En acımasız yaralar ailede başlar. Bıraktıkları izlerin bilincinde olan aileler kendilerinde can yakma sorumluluğunu görmektedir. Onlar bir yuvayı kurduklarını ve tüm otoriteye sahip olduklarını düşünürler. Kurdukları yuvadan başka olan her şey; sıkışıp kalmış çocuğa bir zindan, bir cehennem olur. Büyüyene kadar her gün o cehennemden kurtulmaya çalışan çocuk bazen büyüdükten sonra bile kurtaramaz kendini. Yara izleri tazedir, görünmez prangaları olsa dahi varlığını hissettirir. Zincirinden kurtulmak isteyen çocuk, özgürlüğe kavuşma umuduyla yaşar. Fakat üzerine toprak atıldığında son bulacağını bilmez. Çünkü aile her şeydir. Çünkü aile hiçbir şeydir. "Kötü ruhlu insanlar bizi kirlettiler küçük." "Oysa biz daha çocuğuz..." *Platformda ADAMLAR adında yazılan ilk kitaptır. Tüm telif hakları bana aittir. Kopyalanması durumunda hukuki işleme tabi tutulacaktır. 2021 yılında yazılmaya başlanmış, 2025 yılında düzenlenerek yayımlanmıştır.

"Benim topraklarımda ölmek için özel bir nedene gerek yok." Mihra Elnurova, Türkiye'nin güneyinde yer alan, ufak bir Türkmen ülkesi olan Karahan'da yaşamaktadır. Sıcacık bir ailede büyüyen Mihra, hayatın sert ve acımasız yüzüyle henüz tanışmamıştır. Ta ki ülkesinde baş gösteren iç savaşa kadar. Ülkenin çeşitli bölgelerinden ayaklanma, silahlanma haberleri gelirken hiçbir sorun olmadığına inanarak yaşayan genç kız, bir sabah bulundukları kasabaya ülkesini ve kendi topraklarını korumak için Türkiye'den askerlerin gönderildiğini öğrenir. Bu askerlerin arasında hayatının aşkının da olacağından bihaberdir. Yağmurlu bir günde şarkı söyleyip kendi kendine eğlenirken çitlerin arkasından kendini izleyen Türk askeri Yusuf Agâh Demiral'ı görünce Mihra'nın kalbi o zamana dek hiç atmadığı kadar kuvvetli atmaya başlar.

"Çocukluğumuz tohumumuzdur," diye fısıldadı Sırtlan'ın kül olan kalbi. "Tohumumuza kim su verdiyse o şekilde büyür ve yetişiriz." EMARE serisinin, birinci kitabı Sarmaşık, ikinci kitabı Pusula ve son kitabı Maske bu başlık altında toplanacaktır.

Veyl, üç kitaptan oluşan bir seridir ve ilk kitabı basılmıştır. İkinci ve üçüncü kitabı 2025-2026 yılları içerisinde basılacak ve seri tamamlanacaktır. Burada yalnızca tanıtım amaçlı bölümler bulunmaktadır. Cehennemin kapısı açıldı: Kötülerin Şehri'ne. Yekta Akay, suçluların gönderildiği Kötülerin Şehri isimli adaya düştüğünde suçlu olup olmadığını bilmiyordur. Tek bildiği, suçlu olamayacak kadar iyi bir kalbinin olduğudur. Kötülerin Şehri'nden çıkmanın iki yolu vardır: Ya adaletin biçtiği cezayı çekmek ya da ölmektir. Adadaki herkes kendi gibi kötülerle cezalandırılıyordur ve bu cezaların bir sınırı yoktur. Kötülüğün bir sınırının olmadığı bu şehirde Yekta'nın sekiz yıl, altı ay, on bir günü vardır. Kötülerin Şehri, öncüler ve yancılar tarafından yönetilir. Siyah Bölge Öncüsü Kunter, Yekta'yı yancısı yapmayı kafaya koymuştur çünkü Yekta, bir Gri'dir. Grilerin ne bir bölgesi ne bir öncüsü ne de yancısı vardır. Onlar hem her bölgeye ait hem de hiçbir yere ait değildirler ve Kötülerin Şehri halkının oyuncağı olmak için şehre düşerler. Bir Gri olarak Yekta Akay, Kötülerin Şehri'nde hayatta kalabilecek midir?

Gecenin karanlığına dalan bir otobüsün içinde, sadece evine gitmek istiyordu. Fakat hayat ona öyle bir oyun oynamıştı ki artık tek isteği hayatta kalabilmekti. Aslında fark etmesek bile bir numara hayatımızı yönlendirebilirdi. Fakat bu sefer bir numara hayattaki çizgini belirlemek için tam tepende duruyordu. 17 Numara... Bazen sırf 17 Numara olduğun için şanslısındır, bazen de sırf bu yüzden ölüsündür. Defne otobüse binerken birkaç saat sonra olacakları tahmin bile edemezdi. Katliamın içinden kurtulan tek numaranın sahibi olmak ona göre şans değildi. Çünkü bazılarına göre bu şans, onun katil olma yolundaki ilk adımıydı. Çünkü o, etrafındaki yedi katilden sonra gelen sekizinci katildi. *Şiddet, kan ve vahşet içermektedir. Başlangıç: 20 Mayıs 2017 Bitiş: 2 Aralık 2018 Kitap: 14 Nisan 2023 Aksiyon #1- 02.2020/10.2020 Korku #1- 04.2020 Gerilim #1- 04.2020 Gençkızedebiyatı #1- 11.2020 Gizem #1-12.2020/01.2021 Macera #1-01.2021

