Jak głosi tytuł, zamieszczam tu miniaturki Drarry. Nie będą ze sobą powiązane, a rozgrywają się po wojnie (rzadziej podczas nauki w Hogwarcie). Miejsca akcji również są różne.

"Siedzę spokojnie w najwygodniejszym fotelu jaki udało mi się znaleźć w całej Anglii. Szary, wykonany na pozór z surowego materiału, ale w rzeczywistości jest niezwykle miękki, udowadniając, że nie należy oceniać niczego po pozorach. Czytam książkę; w kominku żarzy się wesoło ogień. Odkąd Ginny się wyprowadziła jest tu trochę pusto, ale nadal przytulnie, a przynajmniej to próbuję sobie wmówić. Niestety, wszystko mi o niej przypomina, nawet kolor ścian. Pamiętam jak się o niego kłóciliśmy; ja chciałem szary, bo to mój ulubiony kolor, natomiast Ginny upierała się przy czerwieni. W końcu udało nam się dojść do porozumienia i wybraliśmy żółty. Nienawidzę żółtego." Harry Potter, samotny Auror, próbuje na nowo znaleźć jakiś celu w swoim życiu. Pewien, że już nic go nie zaskoczy, dostaje propozycję powrotu do Hogwartu, także tam nie oczekuje żadnych niespodzianek. Jednak w pociągu do szkoły coś, a raczej ktoś pojawia się na jego drodze, żeby wywrócić wszystko do góry nogami.

Draco nawet nie potrafił wskazać momentu, w którym zaczęło się to. Nie wiedział kiedy dokładnie zaczął dostrzegać, że sławny Harry Potter ma ładne zielone oczy, które błyszczą gdy się śmieje albo czarne włosy, które zawsze wyglądają jakby dopiero co wyszedł z łóżka. I ta wiedza trochę uspokajała, a jednocześnie nie dawała spać po nocach.

James i Lily Potter nie żyją. Voldemort, podczas próby zabicia małego Harry'ego, sam umiera. Harry trafia pod opiekę dwójki najlepszych przyjaciół swojego ojca. Syriusz Black nigdy nie trafił do Azkabanu. Nigdy nie ruszył w pościg za Peterem. Dzięki Remusowi, który go powstrzymał, mógł cieszyć się w miarę spokojnym życiem i swoim chrześniakiem. Oczywiście dopiero po rozprawie, w której zeznał, że to nie on zdradził Potterów. Od tego momentu wychowywał Harry'ego jak na Huncwota przystało. Z drobną pomocą Remusa, oczywiście. Dzięki temu, młody Potter miał cudowne dzieciństwo. Miał własny pokój, zamiast mieszkać w komórce pod schodami. Wiedział o czarodziejskim świecie. Nauczył się latać na miotle o wiele wcześniej. I, co najważniejsze, miał przyjaciół. Już od dziecka przyjaźnił się z Ronem Weasley'em. Nie ominęły go przykre sytuacje z lat w Hogwarcie. Voldemort się odradza, jednak Harry ma najbliższych przy sobie. Ma Syriusza i Remusa, którzy dali mu najlepsze dzieciństwo, jakie mógł sobie wymarzyć. Ma najlepszego przyjaciela z dzieciństwa, Rona. Ma najlepszą przyjaciółkę, Hermionę. A co najważniejsze, ma przy sobie swojego ukochanego, Draco Malfoy'a. Ku zgrozie Syriusza.

Ostatni pył opadł, przykrywając ciała poległych, a ich krew na zawsze zakrzepła. Wrogowie zostali pokonani i pojmani. Wojna się skończyła. Wydawać by się mogło, że Harry Potter wreszcie śpi spokojnie. On jednak jeszcze nie zakończył walki. Walki z poszarpaną psychiką, własnymi lękami i ciągle powracającym pytaniem: Kto uratował mu życie? *** Opowiadanie zostało wznowione po latach! Nareszcie zostało ukończone! Rekord: 1 w fanfiction - 02.02.2025 Poprzednie rekordy: 31 w fanfiction - 03.02.2018 50 w fanfiction - 29.01.2018 81 w fanfiction - 11.07.2017 241 w fanfiction - 06.01.2017 Okładkę wykonała @KasiaWierczyska

"I mimo że Harry dawniej naprawdę nienawidził Dracona, teraz nie może patrzeć, jak księżyc w jego oczach rozsypuje się na miliardy kawałków" [antyt, 2k17, czerwiec - grudzień]