Η Skylar Bretton, ορφανή από γονείς, μένει με τον ψυχικά διαταραγμένο θείο της και βιώνει μια δύσκολη περίοδο, καθώς την κακοποιεί. Ο Ace Smoker, γιός ενός πολύ πλούσιου επιχειρηματία φαίνεται πώς ζει την ζωή που όλοι ονειρεύονται. Ή μήπως όχι;

1° Ανεξάρτητο βιβλίο της σειράς. 'Τι πας να κανείς;'ρώτησε εκνευρισμένος καθως ήρθε δίπλα μου. 'Να καπνίσω;'είπα το αυτονόητο και πήγα να το βάλω στα χείλη μου.Τελευταία στιγμή ήρθε και το πήρε απο τα χέρια μου.Τον κοίταξα θυμωμένη. 'Μην δοκιμάσεις ποτέ.Ειναι οτι χειρότερο να καπνίζει ενα κορίτσι,και μετα να μυρίζουν τα ρούχα της,τα μαλλιά της,τα δάχτυλα της.'ειπε και εσπασε το τσιγάρο στην μέση'Και σένα τα μαλλια σου μυρίζουν υπεροχα,ολο το κορμί σου.'πρόσθεσε και με πλησίασε. ++++ A Used To Be A Good Girl! But NO Anymore.... Το κορίτσι για το οποίο θα μιλήσουμε ειναι το συνηθισμένο 'καλό' κορίτσι του σχολείου.Ειναι ήσυχη,ντροπαλή,γλυκια.Όμως δυστυχώς δέχεται bulling.Και αυτό γιατί εχει αποφασίσει να κρύβει την ομορφιά της κάτω απο φαρδιά άσχημα ρούχα και παλιομοδίτικα γυαλιά.Τι θα γίνει όμως όταν βαρεθεί να την εκφοβίζουν?Το μόνο σίγουρο ειναι οτι εκεί θα βρίσκεται το bad boy του σχολείου για να την βοηθήσει. 4# θεση εφηβική φαντασία 28|10|2016 2# θέση εφηβική φαντασία 3|11|2016 1#θέση εφηβική φαντασία 25|11|2016 © All rights reserved. Please don't copy the story.

Η Ζωή, μια νέα κοπέλα, σπουδάζει εδώ και λίγο καιρό σε μια μεγάλη πόλη. Η ζωή της είναι ήρεμη μέχρι τη στιγμή που γνωρίζει τον Μάρκο. Όμορφος, άκρως επικίνδυνος και ο μεγαλύτερος φόβος όλων, κανείς δεν τόλμησε να του αντισταθεί. Κανείς... Εκτός από τη Ζωή. Ανακοίνωση: έχουν γίνει αλλαγές στα κεφάλαια, λόγω γερής δόσης cringe που έλαβε η συγγραφέας όταν τη ξανά διάβασε μετά από 10 χρόνια.

[ΟΛΟΚΛΗΡΩΜΈΝΗ] "Για που νομίζεις ότι το έβαλες;" Με ρώτησε, ενώ εγώ εστίασα το βλέμμα μου στα καταγάλανα μάτια του που ξεπρόβαλαν μέσα από την μαύρη μάσκα του. Μου κίνησε τόσο το ενδιαφέρον που επιθυμούσα να την τραβήξω και να αποκαλύψω το πρόσωπο του. "Δεν νομίζω να σου πέρασε από το μυαλό να σε αφήσω να φύγεις έτσι;" Πλησίασε απειλητικά το πρόσωπο του στο δικό μου και είπε με θράσος. Τα μάτια του γυάλιζαν και κατάλαβα πως διασκέδαζε με το τρομοκρατημένο πρόσωπο μου. ▪︎ ▪︎ ▪︎ Ισχύει άραγε αυτό που λένε; Αν αγαπάς κάποιον πρέπει να τον αφήσεις να φύγει; Και αν αυτός σ'αγαπάει πραγματικά, επιστρέφει; ▪︎ ▪︎ ▪︎ Καλή σας ανάγνωση! Wattpad 2018-2020.

[book1] «Το ξέρω πως με θες» μου λέει με αυτή την κολακευτική φωνή καθώς με πλησιάζει ακόμα περισσότερο , δεν ξέρει τι λέει ειναι μεθυσμένος , δεν του έχω δωσει κανένα δικαίωμα να το νομίζει αυτό Εκτός ότι τον κοιτάς επίμονα κάθε φορά Αυτός δεν με βλέπει Εκτός ότι τρέμεις όταν είσαι διπλα του Δεν το καταλαβαίνει Ότι ανατριχιάζεις κάθε φορά οταν σε ακουμπάει Ε εκεί που ακουμπάει λογικό «Το ξες ότι έχω δίκιο» μου ξανά ψυθιριζει ενώ έχει έρθει ακόμα πιο κοντά βγάζοντας με από αυτο τον υπέροχο διάλογο «δεν εχεις να πεις τίποτα;» «Δ-δεν ξες τι λες» καταφέρνω να του πω χωρίς να δείξω ότι τραβλιζω σπρώχνοντας τον από πανω μου χωρίς κανένα αποτελέσμα , αυτός κολλάει ακόμα πιο πάνω μου μην πέρνωντας τα μάτια του από τα δικά μου «φύγε από το δωμάτιο μου» καταφέρνω πάλι να πω κάνοντας τον να γελάσει ειρωνικα , ξανά επέστρεψε «Σου έχω πει μικρή πως δεν μου αρέσει να μου λένε τι να κάνω» λέει με το ύφος του όλο ειρωνία «Και εγώ σου έχω πει κάτι άλλο να λες μικρό»