(TAMAMLANDI) Yıkılan bir dünya... Ve vampirlerin hüküm sürdüğü bir yeraltı ülkesi... Sepulcrum... Kurt adamların işgalleri başlamışken artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı. İki vampir savaşçı büyük bir görev üstlenirken yeraltı tünellerinde onları ummadıkları tehlikeli bir yolculuk bekliyordu. Avcılar... Kurt adamlar... Gri şeytanlar... Yeryüzü Koruyucuları... Cadılar... Ve kendi ırkları, belki de tehlike en yakınlarıydı. Tüm bunların üstesinden gelip görevi başarıyla tamamlayabilecekler miydi? Ya da gerçekten ortada bir görev var mıydı? ♧ °Şimdilik sizin kurallarınıza göre oynayalım. Sıra benim oyunuma da gelecek. O zaman benim oyunculuğum gözlerini kamaştıracak ve siz kurtlar dolunayda bile bu ışığı bulamayacaksınız.° ♧ Post Apokaliptik sonrası distopik bir toplumun hikayesidir. !!! Tüm hakları tarafıma aittir.

Senden iki şey isteyebilir miyim? İlkinde çok mutlu olmanı isteyeceğim çünkü sen gittiğinden beri ben iyi değilim. O yüzden sen çok mutlu ol olur mu? İkincisinde ise beni kendinden kurtarmanı isteyeceğim. Bunu benim için yapabilir misin? Sen bulaştırdın kendini bana zaten. Bari beni kendinden kurtar.

Aksak ''Affan...'' Adımı duyduğum ağızdan tiksindiğimi belli ederek döndürdüm yüzümü... ''Gel bırak bu sokakları,önüne sereyim tüm yeraltı dünyasını...'' Dudaklarımın kıvrılmasına izin verdim. Aksayan bacağım yine ağrımaya başlamıştı. Yağmurlar yakındı... '' Asıl marifet buluttaydı ama herkes yağmura şiir yazdı...'' Karşımda dediklerimden bir şey anlamayan herife baktım... Aksak adımlarıma karışan bakışlarımla önünde durdum... ''Cahit Zarifoğlu...demiş...usta...ne de güzel demiş...'' Kaşları çatıldı. Dudaklarını açıp bir şey söyleyecekken durdurdum. ''Ne yaparsan yap,ne söylersen söyle ben babam gibi olmayacağım... Ben ağlatmayacağım yetimi,ağlatmayacağım hiçbir anneyi...'' Gözleri kısık ama tehditle öyle bir kaynıyordu ki... ''Ne zamana kadar...senin tohumun kötü be evlat...Ne yaparsan yap sonun bizim yanımız olacak...'' Arkamı dönüp depodan çıkmak için yürümeye başladım... Ben kim miyim??? Ben namı-ı değer Aksak... Annem bir fahişe ,babamsa bir yeraltı çakalı... Çocukken babamdan intikam almak isteyen bir hasmının bacağından sakat bıraktığı adam... Ben yeri gelip çaycılık yapan yeri geldiğinde ayakkabı boyayan,siz görmeseniz de her daim yanınızdan geçen bir ayağı aksak adam... Evet ben aksağım...namım gibi ayağım da aksak...ama üzülmeyin... Yüreğim değil aksak olan ayağım...zira ben bedeni değil yüreği aksak olandan korkarım... Peki ya siz???

"Çekil Demir önümden, alacağım babamın intikamını." "Çekilmem gülüm, çekilemem. Bedenim çekilse, yüreğim önünde durur. Yüreğim çekilse, ruhum izin vermez senin ona gitmene. Lütfen, yapma bunu bize, yapma bunu aşkımıza." Gülüm, karşısındaki kara gözlere baktı. O gözlerde yaşamayı öğrenmişti, o gözlerde nefes almayı. Kocasıydı o. İlkiydi. Şimdi ona sırtını dönmek ya da onunla sırt sırta bir kavgaya girmek, tüm mesele buydu aslında. "Demir..." Bir kara oğlan, bir kara gözlü oğlan aşkı için sevdası için eşkiya olan... "Bazen sen seçimler yaparsın, bazen de seçimlerin seni olduğun kişi yapar." İki deli ve aşık yürek... Ya sırt sırta verip sevdiklerinin intikamlarını alacaklardı, ya da birbirlerine sırtını dönüp yabancı olacaklardı birbirlerine...

Bir insan, bir lakaptan en fazla ne kadar nefret edebilirdi ? Konu Harun ise, bu sorunun bir cevabı yoktu. Mahallesinin ağır abisi Harun'un bu hayatta delirdiği en büyük şey, üzerine sinen o lakaptı. 'Köse' Ve sonra, bir şey daha eklendi bu listeye. Her fırsatta bu kusurunu yüzüne vurma cesaretini gösterebilen, mahallenin mektep gören üç beş kişisinden biri. Nagehan'ın ayarsız dili. & Bir Köse'yle bir Mektepli'nin hikayesi... & Kapak tasarımı: @EmilyJules34 Başlama tarihi, 11.09.2017 Yayımlanma tarihi, 01.01.2018