Hayat" bu kelimenin bizi bir yerden başka bir yere savurması çok ilginç değil mi? Peki ya dostlarımız?! Onlarıda hiç sorgulamıyoruz.Tam güveniyorsun bir kişiye " işte bu benim gerçek dostum. Doğru kişiyi buldum " diyorsun arkandan bıçaklıyor seni.Böyle bir olay yaşamayan var mı aranızda? Arkadaşı tarafından yüzüstü bırakılmamış , kalbi kırılmamış. "Anne" ne kadar asil bir kelime değil mi? Karnında bir can taşımak. Allah biz kadınları bu şekilde ödüllendirmiş.Her bebek annesine hediyedir aslında.Oysaki bazıları bu hediyenin farkında değil.Belkide hiç olmayacak. Peki size bir soru soracağım sizce bir bebeği alıp büyüten de anne midir? Bu hikaye Büşra'nın hikayesi