<Gdzie Wonho potrzebuje pieniędzy, a Hyungwon miłości> ❝- Jestem zepsuty, Wonho. Nie pamiętam, kiedy ostatnio czułem słońce na policzkach. Całymi dniami siedzę w tym pokoju i gniję od środka - szepczesz, a ja zamieram na moment, ponieważ pierwszy raz w ciągu naszej krótkiej, pokręconej znajomości, porzuciłeś swój wieczny uśmiech. Miałeś racje, Hyungwon. Chociaż na zewnątrz powiewał wiatr, ty nie miałeś czym oddychać. ❞ Nie trzeba znać shipu, żeby czytać!

Tonąc w bezdennym oceanie smutku, Hoseok próbuje odzyskać to, co bezpowrotnie stracił. /do poprawek/ hyungwonho / au / angst 170511~170806