Herkesten farklıydım ve herkes de bunu biliyordu. Bilmekle kalmıyor benden korkuyor, benim yok olmamı istiyor, tiksiniyor ama bana şaşırmaktan da kendilerini alamıyorlardı. Avcılar denen illet bir kuruluş beni ve benim gibi olan 9 kişiyi bulup insanları güvende tutmaya and içmişlerdi. İnsanların koruyucu melekleriydiler. Ama ne Avcılar ne de kalan tüm insanlar aslında çocukluğunu güçlerini kontrol etmeye çalışmakla harcamış masum bir kız çocuğu olduğumu göremiyorlardı. Taki Avcılar beni buluncaya kadar. İşler artık daha kötü olamaz derken hem eğitmenimi, hem de yıllardır sakladığım kimliğimi birden kaybetmiştim. Ama her beyazın içinde bir siyah olduğu gibi, her siyahın içinde de bir beyaz vardı.Nereden bilebilirdim ki Avcı karşıtı güçlü bir grubun var olduğunu ve aslında binlerce kişinin Avcılar'a inanmadığını?Nereden bilebilirdim ki kalan numaraların istikametinin tam olarak bulunduğum yer olacağını? Ve nereden bilebilirdim ki hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını.

Ne seçmeliydi genç kız.. Onu huzura erdiren kalp ritmini düzene sokan yemyeşil gözleri mi yoksa her gördüğünde kalbini alt üst eden kapkaranlık gözleri mi? Bu işin içinden nasıl çıkacaklardı? Ayza hayatı boyunca huzurlu mu olmak istiyordu? Ya da hiçbir zaman olmayacak ve bu ona sadece yükün getirecek bir aşkı mı? "Ne istiyorsun Ayza?"dedi o ürpertici sesiyle. "Her şeyi istiyorum."dedim. Ama mutluluktan çok uzak olan bir şekilde güldü ve cevap verdi. "Hiçbir zaman her şeye sahip olamayacaksın!" Dedi. Bunu demesiyle titremem arttı, resmen sinir krizine giriyordum. Sonra bana yaklaştı. Nefesi nefesimle karışırken şu sözleri ekledi. "ÇÜNKÜ BANA SAHİP OLDUĞUN AN KENDİNDEN VAZGEÇECEKSİN!"

UYARI: Hikayeyi okurken sakın henüz okumadığınız bölümlere bakmayın. Gizem/Gerilim olduğu için spoiler yiyebilirsiniz! Yetenekli olmak. Her defasında imrenilen bir olgu. Başınıza bela açacağını asla düşünmezsiniz; Öyledir ki yetenekli insan belaya rastlamaz. Aksine bunun bir deli saçması olduğunu düşünürsünüz. Ama bir kez daha düşünün. Zira genç bir kız olan Maya'ya göre hiç de öyle değil. Hele ki kızımız doğuştan telekinezi yapabiliyorsa, kendisini belanın, bildiğimiz belanın içinde bulması kaçınılmaz olacaktır. Düşmanı yakaladığını zannettiğin anda çember daha da genişler. *Her bölümde gizemin dozu artarken, entrikalar doruklara ulaşacak.*