"Ψιψινα, κανονας 2ος!" Φωναξε αποτομα καθως προχωρούσε προς μια άγνωστη για εμενα κατεύθυνση, χωρις καν να γυρίσει να μου ρίξει μια ματια. "Ναι, ναι, ξερω! Να μην μιλαω, αλλα πως θες να μην διαμαρτύρομαι απο την στιγμη που με εφερες σε αυτο το... για διαφώτισε με λιγο τι ειναι αυτο το μερος." Δεν μίλησε και απλα επιτάχυνε το βημα του αδιαφορώντας για εμενα που ετρεχα πισω του λαχανιασμένη. Χωρις να το επισημάνω, σταμάτησα να προχωρώ για να μπορέσω να παρω μια κανονικη ανασα, δίνοντας μου επισης την δινατοτητα να συνηθίσω το περιβαλλον στο οποιο βρισκόμουν για να μην μου φαινεται τοσο τρομακτικο. "Ψιψινα, ο 1ος κανονας ποιος ηταν;" Ρωτησε εξαλλος καθως αντιλήφθηκε οτι δεν τον ακολουθουσα. "Εμμμ να κανω παντα οτι μου λες..." Απαντησα δειλα αφου ηξερα που το πηγαινε. "Και τι σου ειπα;" Ξαναρωτησε φωναζοντας κατευθυνομενος αυτην την φορα προς το μερος μου βγαζοντας ατμους απο τα νευρα. "Ν-να σε ακολουθω... αμιλητη" "Και τι εκανες εσυ;" "Ακ-ριβως το αντιθετο" Ηλιθιο τραυλισμα. "Και τι γινεται οταν δεν υπακους στους κανονες μου;" ...Καταστράφηκα! Story of 2017|2018 Highest prank 2nd | 17.11.2018 on Teen Fiction ❌Do NOT copy the story!

Γαβριέλα Παπαστεφάνου. Μια καλοκαιρινή νύχτα σε ένα κλαμπ της Κέρκυρας. Ένας τύπος με τατουάζ. Ένα φιλί. 《Έλα Γκάμπι, χαλάρωσε λίγο.》 Φώναξε η Ελβίρα. 《Δεν πίνω.》 Φώναξα αλλά προφανώς και δεν με άκουσε. Χριστέ μου ποιος ξέρει τι μου έχει βάλει να πιω. Έχε χάρη που έχω κορακιάσει και δεν βλέπω να φεύγουμε σύντομα. Άσπρο πάτο Γαβριέλα. Η Γαβριέλα ούτε που ήξερε τι την περίμενε όταν δέχτηκε την πρόκληση των φίλων της. Μπορεί να ξεκίνησε ως ένα παιχνίδι αλλά όταν το άτομο που ορκίζεσαι ότι δεν θα ξαναδείς το ξαναβλέπεις και μάλιστα στη θέση του καθηγητή στη σχολή σου, τότε τα πράγματα περιπλέκονται. All rights reserved Do not copy the story. Highest rank: 1# Ρομαντική 18/08/2017 6# Ρομαντικά 9/5/2017 και 6/7/2017 5# Ρομαντικά 13/7/2017 4# Ρομαντικά 1/8/2017 3# Ρομαντικά 2/8/2017 2# Ρομαντικά 25/7/2017 και 15/8/2017

«Υποτίθεται με προστατεύεις κύριε» χαμογέλασα δαγκώνοντας το κάτω χείλος μου. «Για την ακρίβεια..» ακούμπησε το δάχτυλό του στο πιγούνι του και κοίταξε ψηλά, ύστερα ξανά εμένα. «Προστατεύω το σώμα σου, οπότε..» είπε αργά ενώ κατέβαζε αργά με τον δείκτη του την τιράντα του σουτιέν μου, «σου υπόσχομαι πως θα προσέξω να γεμίσεις ηδονή».

Φανταστείτε ότι είστε τρελά ερωτευμένες με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου σας, φανταστείτε ότι ένα βράδυ γίνεστε μάρτυρας μια δολοφονίας και αναγκάζεστε να μπείτε σε πρόγραμμα προστασίας. Και σαν να μην φτάνει όλο αυτό, ανακαλύπτετε ότι ο φαινομενικά "καλός" καθηγητής σας είναι ένας σκληρός αστυνομικός που από εδώ και πέρα θα πρέπει να σας προστατεύει από τον δολοφόνο που σας κυνηγάει! Στη ζωή της Λίζας ότι μπορεί να πάει στραβά, θα πάει.

"Ό,τι πρέπει" φώναξε. "Να ξαπλώσεις γυμνή μέσα στην μπογιά αν χρειαστεί! Να κάνεις σεξ σε ατελιέ, να ερωτευτείς τον καμβά, ό,τι χρειαστεί για να ελευθερώσεις το πάθος που χρειάζεται η τέχνη! Να μάθεις να κάνεις έρωτα με ένα βλέμμα. Να καταφέρεις να μεταφέρεις την ένταση και την έξαψη με ένα μόνο βλέμμα. Να ανακατεύεις τα χρώματα στην παλέτα λες και είναι ο μόνος τρόπος να αναπνεύσεις" ολοκλήρωσε εξτασιασμένος και τα πράσινα του μάτια έλαμψαν.