Her insanın acılara tepkisi farklıdır. Kimisi ağlar bağıra bağıra. Kimisi susar en derininden. Kimisi ise gülümser acılara inat. Ve kimileri de Asiye gibi asi, aksi, inatçı, huysuz biri oluverir. Asiye... Daha doğmadan babası tarafından terk edilen, sonra annesinin yeniden evlenmesiyle ikinci darbeyi yiyen ve büyükannesinin yanında büyümek zorunda kalan bir genç kız. İnsanların kendine acımasından nefret eden ve bu sebeple asla acısını kimseye göstermeyen bir kız. Evlilik çağına erdiğinde büyükannesi 'gözüm arkada kalmasın' deyip evlendirmeye çalışır fakat o her gelen görücüyü ardına bile bakmadan kaçırır. Zira onun gözünde bütün erkekler kadınlardan istifade etmek isteyen fırsatçıların tekidir ve aşk denen şey koca bir yalandır. Bir gün kapılarına gelen bir misafirle tüm kaderi değişiverir. Asla dediği ne varsa tek tek çıkar karşısına ve Asiye ile dalga geçercesine olur yine tek tek...

Çocukluğumda öğrendim ben. Doğan güneşin batmaya mahkum olduğunu ve her yazın sonunda çetin bir kışın beklediğini... Güller bin bir hevesle açsa da nihayetinde kuruduğunu ve gecelerin soğukluğunu... Çocukluğumda öğrendim ben ölümün o soğuk yüzünü. Annemi kaybettiğimde daha yas tutamayacak kadar küçüktüm. Anlık tutulmayan yaslar zamana yayıldığında acıyı hafifletmiyormuş meğer. Aksine vedasız gidişler daha çok hüzün olup çörekleniyormuş yüreğin bir köşesine. Acılar yüreğimin bir köşesinde her daim nöbet tutarken zamana yenik düşüp ben de büyüdüm. Artık genç bir kızım. Hem de en evde kalmışından... Çok mu çirkinim? Ya da bahtsız... Kader yolunda ilerde benim için hazırlanmış imtihanlardan bi haber acılarımı yudumlayarak yürüyordum. Zamanın içinde beni nelerin beklediğinden habersiz... Üvey annemin 'Evde kaldın! Başıma kaldın!' sözleriyle beni iğnelediği bir sabah kapıma gelen görücüyle hayat imtihanım şekillenmeye başladı. Sonra belki de hayal bile edemeyeceğim bir hayatın ortasında buluverdim kendimi. Aşk denen kavramla tanıştım önce. Sonra şükrettim daha önce acı diye yüreğimde büyüttüklerime... Ve aşkın şarabından yudumlayıp sarhoş olduktan sonra öğrendim hayatımı değiştirecek o büyük sırrı...

Giresun Güzeli

Bir genç kız meltem lise 9. da okuyordu. Okulun ilk günü çok heyecanlıydı.Yeni arkadaşlarıyla taniscaktı. Belki sevgilisi olcaktı.Okulda çok taş çocuklar vardı.Sonra Meltem sabah kalktı okula gitti.Okul müdürü konuştu sonra sınıflara dagildilar. Meltem ilk önce Gonca birisiyle tanıştı çok iyi biri zengin ama havalı birisi degil. Sonra konusmuslar, öğlen olmuş kantine inmisler. Sonra yanlarına çok taş bir çocuk gelmiş adı Berkmis.Gonca çok begenmiş.Melteme soylemis."Meltem ben galiba çocuğa aşık oldum demis.Sonra öğlen bitmiş sınıflara dagilmis. Goncayla konuşmuş çıkış saati gelmiş.Meltem eve giderken birisine carpmış."Önüne baksana demiş."Sen baksana çok dikkasizsin demiş.Sonra meltem eve gelmiş yorulmuş okulda dinlenmiş.Sonra akşam yemeği yemisler ailecek,Annesi: "Kızım okulun ilk günü nasildi demiş. " Güzeldi anne Gonca adında bir arkadaşım oldu bide çok yorulcuydu demiş".Sonra TV izlemiş. Saat 11 gibi yatağa yatmış.Bakalım meltem yarın için neler olacak.