❝Sprawiłeś, że kwiaty wyrosły w moich płucach I chociaż są piękne Nie mogę oddychać ❞ A jego kochać się nie dało, kiedy na ironię losu, sam zakochiwał się łatwo. ℹ️#3 miejsce w zimowej edycji konkursu Splątane Nici, w kategorii romans.

Janek od zawsze uwielbiał skrzypce. Czuł, że między nim a tym instrumentem jest szczególna więź, której nie jest w stanie rozerwać nic - nawet demony przeszłości, które osaczają go wszędzie i sprawiają, że nie może o nich zapomnieć. Mury, które wybudował wokół siebie, nie pozwalają nikomu dostać się do jego małego świata - tego świata ze skrzypcami, muzyką klasyczną i rozgwieżdżonym niebem widzianym przez okno. I na pewno nie spodziewał się, ile jest w stanie zmienić pewien blondyn ze skrzypcami na ramieniu, który pewnego dnia pojawił się w oknie naprzeciwko. Opowiadanie jest odpowiedzią na akcję pn. „Kolorowe słowa" z inicjatywy grupy Piórowładni (@Piorowladni) na Facebooku (https://www.facebook.com/groups/685946204908306/)

Akceptacja samego siebie jest niezwykle ważna. Tak zawsze powtarzał Franek. Ciężko jednak zaakceptować siebie, kiedy ma się rude włosy, aparat na zębach, liczne rodzeństwo i parę najbardziej nieprzewidywalnych przyjaciół na świecie. Dodajcie do tego problemy z orientacją (i to nie tą w terenie), a tragedia murowana. Może gdyby wiedział, że okłamywanie wszystkich wokół skończy się dramą w stylu opery mydlanej, wybrałby prawdę. I być może (ale tylko być może) by tego nie żałował. A wszystko to w akompaniamencie dźwięku łamanych serc, palonych mostów i chrupania chipsów. Okładka autorstwa @CarolineWesley.