İskoçya'da umduğundan fazlasını buldu. Ece Alp, tarihin ve gizemin içinde yaşayan genç bir kızdır. Bu tutkusu onu İskoçya'ya kadar götürür ve aile yadigarı gizemli kolyesi sayesine atalarının izini sürer. Bundan sonraki yaşadıkları ise onu çıkmaza götürecek, sonunu kestiremediği bir ilişkinin içine sokacaktır. Ece, mantığının sesini dinleyip kaçacak mıdır yoksa kalbinin sesine teslim mi olacaktır? "Hikayenin içinde kaybolacaksınız..."

#1 - Tarihi Kurgu #1 - Romantic Mabelle, çocukluğunda babasından dinlediği macera dolu hikayelerin gerçek olmasını istemişti her zaman. O heyecanları yaşamak, o savaşlara girmek istemişti. Cesur ve dik başlıydı. Karşısına çıkabilecek tüm sorunların kolaylıkla üstesinden gelebileceğine emindi. Ta ki o karşılaşmaya kadar! Kendini güçsüz hissettiğinde, işte o zaman en büyük korku kaplamıştı içini. İnkâr etmesinin lüzûmu yoktu. Bir gün elbet bunu yaşayacağını biliyordu. Aşık olmak hayallerinden biriydi. Annesi ve babası gibi güzel bir aşk hikayesi olsun istiyordu. Fakat öncesinde böyle bir korku hissedeceğini hiç düşünmemişti. Hesaba katmadığı da bu olmuştu. Kaybetme korkusu... * * * Aşkın Huzuru Serisi 1 İlk Yayın Tarihi: 10.06.2015

Tüm ömrünü unvanına layık olmaya çalışarak geçirmiş , sevgiyi bir nebze olsun tatmamış bir Baron kendisini aldatan karısını canlı canlı mezara gömmüştü. Kalbi artık çorak bir toprak gibi kuru bir rüzgarla savruluyordu. "Jacop Frederick Galbaro" En zor zamanlarda bile yüzünde , gülümsemesini eksik etmeyen fakat acıları yüreğinde katmerleşen bir kadın. "Meredith Lawson" Hasta ağabeyine bakmak için çalışmaya başladığı bir kalede ,aşkın ve gururun ikilemi arasına sıkışacağını bilseydi yine de aynı kararı verir miydi? Daima gülen insanlara iyi bakın , onların gözleri mezar taşı gibidir.

HİKAYE TAMAMLANMIŞTIR -Sana gerçekten isteyerek dokunduğumu düşünmüyorsun değil mi herşey planımın bir parçasıydı. -Sen..sen beni kandırdın, benim sana karşı olan duygularımı kullandın, asla sana güvenmemeliydim. Stephen sinirli bir şekilde kahkaha savurarak, -Bu kadar saf olamazsın değil mi, yoksa öylemisin Sharon ? Senin bedeninde dokunduğum her bir nokta annemin intikamını almak için atılmış bir adımdı. Sharon onu bu kadar utandırdığı ve kendisini aşağılanmış hissetmesine neden olduğu için adamın gözlerinin içine sadece nefret hissederek baktı. -Senden nefret ediyorum, Stephen Brian Campbell. Senin karın olduğum günden nefret ediyorum.. -Düşüncelerini kendine sakla Sharon, çünkü hiç ilgimi çekmiyor. Stephen kızın gözlerinin içine bakarak devam etti. Canını acıtmak istiyordu, kendisi ne hissediyorsa kızın da aynı şeyleri yaşamasını ve hissetmesini istiyordu. -Yıllar önce baban amacına ulaşamadı ama ben onun yarım bıraktığını tamamladım. Sana sahip oldum Sharon, hem de senin rızanla.O zamanlar hamile olan anneme karşılık bugün sen. Şimdi sana ne olacağı umrumda değil, defol git bu evden ..

"Bırak beni!" diye hırladı Asya, nefesi hızlanırken. Adam, sıkıca kavradığı bedeni az da olsa gevşetip başını eğdi ve kokusunu içine çekti. Ormanın, toprak ve kan kokusunun arasından sıyrılıp gelen o baş döndürücü koku... Bir anlığına, çok kısa bir anlığına nefesi kesildi. Ama Asya, kalbindeki öfkenin kırık cam parçaları gibi ruhuna battığını hissettiğinde, büyü bozuldu. "Gidemezsin. Boşuna çırpınma." Adamın sesi, yorgun ama kesin bir kararlılıkla yankılandı. Kollarındaki kadının inadı, hayatında karşılaştığı en büyük savaşlardan daha zorluydu. O, demirden bir kılıç gibi eğilip bükülmeyi reddeden bir kadındı. Asya, gözlerinde şimşekler çakarak bağırdı. "Buradan gitmek zorundayım! Duydun mu? Ben buraya ait değilim!" Adam gözlerini kapattı. Birkaç saniye... Sanki öfkesini dizginlemeye çalışıyordu. Bu topraklarda bir kadının böyle bağırması? Bu, neredeyse imkansızdı. Ama işte buradaydı, karşısında... Ateşten yaratılmış gibi gözlerinin içine bakıyordu. Gözlerini açtığında, içinde fırtınalar koptuğunu anlamak mümkündü. Başını eğdi, Asya'nın ince boynuna dudaklarını değdirmeden önce, derin bir nefes aldı. "Hangi çağdan geldiğin umurumda değil, Asia." Sesindeki vahşi sahipleniş, Asya'nın kalbine ince bir korku gibi işledi. "Seni bulduğum an buraya ait oldun." Asya'nın vücudu anlık bir duraksamayla hareketsiz kaldı. Nefesi kesilmişti. "Anlamıyorsun..." diye fısıldadı, sesi ince bir ipliğe dönüşürken. "Gitmem gerek... Ailem... Tüm hayatım orada." Adam, gözlerinde karanlık bir zaferle başını kaldırdı. "Artık ailende benim, tüm hayatında." Parmakları, Asya'nın titreyen çenesini yakaladı. Yüzünü kendine çevirirken, sesi bir mühür gibi üzerine kapandı. "Sen artık bana aitsin."

