İşte oradaydı... Muhtaç olduğum kadın korkuyla bana bakıyordu. Ona biraz daha dokunmazsam sanki ölecektim. Bu hastalıklı duygular beni resmen ele geçirmişti. Yavaş yavaş yanına yaklaştım ve tam önünde durup ona baktım. O kadar güzeldi ki... Bir papatya gibi kırılgan ve narindi. Bu eski evde bile ışıl ışıl parlıyordu. Şaşkın bir şekilde bana bakıyordu. O dolgun dudakları loş ışıkta bile âdeta bir güneş gibi parlıyordu. Ona baktıkça bedenimdeki yangın beni iyice sardı ve içimden geçenleri yakarırcasına söyledim: "Yakıyorsun, Zeynep! Alev alev, cayır cayır yakıyorsun!" & Kokusunda can bulduğum, sen benim uçurumum olacaksın... Yayınlanma tarihi: 17 Aralık 2017

"Çünkü gülüşün siyahın içindeki beyaz gibi... " Zeynep Karaca İnatçı, deli dolu, güzeller güzeli saf aşık... Emir Karadağ Gözü kara, acımasız, bir o kadar romantik bir kıro... Siyah ve beyazın muhteşem uyumu... İki deli aşık, İki manyak... Dolu dizgin, hırçın, tehlikeli bir o kadar eğlenceli bir aşk♥️

Dicle, yapraklarını teker teker düşüren sonbahar ağacı gibi sonunda yine kendisiyle başbaşa kalmıştı . Yalnızlığın kıyısında kaybolmuşken fark etmeden tutunduğu bir liman onun tek sığınağı olmuştu. Artık kaybedecek çok şeyi vardı. Onun en derin sırlarında can çekiştiğini görebiliyordu. Altan'ın canını acıtacak gerçeği öğrendiğinde hiçbir şey için geri dönüş yoktu. Önünde iki seçenek vardı; bir muma ateş olmak ya da yanan ateşe dokunmak... Kitabımı istismar öğesi içerdiğinden +18'e taşıdım. Cinsellik barındıran bir kitap değildir.

Ailen.. Arkadaşların.. Akrabaların.. Güvendiğin.. Sevdiğin.. Hatta tanıdığın herkesi gözümü kırpmadan öldürebilirim. Sırf yakınımda durman için çevrendeki herkesi senden alırım ve yapayalnız kalırsın. Tabi bir kişi seni asla yalnız bırakmaz! "O KİŞİDE BENİM" dedi kendisini göstererek. Terazinin bir tarafında sıradan bir hayat yaşayan, deli dolu, kendi halinde bir kız... Diğer tarafında sınırları zorlayan, acımasız, tuttuğunu koparan genç bir adam... İkisinin de ortak noktası çocuklukları. Aile sevgisi görmemiş ikilinin bir birini tamamlama çabası. Her ne kadar biri yıkıp dökse, diğeri yıkılıp dökülse de... Dengelerin şaştığı bir hikaye. Peki hangi taraf ağır basacak? Bir taraf yükselirken diğeri batacak... Temelleri tehditten oluşan bir hikaye ne kadar sağlam olabilir ki? Tabi araya aşk girmediyse... ADA SOYSAL ve SAVAŞ ULUSOY' un hikayesi Sonunu kim bilebilir ki? SİYAH MEŞALE

Elif kendine özgü masum sade bir kız. Ta ki Dağhan ile tanışana kadar... Aşkın bu kadar karmaşık acı ama bir o kadarda güzel olduğunu öğrenememişti. Elif Dağhan'ın buzdan imparatorluğunu aşkıyla yıkabilecek mi ? Ya da onun buz dağına kapılıp sonsuza kadar esiri olarak mı kalacak ? Acımasız bir aşk... Tutku... Acımasız bir erkek... Size acı verirken sizi nasıl sevebilir? ... " Asla seni sevmeyeceğim Elif, sevemeyeceğim...Ama sen benimsin... Ben bitti diyene kadar... Dokuz Yayınları ile 2022 raflarda yerini alacak. "Ben Elif... Sıradan ve bir o kadar masumane hayatımı sürdürürken, beni bulutların sonsuzluğuna sürükleyen ve daha önce hiç tatmadığım bir rüzgârla tanıştım: Aşk... İliklerime kadar üşüyeceğimi bilerek benliğimi buzdan bir kalbe teslim ettim. Ben Dağhan... Buzdan imparatorluğumda kendi karanlığıma gömülmüşken avucuma bir ateş düştü: Tutku... Kalbimin buz tutmuş derinliğinde bir kardelen filizlendi. Acımasız bir aşk, bu aşka teslim olmuş bir kadın ve sevgiden yoksun bir adamın hikâyesi... " "Keskin kayalıklarını, uçurumlarını, hırçın dalgalarını küçücük bir pencereden görüp iliklerine kadar üşümüş olsa da Elif'in ayakları geri adım atmıyordu. Daha fazlasını istiyordu. Dağhan'ın buzdan kalbi, avuçlarında alev alsın istiyordu."

Teninin kokusunu hissedecek kadar yakınında olsada, uzanıp dokunamazsın korkarsın yanmaktan. O ateşten kor gibi bakar gözlerine, kalbin bağlanır,dilin susar da, "Seni seviyorum" diyemezsin.

Duyuyor musun? Sallamayı bıraktığın beşikte ağlıyor ölüm. (Bölüm sayısı sizi korkutmasın, iki seri (1 ve 3) aynı hikâyede yayınlanıyor.) 1. Seri Ölümün Elçisi 3. Seri Azrail'in Gölgesi bu serinin içinde yayınlanmaya devam ediyor. Cennetten cehenneme kovulan bir melek ve ona aşık olmak üzere olan bir zebani. Ölüm emri verilen bir masumiyet ve onu ilk kez gören ölüm meleğinin emre ihaneti. ''Öyle bir Kara ki; Siyaha İhanet! Söylesene, sen kötülüğün hangi tonusun?'' O, geçmişinin tuttuğu bir kiralık katildi. Ve geçmişi; 'Hesabını sor.' diyordu. 'Canının yanması dininceye kadar, hepsinin canını al!' Yağız Kara, beklediği yılların acısını almaya geliyordu. Ama habersizdi, onu bekleyen tüm planını değiştirecek biriydi. İçinizi ürpertecek kadar gizemli olan bu adam, tek bir amaç güdüyordu. Hayatının tek bir amacı vardı ve bu amaç birçok kişiye mezar olacaktı. Dar bir sokakta buluşan o gözler, onun kalbini yerinden oynatacak kadar, daha önce hiç hissetmediği kadar sıcak gelmişti ona. Kendinden bir haber olan o genç kızın karşısında beklediği dakikalar ona asırlık gelmiş, çok kısa bir süre içinde olsa hissetmişti; o çok özlediği ılık esintiyi. Kalbine değen bu ılık esinti kızın bindiği o mavi araçla buzdan kazıklara dönmüş, kalbine saplanmıştı. Ve genç adam uzun bir zamandan sonra ilk defa hissettiği bu sıcaklığı unutmayacaktı, kalbine saplanan ılık rüzgarın buzları eriyerek kalbine akacaktı. Ve o benimsediği soğuğu yaşarken, kalbi yanacaktı. ''Cehennemime hoş geldin, çocuk.'' İlk yayınlanma tarihi: 24 Mart 2015 © Tüm Hakları Saklıdır. Kopyalanıp, üzerinde başka bir işlem yapılamaz.

Uyku..... Derin saatler günler alan derin bir uyku. Size ne kazandırır. Bana aşkı kazandırdı. Korku damarlarımda cirit atarken aşk kalbimi ve her hücremi ele geçirdi. Uykunun derin kollarında bulduğum adamanin gerçekleriyle başa çıkabilir miydim? Peki ya bu adam bir insan değilse. Venüs'ün yakıcı güneşinin altinda ki bronz tenini ac gözlerime Karanlık gözlerini gözlerime Ve en sonunda dolgun dudaklarını dudaklarımda bulduğum da Karşı konulamaz geri donulemez vazgeçilemez bir şekilde bu adamin tutsağı olmuştum. NOT: tum hakları tarafima aittir izinsiz kullanılması yasaktır.

Hayatim boyunca herkes bana deli dedi. Bir sey ne kadar sık dile getirilirse o olurmuş derler. Olur muydu? Olurdu biliyordum. Adim asel.... alkolik bir baba faise bir anne ozurlu bir kardeş ve yillarca turkiyede ki tum yetistirme yurtlarini gezen ben. Ve beş yasimdan beri deli etiketinin uzerime yapişmasina neden olan gölgem... Insan kndi golgesinden kaçabilir mi? Hele ki golgesi 1.90 boyunda esmer yakisikli guclu ve dunyali olmayan bir adamsa. Kacabilir mi Deneyip gormeye ne dersiniz....

Ben anastasia.... Bir deli rüzgarın pesinden suruklenen kuru bir yaprağım. Gözlerinin hakimiyetine girdigimde daha 5 yaşındaydım. Beraber büyümüştük... herkes abi kardeş olduğumuzu soyluyordu ama o asla benim abim olmadi. Hıc bir kan bağımin olmadigi biri nasil abim olabilirdi ki. Ben anastasia.... Ben masmavi bir rüzgarım.... BEN RÜZGAR.... onu ilk gördüğümde 7 yasındaydim ve gunden bu gune kadar cırpıniyordum ama okyanus mavisi gozlerinin vurgunundan kurtulamiyordum Kurtulmak da istemiyorum. O benim mavim O benim nasyam Ve herkesin soyledigı gibi kiz kardeşim. Ama asla onu kiz kardeşim olarak gormedim.. Ben ruzgar... Deli bir okyanusta cıprındıkca dibe batiyorum.