Bildiğiniz tüm kurt adam hikayelerini unutun. Valeri'nin dünyası küllerinden yeniden inşa edilirken tanıkları sizler olacaksınız. Daha fazlasını öğrenmek mi istiyorsun? O zaman vakit kaybetme, kahveni ve en sevdiğin atıştırmalığını al. Rahat bir koltuğa yerleş. Bu serüvene başladığında bırakman zor olacak ! #1 Mitoloji 08.02.2020 #1 Kurtadam 15.03.2020 #1 Dünya 01.04.2020 #1 Mistik 06.04.2020 #1 Dünya 07.04.2020 #1 Gençkız 15.05.2020

İskoçya... Klanları, klan savaşları, eşsiz doğası ve yakışıklı, güçlü İskoç savaşçıları. Ewan Mclean da bunlardan biriydi. ama bir farkla çok yaralıydı, çok öfkeliydi.İntikam için yemin etmişti ve Tanrı biliyor ya hiçbir şey onu bu yoldan döndüremezdi. Babasının ve onca insanın intikamını alacaktı. zeki, nazik ve yumuşak Claire acaba onun içindeki yaraları iyileştirebilecek miydi? Klanının güçlenmesi adına cellatla evlenmek için yola çıkmış ama yolu bir vahşi tarafından kesilmişti Claire'in. güçlü ve yakışıklı bir vahşi... Acaba cellatla evlenmek mi daha iyiydi yoksa bu vahşini İskoçyalının peşinden gitmek mi? Ewan yıllar önce ettiği yeminle sınanacaktı, Claire ailesi ve geleceğiyle... sahi gelecek bize ne getirecekti?

Yaren ♡ Bedirhan

Güzel bir hayatı olan genç kız babasının 'can borcu' için kendini feda etmek zorunda kalırsa neler olur? Hadi gelin hep beraber okuyup, görelim.

"Ama inan bana düştüğüm o şevhetin tadı, sizin kutsal kitaplarınızda tarif edilen ateşin içerisinde binlerce kez yanmaya değer. Yanmaya değer... Her ateşte her dinde yer edinmiş cehennemin ateşinde yanmaya değersin sen." (alıntı) * Resmi nikah yapılmıştı ve sanki bir tek bu gerekliymiş gibi bizi yalnız bırakarak evden ayrılmışlardı. Ben koltuğun başında ayakta dururken o karşı koltukta oturur vaziyetteydi. Gözleri üzerimde gezinirken rahatsızca yerimden kıpırdadım ve odaya doğru adımladım. Peşimden gelen ayak seslerini işitiyordum lakin bu daha fazla hızlanmama neden oluyordu. Benim durmayacağımı anladığında kolumdan tutarak beni durdurdu. Kolumu bırakması için anında durdum ve kolumu kurtardım. Dini nikahımız yoktu ve biz ikimiz aynı evde, yalnız başımızaydık. Allah'ım sen yardım et, sen beni bağışla. Elini başıma doğru uzatarak baş örtünme dokundu. Tüm tüylerim sinirle kabardı ve sesimi yükselterek konuştum. "Bana sakın dokunma, yaklaşma bile." Alayla konuşması gözlerimin bir ateş gibi patlamasına neden oldu. "Evlenince başındaki örtüyü çıkarmakta bir sıkıntı yok diye biliyorum." Dini nikahımız olmadığı için böyle davrandığımı biliyordu. Hoş, olsa bile bana dokunmasına müsaade etmezdim ama aynı evin içinde nikahsız bir şekilde durmak canımı yakıyordu. "Allah katında biz evli değiliz." diye kısa bir açıklamada bulundum. "Dini nikah." dedi ve uzun bir süre soluklandı. Nefesinin yüzüme çarpması içimde farklı duyguların uyanmasına neden oluyordu ve ben Allahtan yüzlerce defa bu duygular için af diliyordum. "Eğer gerçek anlamda benim karım olmaya hazırsan hemen şimdi dini nikahımızı kıyarız Elvin."